Σύσκεψη πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 20 Ιανουαρίου στις 6 το απόγευμα στα γραφεία του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης από φορείς, σωματεία και απλούς εργαζόμενους για την οργάνωση της συνέχειας των αντιστάσεων ενάντια στα μνημόνια και τις πολιτικές λιτότητας. Σε σχετικό κείμενο που έδωσαν στη δημοσιότητα αναφέρουν τα εξής:
Η μάχη ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των δημόσιων επιχειρήσεων έχει ήδη πολλά επεισόδια καθώς κι οι αγώνες ενάντια στην κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία. Οι πρόσφατες απεργιακές κινητοποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν κόντρα στην προσπάθεια της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας να μην κουνηθεί ούτε φύλλο κι οι οποίες οργανώθηκαν από τα πρωτοβάθμια σωματεία και την κοινή παρέμβαση της Αριστεράς δείχνουν ότι ο δρόμος για την ανατροπή των αντεργατικών πολιτικών περνάει μόνο μέσα από τον κοινό συντονισμό των εργαζομένων. Για όλα τα παραπάνω καθώς και για την οργάνωση της συνέχειας ο Συντονισμός Ενάντια στα Μνημόνια καλεί σε σύσκεψη κάθε εργαζόμενο και εργαζόμενη το Σάββατο 20 Ιανουαρίου στις 6μμ στα γραφεία του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Χανίων (Εμπορικό Κέντρο “Ερμής”, Μπονιαλή 13-19).
Χιλιάδες εργαζόμενοι που απέργησαν και διαδήλωσαν στις 12 και στις 15 Γενάρη έδειξαν ότι η εργατική τάξη δεν ξεγελιέται από τα παραμύθια της κυβέρνησης περί τέλους των μνημονίων. Οι δρόμοι πολλών πόλεων σε όλη τη χώρα πλημμύρισαν από απεργούς. Οι συγκοινωνίες νέκρωσαν, τα καράβια παρέμειναν δεμένα στα λιμάνια και χιλιάδες εργαζόμενοι δημόσιου και ιδιωτικού τομέα βγήκαν στους δρόμους. Οι εργαζόμενοι έδειξαν ότι δεν εμπιστεύονται ότι η κυβέρνηση, ο ΣΕΒ και η ΕΕ νοιάζονται για το πόσο δημοκρατικά λειτουργούν τα συνδικάτα, όταν βάζουν περισσότερα εμπόδια για την ψήφιση μιας απεργίας. Ούτε καθησυχάζονται με τις δηλώσεις Τσακαλώτου και Αχτσιόγλου, ότι τάχα η πλειοψηφία των άρθρων του πολυνομοσχεδίου με τα προαπαιτούμενα για την 3η αξιολόγηση είναι φιλεργατικά.
Οι απεργίες εκδηλώθηκαν και ήταν μαζικές παρά την απροθυμία και την διαλυτική ολιγωρία των τριτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων να την κηρύξουν. Εκατοντάδες πρωτοβάθμια σωματεία, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, σε όλη τη χώρα, απέργησαν χωρίς να περιμένουν από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ να κηρύξουν την απεργία.
Η κυβέρνηση μπορεί να βρήκε στη Βουλή 154 βουλευτές να ψηφίσουν το έκτρωμα που κατέθεσε, όμως μπροστά της έχει το δυσκολότερο γι’ αυτή έργο: την εφαρμογή των όσων ψήφισε. Δεν θα την αφήσουμε να εφαρμόσει τίποτε! Το αν οι φτωχοί άνθρωποι χάσουν τα σπίτια τους από τους πλειστηριασμούς, το αν θα ιδιωτικοποιηθούν οι ΔΕΚΟ, το αν θα απαγορευθούν οι απεργίες, το αν θα κλείσουν σχολεία θα εξαρτηθεί από το πόσο θα απλωθούν στο επόμενο διάστημα οι αντιστάσεις των εργαζομένων.
Ήδη έχουμε τα πρώτα σημάδια του τι πρόκειται να ακολουθήσει. Στα Χανιά η αναμοριοδότηση των σχολείων και η μη αναγνώριση, από την κυβέρνηση, ως δυσπρόσιτων, σχολείων ορεινών περιοχών, έχει ξεσηκώσει αντιδράσεις τόσο από τα συνδικάτα της εκπαίδευσης όσο και από τους γονείς και τους μαθητές των περιοχών αυτών. Το υπουργείο παιδείας προσπαθεί να προετοιμάσει το έδαφος για κλεισίματα σχολείων. Ο αγώνας μας ενάντια σ’ αυτές τις προσπάθειες γίνεται πιο επιβεβλημένος, ιδίως μετά την ψήφιση των συγχωνεύσεων σχολικών μονάδων στο πολυνομοσχέδιο για τα προαπαιτούμενα.
Το ίδιο και στο νοσοκομείο όπου οι εργαζόμενοι προετοιμάζονται για την απεργία που έχει κηρύξει η ΠΟΕΔΗΝ στις 25/1 και για το πανελλαδικό συλλαλητήριο στην Αθήνα εκείνης της ημέρας. Η κυβέρνηση πέρα από τις περικοπές στη χρηματοδότηση της δημόσιας υγείας και την άρνηση κάλυψης του τεράστιου αριθμού των κενών θέσεων στα νοσοκομεία βάζει στο στόχαστρο το ανθυγιεινό επίδομα των εργαζομένων.
Μιλάνε για έξοδο από τα μνημόνια την ώρα που στοχεύουν σε πλεονάσματα της τάξης του 3,5% το χρόνο για την επόμενη πενταετία. Στις πλάτες των εργαζομένων προετοιμάζονται να στήσουν ξανά ένα ξέφρενο πάρτι κερδοσκοπίας για την άρχουσα τάξη διαιωνίζοντας τη λιτότητα.
Οι αγώνες μας είναι η μόνη λύση απέναντι στα αδιέξοδα του συστήματος. Ο μόνος δρόμος είναι να υπερασπίσουμε τα δικαιώματά μας στη δουλειά, τη μόρφωση, την υγεία, την αξιοπρεπή σύνταξη είναι να συνεχίζουμε να οργανώνοντας τους χώρους δουλειάς και τις μάχες που έχουμε μπροστά μας. Για να ξηλώσουμε τα προαπαιτούμενά τους, να σπάσουμε στην πράξη τον νόμο που απαγορεύει τις απεργίες, να πετάξουμε στα σκουπίδια τα ματωμένα πλεονάσματα τους.
