Γράφει ο Δημήτρης Τυραϊδής *
Βούτηξε πάλι τη γραφίδα του στο μελάνι της ψυχής του, ο πατέρας Ιγνάτιος, δίνοντας στο φως της δημοσιότητας το εικοστό τρίτο – κατά σειρά – βιβλίο του, με τον τίτλο «ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ». Ένα βιβλίο, που μέσα από τις σελίδες του αναβλύζουν οι υπέροχες ευωδιές της ανθρωπιάς, της αγάπης, της υπομονής, της εγκράτειας κλπ. γιομίζοντας την ψυχή του αναγνώστη με διάφορα συναισθήματα. Με έναν ανεπανάληπτο τρόπο γραφής, ο πατέρας Ιγνάτιος προβληματίζει τον αναγνώστη, ξυπνώντας συνειδήσεις και καθοδηγώντας τον συγχρόνως στα μονοπάτια τα πλημμυρισμένα από θεϊκό φως, απομακρύνοντας το σκοτάδι της αχαριστίας, της αγνωμοσύνης, που τυχόν του έχουν σκοτεινιάσει την ψυχή. Σε κάποιο σημείο στον πρόλογο του βιβλίου του, ο πατέρας Ιγνάτιος μας γράφει: «Αχαριστία. Μία αιχμαλωσία του ανθρώπου από τον Σατανά, που ίσως η πιο διάχυτη στον κόσμο, ώστε να μην εβρίσκεται κανείς που να μην έχει εμπειρίες αχαριστίας και προδοσίας από ευεργετημένους του». Σε άλλο σημείο πάλι, ο συγγραφέας μάς γράφει για την προδοσία και θα μας πει. «Προδοσία. Δεν είναι μονάχα ο γράφων αυτές τις γραμμές. Έτσι έχω την αίσθηση και τη βεβαιότητα ότι το βιβλίο αυτό δεν το έγραψα μόνος μου. Το γράψανε χιλιάδες προδομένοι από αχάριστους ευεργεθέντες μας. Άνθρωποι κάθε φύλου και κάθε κοινωνικής θέσεως, χαμηλά και υψηλά ιστάμενους και μάλιστα από ανθρώπους που δεν το περιμέναμε κλπ.».
Βαθύς γνώστης μύριων χριστιανικών κειμένων και ρητών, ο συγγραφέας παραπέμπει τον αναγνώστη του μ’ έναν τρόπο απίστευτα λεπτό και ευέλικτο, στο τι είπαν οι διάφοροι πατέρες κατά καιρούς, προβληματίζοντάς τον και οδηγώντας τον συγχρόνως στην αναθεώρηση ίσως πολλών σκέψεών του. Κάτι που εγώ προσωπικά πιστεύω, αγαπητοί μου, είναι ότι ελάχιστοι συγγραφείς μπορούν να το πετύχουν αυτό.
Στο δεύτερο κεφάλαιο του βιβλίου του, ο πατέρας Ιγνάτιος που γράφει για την κολακεία και την απάτη, μας λέει τα πιο κάτω σοφά λόγια: «Ο αχάριστος ευεργετηθείς με δόλο, απάτη και κολακεία και με κίνητρο το συμφέρον και μόνο, θα πλησιάσει κάποιον, από τον οποίο θα βγάλει αυτό που θέλει κλπ.».
Εδώ ήθελα να προσθέσω και τα εξής. Είναι αλήθεια κι αυτό που θα γράψω πιο κάτω, ο πατέρας Ιγνάτιος κατέχει έναν ξέχωρο τρόπο γραφής, που αιχμαλωτίζει τον αναγνώστη του κι αυτό δεν το λέω μόνο εγώ. Το έχουν πει πάρα πολλοί άλλοι πριν από μένα και μάλιστα κριτικοί, συγγραφείς και ποιητές, όχι μόνο στον Ελλαδικό χώρο, αλλά και σε όλη την υφήλιο.
Βέβαια, θα μπορούσα να γράψω πάρα πολλά για το παραπάνω βιβλίο του ακάματου συγγραφέα, όμως ο χώρος της εφημερίδας δεν μου το επιτρέπει και σταματάω εδώ. Πριν όμως, κλείσω την ταπεινή μου τούτη αναφορά, ήθελα να τονίσω και τα πιο κάτω. Πιστεύω ακράδαντα ότι πάρα πολλά οφέλη θα αποκομίσει ο αναγνώστης του εν λόγω βιβλίου, διαβάζοντάς το. Πάρα πολλά χρήσιμα πράγματα θα διδαχθεί, θωρακίζοντας συγχρόνως την ψυχή του με το φως της αλήθειας, προφυλάσσοντάς την από τα ύπουλα και πυρωμένα βέλη του σκότους, της αχαριστίας, του ψεύδους, της κολακείας και λοιπά πολλά…
Επίσης, ήθελα να ευχαριστήσω και από τούτη τη θέση τον δάσκαλό μου πατέρα Ιγνάτιο (όσον αφορά τον τρόπο γραφής μου στον πεζό λόγο), για την τιμή που μου έκανε, χαρίζοντάς μου το πολύτιμο βιβλίο του και μάλιστα με θερμή αφιέρωση. Και δεν το κρύβω, είναι ένα βιβλίο που στόλισε περισσότερο τη μικρή μου βιβλιοθήκη και που θα πρέπει να αποτελέσει το στολίδι της όποιας μικρής ή μεγάλης βιβλιοθήκης. Παρακαλώ δε, το Θεό, να του δίνει δύναμη, ώστε να συνεχίσει για πολλά χρόνια ακόμα, το θεάρεστο έργο του.
Δάσκαλε, παρακαλώ, δεχθείτε τα θερμά μου συγχαρητήρια!…
* Συγγραφέας – Ποιητής
