Ένας χρόνος μαύρο στην ΕΡΤ, ένας ακόμα χρόνος μαύρο στην ελευθερία, τη δημοκρατία, το δικαίωμα στην ενημέρωση. Στον έναν αυτό χρόνο, η κυβέρνηση φρόντισε να αποδείξει σε όλους όσοι είχαν αμφιβολίες, πώς αντιλαμβάνεται το ρόλο του δημόσιου φορέα ραδιοτηλεόρασης: έστησε με τη συνδρομή κάποιων «προθύμων» ένα κυβερνητικό μόρφωμα παραπληροφόρησης και βολέματος ημετέρων. Μερίμνησε για τους εκλεκτούς της, τα ιδιωτικά κανάλια, στα οποία χάρισε για 4η φορά φόρους, χορήγησε παράνομα «άδειες» λειτουργίας και έκανε δώρο τις ψηφιακές συχνότητες.
Όμως, αυτός ο χρόνος μας απέδειξε και κάτι ακόμα: ότι οι αγώνες και η αλληλεγγύη δεν είναι αχρείαστοι, δεν είναι ατελέσφοροι, δεν είναι ουτοπία, αλλά αναγκαιότητα. Ο αγώνας που ακολούθησε, με την κατάληψη του Ραδιομεγάρου της ΕΡΤ στη Μεσογείων αλλά και όλων των σταθμών της ΕΡΤ στην Ελλάδα, έχει ήδη καταγραφεί στη συλλογική συνείδηση ως ένας από τους μεγαλύτερους της σύγχρονης Ελλάδας.
Η αυτοδιαχειριζόμενη ΕΡΤ των εργαζομένων, που εξέπεμπε πρωτογενές πρόγραμμα από το Ραδιομέγαρο μέχρι την εισβολή των ΜΑΤ τα ξημερώματα της 7/11/2013 και εξακολουθεί μέχρι σήμερα να εκπέμπει από την ertopen, την ΕΤ3 και τις ΕΡΑ όλης σχεδόν της επικράτειας, συγκροτεί το νέο υπόδειγμα πραγματικής δημόσιας ραδιοτηλεόρασης προσφέροντας ενημέρωση, ήθος και ελπίδα.
Σήμερα, από όλα τα μετερίζια χρειάζεται να ενωθούμε με τους εργαζόμενους της ΕΡΤ, με τις απολυμένες καθαρίστριες, τους σχολικούς φύλακες, τους διοικητικούς υπαλλήλους των ΑΕΙ, στον αγώνα για δουλειά και αξιοπρέπεια, για δημοκρατία και ελευθερία.
Το Προσωρινό Συντονιστικό
της Πρωτοβουλίας Πολιτών – Πρώτα ο Άνθρωπος
