Αλήθεια, για να μας πει ο κος Ρίχτερ που επικαλείται τους κανόνες του πολέμου.
Λες και τον πόλεμο τον κάνομε εμείς. Και παραχαράσσει την ιστορία αποκαλώντας αυτούς που αντιστέκονται στους εισβολείς με ότι όπλο έχουν βάρβαρους και του εισβολείς ιππότες.
Πως ήταν λέει οι Κρητικοί βάρβαροι γιατί δεν άφηναν τα καημένα τα παιδιά, τους Ναζί, την νύχτα να κοιμηθούν και να επιδοθούν στο θεάρεστο πολιτισμικό έργο της εξόντωσης, αθώων γερόντων γυναικών και παιδιών και ηρώων μαχητών που τους αντιστάθηκαν.
Και αυτό λέει ο κος Ρίχτερ ήταν αντίθετο με τους κανόνες του πολέμου.
Αφού λοιπόν επικαλείται κανόνες, για να μας πει: Όταν τελείωσε ο πόλεμος και τα στρατεύματα αποχωρούσαν γιατί γέμισαν φεύγοντας τις πεδιάδες μας, τα βουνά μας, τις θάλασσές μας με νάρκες; Σκοτώνοντας, ακρωτηριάζοντας και τυφλώνοντας αθώους πολίτες, μετά τη λήξη του πολέμου; Κι αυτό ήταν στους κανόνες του πολέμου;
Μετά τον πόλεμο κιμάς έγιναν παληκάρια από τις νάρκες τους! Μανάδες μάζευαν τα παιδιά τους που παίζαν ξέγνοιαστα στα χωράφια στις ποδιές τους και τα κομμάτια τους σπαρταρούσαν ακόμα.
Συνήθως τα παιδιά ήταν τα θύματα γιατί έτρεχαν και έπαιζαν ξέγνοιαστα στους αγρούς.
Ένα από τα θύματα τους ήταν και ο Κουλουμπλής. Δεκάχρονο παιδί τότε πήγαινε στη θάλασσα μ’ άλλα συνομήλικα του παιδιά όταν βρήκαν την νάρκη. Ένα παιδί απ’ την παρέα τους σκοτώθηκε. Το άλλο παιδί ακρωτηριάσθηκε και ο Κουλουμπλής τυφλώθηκε.
Αυτοί είστε οι Ναζί κε Ρίχτερ.
Ελένη Μαυρογιαννάκη
