Για μια ακόμη χρονιά οι Χανιώτες τίμησαν το παραδοσιακό παζάρι των Βουκολιών.
Το πιο ιστορικό παζάρι του νομού Χανίων και αυτό που είναι έχει συνδεθεί με τις γιορτές του Πάσχα είναι το παραδοσιακό παζάρι των Βουκολιών. Εδώ και 160 χρόνια, κάθε χρόνο Μεγάλη Παρασκευή, οι πολίτες φτάνουν στην πλατεία των Βουκολιών για να αγοράσουν όσα χρειάζονται, από λαχανικά και ρούχα έως ζώα.
Και φέτος πολλές εκατοντάδες έφθασαν στις Βουκολιές όπου παρά τις κακές καιρικές συνθήκες και τον ισχυρό αέρα στήθηκαν οι πάγκοι και ξεκίνησε το παζάρι.
Ρούχα, λαχανικά και φρούτα, αλλά και παιχνίδια για τα παιδιά υπήρχαν στο πανηγύρι ενώ σε σημεία οι πολίτες σταματούσαν για να γευστούν λουκουμάδες ή να αγοράσουν βραστά καλαμπόκια ή μαλλί της γριάς για τα παιδιά.
Όπως κάθε χρόνο, υπήρχε και η καθιερωμένη ζωοπανήγυρι όπου όποιος ήθελε μπορούσε να αγοράσει από αρνιά και κότες έως χοίρους.
Πέραν των εκατοντάδων πολιτών το παρόν έδωσαν ο βουλευτής Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ Παύλος Πολάκης, αλλά και ο βουλευτής και Υπουργός Οικονομίας Γιώργος Σταθάκης μαζί με τον γραμματέα Εμπορίου κ. Αντώνη Παπαδεράκη.
Εκεί επίσης αντιπροσωπεία της Ν.Ε. Χανίων του ΚΚΕ ενώ μέλη του κόμματος μοίραζαν φυλλάδια.
Λίγα λόγια για το Παζάρι των Βουκολιών
Οι Βουκολιές, πριν και μετά τον Β ‘ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν το εμπορικό κέντρο της κεντρικής και ανατολικής Κίσσαμου και μέρος του κεντρικού Σελίνου, καθώς ήταν περιοχή γεωκτηνοτροφική και συγκέντρωνε κόσμο για πώληση και ανταλλαγή προϊόντων.
Το παζάρι των Βουκολιών, ένας τόπος δηλαδή δημόσιας αγοράς, το μοναδικό ίσως στην Κρήτη που ξεκίνησε επί Τουρκοκρατίας, τα παλαιότερα χρόνια ήταν ένας από τους κυριότερους χώρους για οικονομικές συναλλαγές και κοινωνικές σχέσεις και λειτουργούσε κάθε Σάββατο.
Στο παζάρι γινόταν κυρίως εμπόριο ζώων, αλλά και λαχανικών. Τις ημέρες που το παζάρι έφθανε στο αποκορύφωμα του ήταν την Μ. Παρασκευή και την παραμονή του Δεκαπενταύγουστου.
Μάλιστα, την Μ. Παρασκευή γίνονταν και τα συνοικέσια, γι’ αυτό κατέβαιναν κοπέλες στις Βουκολιές, από τα γύρω χωριά.
Η ατμόσφαιρα θύμιζε γιορτή, καθώς ήταν μια ευκαιρία για φίλους και συγγενείς να ξαναβρεθούν, αφού δεν υπήρχαν ξενοδοχεία και όσοι έρχονταν για το παζάρι ήσαν αναγκασμένοι να καταλήξουν σε φιλικά και συγγενικά σπίτια.
