Με μεγάλη συμμετοχή του κόσμου πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Παρασκευής στο Σύνταγμα, ενάντια στη καταστροφή των χημικών της Συρίας στη Μεσόγειο, τις εξορύξεις χρυσού στις Σκουριές καθώς και στο νομοσχέδιο για τον αιγιαλό.
Το συλλαλητήριο συνδιοργάνωσαν το Συντονιστικό Επιτροπών Πρωτοβουλίας κατά της καταστροφής των χημικών όπλων της Συρίας στη Μεσόγειο, οι επιτροπές αγώνα Χαλκιδικής- Θεσσαλονίκης ενάντια στην εξόρυξη χρυσού και το Πανελλήνιο Δίκτυο Ακτές «Ώρα Μηδέν».
To κεντρικό σύνθημα του συλλαλητηρίου είναι «Χημικά -Σκουριές -Ακτές. Συμβαίνουν τώρα! Μαζί τα σταματάμε τώρα!» και αφορά τρία «φλέγοντα περιβαλλοντικά μέτωπα της σημερινής περιόδου: την καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας που πραγματοποιείται σήμερα στη Μεσόγειο, τη συνεχιζόμενη οικολογική καταστροφή στη Χαλκιδική από τις εξορύξεις χρυσού, και τα προωθούμενα κυβερνητικά νομοθετήματα για τον αιγιαλό και τις παραλίες», όπως αναφέρουν οι διοργανωτές
Στη συναυλία που ακολούθησε εμφανίστηκαν οι Νένα Βενετσάνου, Παντελής Θαλασσινός, Μελίνα Κανά, Θοδωρής Κοτονιάς, Κώστας Λειβαδάς, Νίκος Τουλιάτος, Ελένη Τσαλιγοπούλου κ.ά.
«Υπάρχουν σοβαροί λόγοι ειρήνης, δημοκρατίας, υγείας και οικονομίας που αντιδρούμε» δήλωσε ο πρώην ευρωβουλευτής Κρίτων Αρσένης ο οποίος έφερε το θέμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και μετείχε στο συλλαλητήριο στις 11 Ιουλίου στην Αθήνα.
Αρνήθηκαν το ρίσκο
«Τα χημικά όπλα κατασκευάστηκαν σε συγκεκριμένες χώρες, όπως Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία κ.α. από εταιρείες που είχαν υπερκέρδη και εξήχθησαν με ειδικές άδειες. Ομως οι χώρες αυτές δεν έχουν το ρίσκο στη δημόσια υγεία, ούτε το οικονομικό κόστος, που επωμίζονται οι λαοί της Μεσογείου. Επίσης είναι η αποσιώπηση των δεδομένων και η προσπάθεια να μην υπάρχει δημόσια πληροφόρηση. Κινδυνεύει η δημόσια υγεία σε ενδεχόμενο ατύχημα κατά την υδρόλυση ή τη μεταφορά των αποβλήτων και βέβαια είναι οι επιπτώσεις στην οικονομική ζωή σε περιοχές που εξαρτώνται από την αλιεία και τον τουρισμό. Πάνω από όλα όμως δημιουργείται ένα προηγούμενο: ο φόβος ότι τα δικά μας νερά στη Μεσόγειο θα είναι η εύκολη λύση κάθε φορά που θα υπάρχει ανάλογο πρόβλημα».
Η πιθανότητα ατυχήματος προκαλεί έντονη ανησυχία στους φορείς προστασίας του περιβάλλοντος, τα μέλη των οποίων δεν θέλουν ούτε να σκέφτονται το ενδεχόμενο διαρροής τοξικών ουσιών, αφού η καταστροφή θα είναι ανυπολόγιστη.
«Χώρες με υποδομή διαχείρισης τοξικών αρνήθηκαν να τα δεχθούν λόγω επικινδυνότητας. Η μέθοδος της υδρόλυσης είναι γνωστή και θεωρητικά ασφαλής στη στεριά. Ομως ποτέ δεν έχει γίνει ανάλογο εγχείρημα εν πλω σε τόσο μεγάλη ποσότητα και σε τόσο μεγάλη χρονική περίοδο καθώς η διαδικασία θα διαρκέσει 60-90 ημέρες. Πρόκειται για ασταθές θαλάσσιο περιβάλλον με έντονα καιρικά φαινόμενα. Η περιοχή που έχει επιλεγεί, όπως εκτιμούμε, ανάμεσα σε Κρήτη και Σικελία είναι από τα βαθύτερα σημεία, γνωστή ως αβυσσαλέα πεδιάδα του Ιονίου. Από τον ΟΑΧΟ βεβαιώνουν για τη διαδικασία ασφάλειας, η οποία όμως είναι τόσο σύνθετη και σίγουρα επικίνδυνη» εξηγεί η Αναστασία Μήλιου από τη ΜΚΟ Αρχιπέλαγος με εξειδίκευση σε θέματα θαλασσίου περιβάλλοντος.
«Οι επιπτώσεις πιθανόν να μην είναι άμεσες και για αυτό θεωρούνται πιο επικίνδυνες. Σε περίπτωση π.χ. διαρροής, το αέριο μουστάρδας βεβαίως θα αραιωθεί στην ατμόσφαιρα, αλλά θα προκαλέσει βιο-συσσώρευση. Αντίστοιχα στη θάλασσα τα τοξικά στοιχεία δεν βιοδιασπώνται αλλά περνούν στην τροφική αλυσίδα και καταλήγουν στον άνθρωπο», λέει από το Αρχιπέλαγος ο Θοδωρής Τσιμπίδης.
Με πληροφορίες από ΕΘΝΟΣ
