Γιατί οι “καταλήψεις” είναι εστίες ανομίας | Γιατί οι τραπεζίτες, το μεγάλο κεφάλαιο, οι εφοπλιστές και το πολιτικό τους προσωπικό (οι βουλευτάδες), ο στρατός κατοχής της κοινωνίας (αστυνομία τους λέμε γιατί παρεξηγούν άμα τους λέμε μπάτσους), καθως και η πάντοτε χρήσιμη εφεδρεία των παρακρατικών ναζί είναι εστίες ΑΔΙΚΙΑΣ. Αδικίας που μας επιβάλλεται με νόμους.
Στους απελευθερωμένους αυτούς χώρους οι άνθρωποι αρνούνται να γίνουν αρχηγοί αλλά και να δεχτούν αρχηγούς. Οι ίδιοι δημιουργούν με κοινή συμφωνία τους όρους που θα ζήσουν μαζί με βάση τις εξής αρχές:
Συμμετοχικότητα – Αλληλεγγύη – Ελευθερία | Για αυτό ακριβώς το λόγο είναι εστίες ανομίας, γιατί στέκονται ενάντια σε ένα σύστημα αδικίας στην πράξη και καθημερινά. Είναι ακόμα εστίες ανομίας γιατί σπέρνουν και καλλιεργούν στην κοινωνία τους σπόρους της αυτοοργάνωσης και της αντίστασης. Είναι οι χώροι που ψάχνουν και δημιουργούν τον μελλοντικό κόσμο. Ένα κόσμο που ο καθένας θα προσφέρει σύμφωνα με τις δυνατότητές του στον καθένα και σύμφωνα με τις ανάγκες του.
Ένα κόσμο ελευθερίας, δημιουργίας, χαράς και πραγματικής δικαιοσύνης. Είναι ακόμα εστίες ανομίας γιαυτό όλα αυτά τα χρόνια στάθηκαν με πείσμα και πολλές φορές με αυτοθυσία δίπλα, αλλά και μπροστά στους κοινωνικούς αγώνες για την υπεράσπιση της ζωής και της φύσης απέναντι στους νόμους των κυρίαρχων. Αυτά είναι που ενοχλούν αλλά ακόμα περισσότερο ΦΟΒΙΖΟΥΝ τους δυνάστες μας.
Γιατί αλληλεγγύη στις καταλήψεις
Οι καταλήψεις είναι φάροι που δείχνουν την πορεία προς ένα κόσμο ελευθερίας και ισότητας. Είναι προτάσεις ζωής. Τα ντουβάρια δεν έχουν καμιά σημασία. Οι καταλήψεις είναι στο μυαλό και στις ζωές μας και η απάντηση πρέπει να είναι 10-100- χιλιάδες καταλήψεις ενάντια σε ένα κόσμο υποταγής και θλίψης
