Έγραψε ο Κωστής Παλαμάς… Η αρχαία ψυχή ζει μέσα μας αθέλητα κρυμμένη. Ο Μέγας Παν δε πέθανε, όχι ο Παν δεν πεθαίνει.
Οι Έλληνες, αγαπητοί αναγνώστες είναι ο μόνος λαός που πορεύεται μαζί με τη παγκόσμια ιστορία. Έτσι διαχρονικά ανά το κόσμο, συναντάμε διαμάντια κομμάτια, απ αυτή την αιώνια χώρα. Ενα τέτοιο είναι και ο διάσημος ή καλύτερα ο κορυφαίος μαέστρος του 20ου αιώνα ο Φον Κάραγιαν.
Ο Γέωργιος – Ιωάννης Καραγιάννης, προπάππους του Χέρμπερτ, γεννήθηκε στην Κοζάνη και λόγω της Τουρκοκρατίας έφυγε για τη Βιέννη το 1767. Εκεί διέπρεψεμε τα αδέλφια του στο εμπόριο και στην υφαντουργία.
Αργότερα στο Σάλτσμπουργκ, τον Απρίλιο του 1908 γεννήθηκε ο Χέρμπερτ. Σαν παιδί θαύμα πάνω στο πιάνο, έδωσε την πρώτη του συναυλία σε ηλικία 5 ετών. Όταν το 1927 ολοκλήρωσε τις σπουδές του, πρωτοεμφανίστηκε ως μαέστρος στη Γερμανική πόλη Ουλμ. Ενώ παράλληλα άρχισε να διευθύνει και άλλες ορχήστρες μεταξύ αυτών και την φιλαρμονοκή της Βιέννης. Σύντομα αρχίζει να γίνεται περιζήτητος. Εμφανίζεται στο Παρίσι, ‘Αμστερνταμ, Στοκχόλμη, Βουκουρέστι, Αθήνα κλπ. Ο Χίτλερ δεν τον συμπαθούσε και του απαγόρευσε να ξαναεμφανιστεί στο φεστιβάλ του Μπαϊρόιτ. Κακό ήταν και πέρασε όμως, έτσι, μετά το πόλεμο έλαμψε το αστέρι του παγκοσμίως. Η καριέρα του φτάνει στα απόγειό της και σαν ο πιο περιζήτητος μαέστρος εμφανίζεται πλέον σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Σε όλη τη ζωή του ο Κάραγιαν ηχογράφησε πέριπου 900 δίσκους και πούλησε 120 εκατομμύρια αντίτυπα μέχρι το θάνατό του το 1989.
Σε μια συναυλία του Δημ.Σγουρού, που παρακολούθησε, στο τέλος, συνεχάρη τον Σγουρό, έβγαλε το χρυσό ρολόι του και το έβαλε στο χέρι του Σγουρού, σα να του παρέδωσε κάποιο στέμα.
Μιχαήλ Γ.Κελαϊδής
