Όποιος αφήνει στην μέση την επανάσταση
το μόνο που πετυχαίνει είναι να σκάψει τον τάφο του
( Σ.Ζυστ)
Υπάρχει η αίσθηση μιας αδυναμίας της ριζοσπαστικής Αριστεράς που συνίσταται στην ατολμία ,τον φόβο μην κακοχαρακτηρισθεί από το συντηρητικό μικροαστικό ακροατήριο. Πράγματι ορισμένες φορές η Αριστερά δείχνει δυσανάλογα φοβισμένη .
Είναι αλήθεια ότι ένα μέρος της δυναμικής της χάνεται σε εσωκομματικές αντιδικίες, ένα άλλο μέρος της ξοδεύεται στον εγωκεντρισμό ορισμένων στελεχών της που έχουν κατ επιλογή των ΜΜΕ πιάσει στασίδι στις τηλεοπτικές εκπομπές (γιατί άραγε αυτοί) και ένα άλλο μέρος της έλλειψης σφρίγους οφείλεται στην έλλειψη πολιτικής και ιδεολογικής δουλειάς και επεξεργασίας « των επί μέρους ζητημάτων που συγκροτούν το όλο» (Ι).
Τέλος υπάρχει και η λαθεμένη αντίληψη εκείνων που θεωρούν ότι αναπόφευκτα θα έλθει η ώρα που θα κληρονομήσουν την εξουσία.
Στην πραγματικότητα το πρόβλημα συνίσταται στο ότι πολλοί από εμάς δεν είμαστε «μέσα στην πολιτική πράξη αλλά επισκέπτες της» (ΙΙ)
Γνωρίζοντας ότι η ιδεολογία δεν αποτελεί απλώς το εποικοδόμημα της υλικής βάσης αλλά εμπλέκεται με τις παραγωγικές και κοινωνικές σχέσεις θα πρέπει να επιμείνουμε περισσότερο στην αναζήτηση ιδεολογικοπολιτικών και πολιτιστικών συντεταγμένων με δημοκρατικό και διαλεκτικό τρόπο αποκρούοντας την άποψη του κόμματος πολιτικής ενότητας σαν υποχώρηση απέναντι στο σύστημα ,σαν εγκατάλειψη στην μέση της διαδικασίας Ειρηνικής Επανάστασης που εξελίσσεται σε αυτή την ιστορική φάση από το κόμμα μας και τους εργαζόμενους που διεκδικούν την υπεροχή –ηγεμονία των ιδεών τους.
Σημ.Ι,ΙΙ σημεία από άρθρο του Δ.Σεβαστάκη στην Αυγή .
ΙΙΙ.Η προσέγγιση με βάση την θεωρία της πράξης που επιχειρεί όχι μόνο να ερμηνεύσει αλλά να αλλάξει τον κόσμο.
Νίκος Τζάρας
