Ο κ. Ρίχτερ ο οποίος είχε εξαφανιστεί καθ’ όλη τη διάρκεια της δίκης προφασιζόμενος αρρώστια, μετά την αθώωσή του άρχισε να δίνει παντού συνεντεύξεις. Όχι μόνο για την αθώωσή του, αλλά και για το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων, το οποίο για τον καθηγητή δεν υφίσταται.
Τελευταία συνέντευξη αυτή στην εκπομπή “Ιστορίες” με την Αλέξη Παπαχελά στην οποία αφού του έκτισαν ένα προφίλ προοδευτικού ακαδημαϊκού με μεγάλη αγάπη για την Ελλάδα, φτάνοντας στη συζήτηση για το βιβλίο του είπε ότι ίσως υπερέβαλε σε κάποια σημεία, όμως θεωρεί ότι ήταν απόλυτα αντικειμενικός στην κάλυψη των γεγονότων.
Ευχαρίστησε μάλιστα τη νεολαία ΣΥΡΙΖΑ που επέτρεψε να ανοίξουν οι πύλες του πανεπιστημίου Κρήτης για να αναγορευθεί σε επίτιμο διδάκτορα του ιδρύματος ενώ σε ερώτηση αν τελικά το βιβλίο του συνδέεται με την αμφισβήτηση των γερμανικών αποζημιώσεων, όπως τον κατηγορούσαν όσοι στάθηκαν απέναντί του είπε:
“Πώς μπορεί να αμφισβητηθεί κάτι που δεν υφίσταται”.
Συνεχίζοντας τόνισε ότι η αντίσταση των κρητικών ήταν παράνομη και ότι μεγάλος μέρος των γερμανικών αποζημιώσεων φαγώθηκε από το πελατειακό κράτος γιατί πήγε στους Εβραίους ενώ μηχανολογικός εξοπλισμός που δόθηκε κατέληξε τελικά στη Μ. Βρετανία ή και άλλες χώρες.
Επέμεινε στη θέση ότι η Ελλάδα δε μπορεί να διεκδικήσει αποζημιώσεις ενώ προανήγγειλε νέες αποκαλύψεις για το κατοχικό δάνειο.
Όσο για την αντικειμενικότητά του είπε: «Να ξέρετε ότι οι Γερμανοί αλεξιπτωτιστές που διάβασαν το βιβλίο μου στραβοκατάπιαν γιατί δεν με θεωρούν αντικειμενικό”.
Να υπενθυμίσουμε ότι παρόμοια θέση είχε εκφράσει και στη συνέντευξή του στην εφημερίδα Die Welt πηγαίνοντας μάλιστα και ένα βήμα παραπάνω αφού είπε ότι όχι μόνο η Γερμανία δεν οφείλει να καταβάλλει αποζημιώσεις στην Ελλάδα αλλά αντιθέτως η Ελλάδα οφείλει να εμβάσει στο Βερολίνο ένα ποσό αρκετών δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ αλλά και πολλά δισεκατομμύρια που έλαβε η χώρα κατά τη διάρκεια των πολλών πακέτων διάσωσης.
Να σημειώσουμε ότι σύμφωνα με δήλωσή του σε διάλεξη του στο γερμανικό υπουργείο Οικονομικών, παρουσία στελεχών που ασχολούνται με το ζήτημα της Ελλάδας ανέφερε ότι τίποτα δε συμβαίνει από πλευράς μεταρρυθμίσεων και κανείς δεν επιθυμεί τον ευρωπαϊκό έλεγχο, καθώς -όπως υποστήριξε- αυτό θα σήμαινε το τέλος του πελατειακού κράτους.
