Του Μάνου Οικονομίδη | Από τη στιγμή που άφησε πίσω του τα χρόνια της ιδεολογικής δίωξης και της φυλάκισης, την εποχή που ήταν Δήμαρχος Κωνσταντινούπολης, ο Ταγίπ Ερντογάν χάραξε μια αξιοσημείωτη πολιτική στρατηγική, που τον οδήγησε στο σημερινό… σουλτανάτο.
Ο “Ατατούρκ” της εποχής μας, έγινε Πρόεδρος, πανίσχυρος και αδιαμφισβήτητος, επέζησε της “ειρηνικής επανάστασης” στην Κωνσταντινούπολη και της θύελλας που προκάλεσε η πρωτοφανής απόπειρά του να… βγάλει από την πρίζα το Twitter, στις χθεσινές εκλογές ωστόσο είδε την παντοδυναμία του να υφίσταται την πρώτη τόσο εκκωφαντική ρωγμή.
Τα απόνερα πλημμύρισαν από σήμερα τις διεθνείς αγορές, καθώς η ανησυχία για την πολιτική σταθερότητα στην Τουρκία, και τη βιωσιμότητά της σε βάθος χρόνου, είχε ως αποτέλεσμα εντυπωσιακό εκνευρισμό στα Χρηματιστήρια.
Η στιγμή μοιάζει… ιδεώδης για την Ελλάδα. Μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία που δεν έχει καταφέρει ακόμη να αφήσει πίσω της την κρίση του 2008, ανησυχεί… μόνιμα για τις επιπτώσεις από την αρρυθμία στην Ελλάδα, ώστε μια αντίστοιχη ταχυπαλμία για την Τουρκία…. να μην αντέχεται.
Στην τελική ευθεία των διαπραγματεύσεων της Ελλάδας με τους εταίρους και δανειστές, για την οριστικοποίηση της… θρυλικής συμφωνίας, ο Ταγίπ Ερντογάν έρχεται, άθελά του, να… βοηθήσει εμμέσως την Αθήνα.
Η Τουρκία φαντάζει… too big to fail. Σε συνδυασμό με τη γεωπολιτική θέση της, γίνεται… impossible to fail. Και φυσικά, το ενδεχόμενο να παραταθεί η αβεβαιότητα για την Ελλάδα, φαντάζει πλέον κακόγουστο ανέκδοτο, για όσους διαθέτουν τη στοιχειώδη ψυχραιμία για να “διαβάσουν” σωστά τις εξελίξεις.
