Του Φώτη Ποντικάκη *
Η υπογραφή και από τη χώρα μας της Διεθνούς Συμφωνίας για το Κλίμα στο Παρίσι δημιουργεί και την υποχρέωση λήψης συγκεκριμένων μέτρων για την προστασία του περιβάλλοντος και για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Σπουδαίο ρόλο μπορεί να παίξει η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, η οποία όμως τα τελευταία χρόνια, με αφορμή και «δικαιολογία» τις περικοπές δημόσιων δαπανών με τα μνημόνια, έχει δεχτεί ισχυρό πλήγμα, καθώς:
• Στο ξεκίνημα της κρίσης έκλεισαν το 1/3 των Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης της χώρας μας.
• Περικόπηκαν οι αποδοχές των εκπαιδευτικών που εργάζονται στα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης.
• Πετσόκοψαν τις δαπάνες λειτουργίας των Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης που έχουν απομείνει, με αποτέλεσμα τα τελευταία χρόνια να δαπανούν για όλα τα ΚΠΕ μαζί λιγότερο από ό,τι για ένα επαρχιακό έργο οδοποιίας (ενδεικτικό του βάρους που δίνουν όλες οι μνημονιακές κυβερνήσεις στο περιβάλλον).
• Κατάργησαν ακόμη και τα ελάχιστα χρήματα που διέθεταν από τον κρατικό προϋπολογισμό για τις δραστηριότητες Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης των σχολείων και των ΚΠΕ.
• Περιόρισαν τους εκπαιδευτικούς που εργάζονται στα ΚΠΕ, για λόγους «εξοικονόμησης» προσωπικού.
• Έχουν αφήσει απλήρωτες τις δαπάνες των ΚΠΕ όλης της χώρας εδώ και μήνες, ενώ παράλληλα έχουν κόψει κάθε κρατική επιχορήγηση στα ΚΠΕ από το 2011!
Καλούμε την κυβέρνηση να προχωρήσει άμεσα:
Στην άμεση αποπληρωμή όλων των οφειλών για δαπάνες των ΚΠΕ.Ø
Στην κρατική επιχορήγηση με δαπάνες που θα προβλέπονται από τον προϋπολογισμό των ΚΠΕ και των δραστηριοτήτων και προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης των σχολείων.Ø
Στη διάθεση κατάλληλου χρόνου στο ωρολόγιο πρόγραμμα σε όλες τις τάξεις για δραστηριότητες Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης που θα αποφασίζουν οι ίδιοι οι μαθητές κι εκπαιδευτικοί.Ø
Στη δημιουργία νέων Κέντρων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης με τη συνεργασία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.Ø
Στην κάλυψη με κρατική δαπάνη όλων των εκπαιδευτικών επισκέψεων των σχολείων, έτσι ώστε να μην επιβαρύνονται οι γονείς.Ø
Στην περίοδο κρίσης που διανύουμε, η λύση δεν είναι το ξεπούλημα και η καταστροφή του δημόσιου και φυσικού πλούτου για χάρη αδηφάγων οικονομικών συμφερόντων, αδίστακτων επιχειρηματιών και πολυεθνικών. Ο φυσικός πλούτος (το νερό, η ενέργεια, οι προστατευόμενες περιοχές, τα δάση κι οι παραλίες) πρέπει να προστατευτούν ως στοιχεία απαραίτητα για την επιβίωσή μας και για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, για να αντιμετωπιστεί η πείνα, η φτώχεια κι η εξαθλίωση αλλά και για να συμβάλουν στη διατροφική και ενεργειακή αυτάρκεια της χώρας.
Η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο σε αυτό, φέρνοντας παράλληλα έναν άνεμο ανανέωσης και καινοτομίας στα σχολεία, συνδέοντάς τα με ό,τι τα περιβάλλει, δηλαδή με τη φύση και την κοινωνία, δίνοντας λόγο και ρόλο στους μαθητές κι εκπαιδευτικούς για τα προβλήματα, τη ζωή τους και το σχολείο. Τα ερωτήματα που πρέπει να απαντήσει η κυβέρνηση είναι: Θέλουμε ενεργούς ευαισθητοποιημένους για το περιβάλλον πολίτες με κριτική σκέψη και συνείδηση; Θέλουμε να καλλιεργήσουμε αξίες προστασίας της φύσης, του πολιτισμού και των μνημείων; Αν η απάντηση είναι ναι, τότε πρέπει να στηρίξουμε ενεργά την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, με εκπαιδευτικούς, με χρήματα, με Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, με ώρες κατάλληλες στο σχολικό πρόγραμμα.
* Υπεύθυνος του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Βάμου
