Να ληφθεί δέσμη μέτρων που θα λειτουργήσει ως «δίχτυ» προστασίας για το οικοσύστημα της Κρήτης, με το σταμάτημα των εισαγωγών διαφόρων ζώων που δεν έχουν σχέση με το περιβάλλον του τόπου, προτείνουν οι επιστήμονες.
Η εμφάνιση του περίφημου κροκόδειλου στην τεχνητή λίμνη των Ποταμών του Ρεθύμνου, είναι μόνο η «κορυφή του παγόβουνου» σε ένα τεράστιο πρόβλημα το οποίο υπάρχει εδώ και χρόνια στην Κρήτη, αλλά ουδείς φαίνεται μέχρι τώρα διατεθειμένος να βρει η τη λύση του: Το πιθανότερο είναι ο ξένος… επισκέπτης του Ρεθύμνου να προήλθε από εισαγωγή άγριων ζώων και να πουλήθηκε από petshop σε ιδιώτη. Και ο ιδιώτης όταν βαρέθηκε ή …φοβήθηκε, το εγκατέλειψε στη λίμνη.
Αλλά στην Κρήτη έχουν φθάσει άπειρα ζώα που δεν έχουν την παραμικρή σχέση με το περιβάλλον του νησιού, όπως αλιγάτορες, ιγκουάνα, χελώνες, βατράχια, ακόμα και… σκορπιοί, που «τροφοδοτούν» τη ματαιοδοξία όσων πελατών petshops επιθυμούν να… πρωτοτυπήσουν! Το κακό όμως, εκτός από τις εισαγωγές, είναι ότι όταν βαρεθούν τα ζώα τους οι περισσότεροι τα αφήνουν σε λίμνες και σε ποτάμια του νησιού, τακτική που ήδη έχει προκαλέσει σημαντικές αλλοιώσεις στο οικοσύστημα της Κρήτης. Κι αν το φαινόμενο συνεχιστεί τα πράγματα θα χειροτερέψουν περισσότερο.
Ο διευθυντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης Μωυσής Μυλωνάς δεν έχει δει ακόμα από κοντά τον περίφημο κροκόδειλο του Ρεθύμνου. Θα δει το ζώο, όταν επιστρέψει από επαγγελματικό ταξίδι. Έχει όμως να πει πολλά για τις λανθασμένες τακτικές και τους ελλιπείς ελέγχους που δημιουργούν απίστευτος κινδύνους για το οικοσύστημα της Κρήτης.
Σημαντικός κίνδυνος
Λίγοι γνωρίζουν ότι οι γνωστές στην Κρήτη ως ζουρίδες, δεν είναι ζώο του νησιού, αλλά προήλθε από το εξωτερικό. Όμως πολλοί ξέρουν τι κακό έχει κάνει σε πουλερικά και διάφορα οικόσιτα ζώα. Από αυτό και μόνο το απτό και άμεσο παράδειγμα, μπορεί κάποιος να καταλάβει πόσο κινδυνεύει το κρητικό οικοσύστημα, η χλωρίδα και η πανίδα του νησιού, από τις εισαγωγές ζώων και φυτών ξένων στον τόπο.
Όπως επισημαίνει ο κ. Μυλωνάς εισάγονται χελώνες Αμερικής (υπάρχουν για παράδειγμα στη λίμνη Κουρνά) που καταστρέφουν το οικοσύστημα και εκτοπίζουν τις ντόπιες. Επίσης εισαγόμενα βατράχια που δεν συνάδουν με το κρητικό οικοσύστημα έχουν εντοπιστεί στην Αγιά Χανίων. Ακόμα και χρυσόψαρα που δεν έχουν σχέση με το κρητικό περιβάλλον κυκλοφορούν σε λίμνες και ποτάμια.
Κορυφαίο παράδειγμα αλλοίωσης του περιβάλλοντος της Κρήτης είναι το περίφημο σκαθάρι των φοινικοειδών που εισήχθη στο νησί μαζί με φοίνικες και σήμερα απειλεί ακόμα και τα γηγενή φυτά, τις γνωστές βαγιές.
Εισαγόμενες είναι επίσης οι ακακίες αλλά και οι ευκάλυπτοι.
Όλα τα προαναφερθέντα είδη φαίνεται να έρχονται στην Κρήτη με νόμιμα παραστατικά έγγραφα.
Η σύμβαση CITES
Όπως εξηγεί ο κ. Μυλωνάς το εξαγωγικό εμπόριο των άγριων ειδών απαγορεύεται βάσει της σύμβασης CITES (ConventiononInternationalTradeinEndangeredSpeciesofWildFaunaandFlora) η οποία ρυθμίζει το διεθνές εμπόριο ειδών της αυτοφυούς χλωρίδας και άγριας πανίδας που απειλούνται με εξαφάνιση. Σε αυτή τη σύμβαση έχει υπαχθεί και η χώρα μας.
Η σύμβαση όμως έχει και ένα «παραθυράκι»: Επιτρέπεται το εξαγωγικό εμπόριο άγριων ειδών που όμως προέρχονται από εκτροφεία. Έτσι, σε κάποιες περιπτώσεις τα ζώα αυτά, αν και προέρχονται άγρια από τη φύση και όχι από εκτροφεία, συνοδεύονται από πλαστά παραστατικά έγγραφα και εξάγονται σε διάφορες χώρες.
Καταλήγουν νόμιμα στα petshops από τα οποία πωλούνται χωρίς πρόβλημα.
Υπάρχει λύση
Η χώρα μας το πιθανότερο είναι να μην μπορεί να απαγορεύσει πλήρως την εισαγωγή των διαφόρων ζώων.
Όμως η Κρήτη, μπορεί να επικαλεστεί την ανάγκη προστασίας του απομονωμένου και ιδιαίτερου φυσικού περιβάλλοντος το οποίο διαθέτει, για να απαγορεύσει την είσοδο «ξένων» στο οικοσύστημα ειδών. Αυτή την τακτική έχουν ήδη ακολουθήσει η Κύπρος και οι Αζόρες, όπως επισημαίνει ο κ. Μυλωνάς.
Είναι θέμα της περιφέρειας Κρήτης να κινήσει τις σχετικές διαδικασίες και να αποσπάσει την έγκριση του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ)
