Τον γνωρίσαμε πριν από χρόνια, όταν ήρθε στο Στέκι. Ήθελε μια καλύτερη ζωή. Πάντα ευχάριστος και πάντα πρόθυμος να βοηθήσει όπου και όπως μπορούσε. Άνθρωπος με προτερήματα και μειονεκτήματα, όπως όλοι μας. Πέτυχε να κάνει φίλους που τον βοήθησαν και τους βοήθησε. Έφυγε, γυρίζοντας εκεί που η μοίρα τον καλούσε, συνεχίζοντας με τον τρόπο που ήξερε να βοηθά όπως μπορεί τους άλλους. Έκανε μαθήματα σε παιδιά, σε ένα κέντρο που ήταν σε μια περιοχή στα σύνορα με την Τουρκία. Το κέντρο αυτό βομβαρδίστηκε από το Συριακό στρατό. Μάθαμε ότι πέθανε. Ένας άνθρωπος του κόσμου, που έζησε ανάμεσά μας και μας υπενθυμίζει ότι η αδικία και η φρίκη του πολέμου είναι δίπλα μας. Δεν θέλουμε να εμπλακούμε με αυτό το σημείωμα σε πολιτικές αναλύσεις για τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές, που μάχονται στη Συρία. Ο φίλος μας όμως θα μας λείψει. Ο Κάσεμ, ο μετανάστης από τη Συρία.
Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών
