Eίπαμε, τα Χανιά είναι τουριστικός νομός, αλλά όλα έχουν τα όριά τους.
Μετά την απόφαση του Πολυτεχνείου Κρήτης να μετατρέψει το ιστορικό κέντρο της πόλης των Χανίων σε ξενοδοχεία, έρχονται τώρα και οι ξενοδόχοι του νομού με άλλη μία ρηξικέλευθη πρόταση. Ζητούν να μπει είσοδος σε Ελαφονήσι και Μπάλο και μάλιστα με το τίμημα να είναι 10 ευρώ!
Σύμφωνα με τους ξενοδόχους, η επιβολή εισιτηρίου θα περιορίσει την “ανεξέλεγκτη ροή”, και εξ αυτού θα προκύψει η προστασία του περιβάλλοντος.
Αυτό που λένε οι ξενοδόχοι είναι ότι όσοι δεν έχουν χρήματα, οι φτωχοί, αποτελούν κίνδυνο, αφού είναι σα την “ανεξέλεγκτη ροή” ενός ποταμού (;) που παρασαίρνει τα πάντα στο διάβα του, θέτοντας σε κίνδυνο το περιβάλλον.
Η λύση είναι να αποκλειστούν οι φτωχοί για να απολαμβάνουν την ομορφιά μόνο όσοι έχουν τα χρήματα.
Άραγε, με την ίδιο κάπως τρόπο και το Πολυτεχνείο Κρήτης δεν υποστηρίζει ότι για να προστατευθούν τα ιστορικά κτίρια στο Λόφο Καστέλι, πρέπει να περάσουν στα χέρια ιδιωτών, οι οποίοι είναι οι μόνοι ικανοί να διαφυλάξουν τον πολιτιστικό πλούτο, βάζοντας το αντίστοιχο (ακριβό) αντίτιμο;
Ξεχνούν όμως να πούν ότι στην περίπτωση του Μπάλου και του Ελαφονησίου τα αιτία της υπερεκμετάλλευσης είναι η ακραία εμπορευματοποίησή τους από δήμους που πράττουν ως κακοί ιδιώτες αλλά και από ιδιώτες που συνεργάζονται με τους δήμους ή έχουν συμφέροντα στην περιοχή, μη τηρώντας τους όρους που έχουν τεθεί για την προστασία του περιβάλλοντος και δείχνοντας πλήρης ασέβεια σε αυτά που προστάζει η διαφύλαξη του δημοσίου συμφέροντος. Στον Μπάλο άραγε δεν είναι όπου ιδιωτικές εταιρείες μεταφέρουν κατά εκατοντάδες τουρίστες πολύ πάνω από κάθε όριο που έχει τεθεί και με πολύ υψηλό αντίτιμο αδιαφορώντας για τους κανόνες που έχουν θεσπιστεί για τη διαφύλαξη του περιβάλλοντος; Μήπως ζούμε σε κάποια άλλη περιοχή από αυτοί που ζουν οι ξενοδόχοι και δεν το έχουμε αντιληφθεί;
Κι άραγε, κατά ποιον τρόπο η επιβολή εισιτηρίου με υψηλό αντίτιμο θα περιορίσει αυτή την κοσμοσυρροή;
Εκτός και αν δε μείνουν εκεί και στην επιβολή εισιτηρία αλλά υπάρξει και συνέχεια, με τη μετατροπή των συγκεκριμένων περιοχών σε κλειστού τύπου παραλίες εκμεταλλεύσιμες από λίγους (που θα γνωρίζουν πώς να τις διαχειριστούν “σωστά”) και επισκέψιμες μόνο από μία ελίτ. Και μετά, γιατί και να μη δημιουργηθεί και ένα ξενοδοχείο για τη διαμονή αυτή της ελίτ; Για το καλό του περιβάλλοντος…
Σε όλες τις περιπτώσεις οι λύσεις είναι απλές και ξεκινούν με την εφαρμογή και τήρηση του νόμου που ποτέ δε δέχθηκαν να εφαρμόσουν οι δήμοι αλλά και οι ιδιώτες που εκμεταλλεύονται τις περιοχές. Τα έχουμε ξαναγράψει άλλωστε πολλές φορές. Ένα πρώτο βήμα μπορεί να είναι η επιβολή πλαφόν στον αριθμό ατόμων που μπορούν να επισκέπτονται τις περιοχές ανά ημέρα, όχι όμως με εισοδηματικά κριτήρια, αλλά με μόνο κριτήριο τη διαφύλαξη του δημόσιου συμφέροντος, που είναι και συμφέρον όλων των πολιτών. Όχι μόνο των πλουσίων.
Γιατί το πρόβλημα στον Μπάλο και στο Ελαφονήσι είναι πως λειτουργούν με κανόνες ελεύθερης αγοράς, και όχι το αντίθετο.
