Όταν ξεκοιλιάζανε τον Καντάφι η κα Κλίντον έβλεπε το θέαμα χτύπαγε παλαμάκια και πήδαγε ενθουσιασμένη. Φανταστείτε! Δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ! Την βαρβαρότητα της δημοκρατικής, της πολιτισμένης! Ν’ απολαμβάνει έναν βίαιο θάνατο!
Όταν στον 18χρονο γιό του οι Αμερικανοί πεζοναύτες έδιναν το τελευταίο του τσιγάρο να καπνίσει και μετά αμέσως θα τον εκετελούσαν, όταν γελαστοί και χάσκοντες τραβούσαν κάμερα και περιέφεραν στις ανά τον κόσμο οθόνες το θέαμα ενός 18χρονου νεαρού θανάσιμα θλιμμένου, αλλά περήφανου, όρθιου, χωρίς δάκρυα και παρακάλια για την ζωή του, να τραβά με πάθος τις τελευταίες σταγόνες απόλαυσης από ένα τσιγάρο, η πολιτισμένη Ευρώπη δεν δυσανασχετούσε για τις βαρβαρότητες των ιστορικών στιγμών. Για το μέλλον πλέον της Λυβύης. Για τον διαμελισμό μιας χώρας, για τον εμφύλιο σπαραγμό που είχαν σπείρει.
Ο Σαρκοζύ πήγε στην Λιβύη να απολαύσει πως διαλύεται μια χώρα ενώ προηγουμένως στην προεκλογική του καμπάνια είχε απολαύσει τα χρήματα που του είχε δώσει ο Καντάφι.
Δεν ξέρομε πως φερόνταν ο Καντάφι στους εσωκομματικούς του αντιπάλους. Δεν έκανε εκλογές. Αλλά έκανε επανάσταση. Και ο Κάστρο δεν έκανε εκλογές. Αυτό που ξέρομε όμως είναι ότι υπέθαλψαν Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι την πτώση όχι για λόγους δημοκρατίας, αλλά για λόγους πετρελαίου. Αυτό που ξέρομε είναι ότι δεν υπήρχαν με ενιαία Λιβύη οικονομικοί πρόσφυγες Λίβυοι.
Ίσως, ελάχιστοι πολιτικοί πρόσφυγες ήταν. Αυτό που ξέρομε, είναι ότι όλοι οι Λίβυοι απολάμβαναν προνόμια, όπως δωρεάν πετρέλαιο, βιβλιάριο με χρήματα, σε ονομαστικό λογαριασμό κάθε παιδιού που γεννιόταν ανεξαρτήτου φυλής. Γιατί είναι πολλές οι φυλές στην Λιβύη. Τώρα γίνεται σπαραγμός. Τώρα διαλύθηκε η χώρα και οι Λίβυοι γίνονται πρόσφυγες.
1.000.000 Λίβυοι φεύγουν από τη χώρα τους. Τμήμα τους θα περάσει και από την Κρήτη! Γιατί δεν μπορούν πλέον να ζήσουν εκεί! Αυτά είναι τα έργα και οι ημέρες που ζούμε. Σ’ όλον τον κόσμο αδικία, εκμετάλλευση, υποκρισία. Και μεις πρέπει να σεβόμαστε αυτούς που σπέρνουν την αδικία, την εκμετάλλευση, την υποκρισία.
Α.Ρ.
