Η Παγκόσμια Ημέρας της Αγρότισσας γιορτάζεται φέτος σε ένα δραματικά μεταβαλλόμενο κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον. Οι παλιές ισορροπίες έχουν χαθεί και η παγκόσμια κοινότητα προσπαθεί να βρει νέες για να στηρίξει την πορεία της και την ανάπτυξή της. Ο αγροτικός τομέας σημαντικός στυλοβάτης της πραγματικής Οικονομίας, ιδιαίτερα στην Πατρίδα μας, όπως είναι φυσικό, επηρεάζεται άμεσα από όλα αυτά και χρειάζεται δυναμικές μεταβολές, με βάση τα νέα δεδομένα, ώστε να ανταποκριθεί στις νέες απαιτήσεις.
Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον ο ρόλος της Ελληνίδας Αγρότισσας αναδεικνύεται περισσότερο καίριος από ποτέ. Η Ελληνίδα Αγρότισσα, αθόρυβος ήρωας της υπαίθρου για πολλές δεκαετίες, κατάφερε τα τελευταία χρόνια να έρθει στο προσκήνιο, και να γίνει ισότιμος μέτοχος αλλά και πρωτοπόρος στην προσπάθεια για την παραγωγή και τη διακίνηση ποιοτικών αγροτικών προϊόντων. Η δράση των Γυναικείων Αγροτικών Συνεταιρισμών αποτελεί τον προάγγελο της ανάπτυξης του αγροτουρισμού, δηλαδή, του σύγχρονου τρόπου ανάπτυξης του τουρισμού, ενός τουρισμού φιλικού προς το φυσικό και το ανθρωπογενές περιβάλλον, ενός τουρισμού που θα αναδεικνύει τη φυσική ομορφιά του τόπου και την πολιτισμική του ταυτότητα.
Ως εκ τούτου η ελληνίδα αγρότισσα καλείται σήμερα να στηρίξει τόσο την ανάπτυξη του πρωτογενούς όσο και του τριτογενούς τομέα στη χώρα μας. Η δράση της είναι πολύτιμη όσο ποτέ.
Φυσικά στην δράση της αυτή χρειάζεται βοήθεια από την Πολιτεία. Η αγρότισσα, χρειάζεται στήριξη, γνώση και επιμόρφωση που πρέπει να της παρέχεται μέσα από διαρκείς και σταθερές διαδικασίες. Έχει ανάγκη να υπάρχει στην τόπο της βρεφονηπιακός σταθμός, ολοήμερο δημοτικό σχολείο και ολοήμερο γυμνάσιο, για να μπορεί απερίσπαστη να ασχοληθεί με την εργασία της. Χρειάζεται ευκαιρίες για τη συμμετοχή της στα κέντρα λήψης αποφάσεων γιατί τότε μόνο μπορεί να συμβάλλει και η ίδια στην επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει.
Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων μέσω της Νομαρχιακής Επιτροπής Ισότητας, του Γραφείου Ισότητας, αλλά και του Πρωτογενούς Τομέα προσπαθεί, μέσα στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων της, να στηρίξει τη Χανιώτισσα αγρότισσα. Στηρίζει τους Γυναικείους Συνεταιρισμούς του Νομού μας, παρέχοντάς τους την ευκαιρία να προβάλλουν τα προϊόντα και το έργο τους, αναλαμβάνει πρωτοβουλίες σε συνεργασία και με άλλους τοπικούς φορείς για την προώθηση προγραμμάτων που αφορούν τις γυναίκες αγρότισσες, προσπαθεί να δημιουργήσει ένα δίκτυο συνεργασίας για την υλοποίηση εκδηλώσεων με τα Γραφεία Ισότητας των Δήμων του Νομού μας.
Στο πλαίσιο αυτό διοργανώνουμε την επόμενη Κυριακή 19 Οκτωβρίου και ώρα 18:00, στα Παλιά Ρούματα Χανίων εκδήλωση εορτασμού, ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης για την Αγρότισσα. Σας προσκαλούμε όλους να παραβρεθείτε.
Για τη Νομαρχιακή Επιτροπή Ισότητας
Η Πρόεδρος
Ελίνα Δασκαλάκη
Νομαρχιακή Σύμβουλος
15η Οκτώβρη – Παγκόσμια Ημέρα της Αγρότισσας
Η μέρα της αγρότισσας καθιερώθηκε για πρώτη φορά το 1996, από την 4η Παγκόσμια Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για τις γυναίκες, που πραγματοποιήθηκε στο Πεκίνο το 1995. Το νόημα αυτής της μέρας είναι να τους δώσει τη δύναμη να διεκδικήσουν τα ανθρώπινα δικαιώματά τους, ειδικότερα το δικαίωμα στην ανάπτυξη, την υγεία και την ευμάρεια, την διατροφή και ένδυση, τη στέγαση και την ιατρική φροντίδα.
Σε παγκόσμια κλίμακα οι γυναίκες είναι αυτές που παράγουν πάνω από τα μισά τρόφιμα, 98% στην Αφρική, 60% στην Ασία, 30-40% στην Λατ.Αμερική και τις δυτικές χώρες. Με τους κήπους τους πολυσύνθετα οικοσυστήματα, διαχειριστές ολόκληρου του πλανήτη, φρουροί της βιοποικιλότητας. Γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα της Αγρότισσας σε μια συγκυρία όπου στον αγροτικό τομέα στην Ελλάδα και στις χώρες μέλη της ΕΕ, δεν είναι όλα ρόδινα με την βαθμιαία συρρίκνωση του πρωτογενή τομέα με ό,τι μπορεί αυτό να συνεπάγεται. Η ελληνίδα αγρότισσα νέα, μεσόκοπη, ηλικιωμένη, δίνει καθημερινά το δικό της αγώνα, ως αφανής ήρωας της υπαίθρου, σίγουρα πιο κουρασμένη και ταλαιπωρημένη αλλά με μεγάλη αξιοπρέπεια και μεγάλη προσφορά.
Ο ρόλος της πολύπλευρος. Το γεγονός ότι στην ύπαιθρο κρατιούνται ακόμα οι παραδόσεις, σίγουρα το οφείλουμε σε μεγάλο βαθμό στην ελληνίδα αγρότισσα. Γεννά περισσότερα παιδιά απ’τις γυναίκες των πόλεων, παρά τα πενιχρά μέσα και τις λιγότερες διευκολύνσεις, ενώ πλήττεται περισσότερο από την ανεργία λόγω των παραδοσιακών προτύπων και της ελλιπούς υποδομής πολλών περιοχών.
Θα πρέπει να γίνει κάτι για τις αγρότισσες, για όλες αυτές τις γυναίκες που θα είναι σε λίγο είδος προς εξαφάνιση. Και η εξαφάνιση ήρθε από τις πολιτικές που πρώτα έκλεισαν το νηπιαγωγείο, μετά το δημοτικό και μετά η γυναίκα δεν είχε κανένα κίνητρο να παραμείνει στο χωριό, ούτε ήθελε μ’αυτές τις συνθήκες τα παιδιά της να γίνουν αγρότες και έφυγε, έτρεξε κι αυτή στα αστικά κέντρα.
Είναι σημαντικό να δούμε τι είναι αυτά –κάποια από τα πολλά- που θα δώσουν όσα χρωστάμε στην ελληνίδα αγρότισσα.
- Με πρώτο την μείωση του ορίου συνταξιοδότησης καθώς με την σκληρή εργασία της αυτοδίκαια μπορεί να ενταχθεί στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα.
- Ίσες ευκαιρίες για την συμμετοχή της στα κοινά.
- Προστασία για το παιδί, με την δημιουργία παιδικών σταθμών, καθώς η κατάσταση της φύλαξης των μικρών παιδιών στα χωριά είναι τραγική.
- Μείωση των βαριών επιπτώσεων της παγκοσμιοποίησης με τα προϊόντα που μένουν απούλητα.
Στην χώρα μας λειτουργούν 130 περίπου γυναικείοι συνεταιρισμοί που ασχολούνται με την μεταποίηση των γεωργικών προϊόντων, κατασκευή οικοτεχνημάτων και τον αγροτοτουρισμό. Μέσα από αυτά τα συλλογικά όργανα, η γυναίκα αγρότισσα, μπορεί να στηρίζει τις θέσεις της για ολοκληρωμένη ανάπτυξη στην αγροτική κοινότητα. Να δοθούν κίνητρα από την πολιτεία για να δημιουργηθεί μια νέα γενιά αγροτισσών και να επιστρέψει η γυναίκα στην ύπαιθρο. Αλλά και για τις μετανάστριες στην χώρα μας που δουλεύουν σε αντίξοες συνθήκες στα δικά μας χώματα που αγαπάμε, κάποτε η νομοθεσία πρέπει να ευαισθητοποιηθεί και να λάβει μέτρα.
Σήμερα προχωράμε στον δρόμο της ερήμωσης της υπαίθρου και η πολιτεία και οι τοπικές κοινωνίες οφείλουν να ενισχύσουν την γυναίκα της υπαίθρου, να αποκτήσει ενδιαφέροντα, να βγαίνει από το σπίτι και όχι μόνο για καφέ, για να ξεφύγει από τα «πρωϊνάδικα» και τα «μεσημεράδικα» της τηλεόρασης και να δείξει τις πραγματικές της ικανότητες, τόσο σε κοινωνικά και πολιτιστικά θέματα, όσο και σε θέματα που ενισχύουν οικονομικά την ίδια και την οικογένειά της.
Οι γυναικείοι συνεταιρισμοί και η συμμετοχή των γυναικών στα κοινά, στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, στον πολιτισμό, δείχνουν τον δρόμο.
Η Προϊσταμένη Του Γραφείου Ισότητας ΝΑ Χανίων
Αγγελική Ελ. Ροσμαράκη
15 Οκτώβρη – Ημέρα της Αγρότισσας
Στις όχθες της Ιστορίας των λαών.
Στα ξέφωτα των αναμνήσεων της γαλήνης.
Σύμβολο Ειρήνης και Δημιουργίας η Γυναίκα.
Αλλά και στις συμπληγάδες των κρίσιμων αποφάσεων. Η γυναίκα αρχή ζωής και ελπίδας. Το πνεύμα της προσφοράς και της αυτοθυσίας. Η κιβωτός της παράδοσης και η εγγύηση της προόδου. Από την αρχή της Δημιουργίας του ο άνθρωπος, τη δύναμή του την αντλεί από τη γη και τα γεννήματά της. Και στους δύσκολους καιρούς των πολέμων και των λοιμών σ’αυτήν γυρίζει γιατί κοντά της νοιώθει ασφάλεια. Ο άνθρωπος απόλυτος άρχοντας της γης την καλλιεργεί και τρέφει την οικογένεια. Σ’όλον αυτό τον αγώνα με τη γη πρωταγωνιστής είναι ο άνδρας αγρότης. Η γυναίκα αγρότισσα συμμετέχει σε τόσο χρόνο, όσο το νοικοκυριό, η γέννηση και η ανατροφή των παιδιών, αλλά και η φροντίδα των ηλικιωμένων αφήνει ελεύθερο χρόνο.
Στην εξέλιξη της ιστορίας, αλλά και στα πεδία των κοινωνικών αγώνων οι ωραιότερες μορφές, είναι συχνά και οι πλέον αφανείς. Και πάντως αυτό ασφαλώς ισχύει στην περίπτωση της Ελληνίδας αγρότισσας. Ένα πρόσωπο με πολυεπίπεδη προσφορά στην οικογένεια και την οικονομία. Εν τούτοις όμως αυτή η προσφορά παραμένει άγνωστη ακριβώς επειδή θεωρείται αυτονόητη. Η εργασία της Ελληνίδας αγρότισσας δεν έχει αποτιμηθεί ούτε έχει αναγνωρισθεί στο βαθμό που θα της άξιζε, ίσως επειδή κινείται μέσα στο οικογενειακό πλαίσιο και η εργασία αυτή θεωρείται συμπληρωματική και δευτερεύουσα. Στην πραγματικότητα όμως αποτελεί τη βάση πάνω στην οποία στηρίζεται το οικοδόμημα του ελληνικού αγροτικού νοικοκυριού, ενώ ταυτόχρονα συνιστά και είναι σημαντικό μέγεθος της αγροτικής οικονομίας.
Στην αγροτική ανάπτυξη συντελούν πολλοί παράγοντες. Πρώτα – πρώτα οι άνθρωποι άντρες και γυναίκες.
Ιδιαίτερα δε η αγρότισσα, ο ρόλος της οποίας είναι πολύπλευρος και πολυδύναμος. Παρά τη συμβολή της όμως στην αγροτική και όχι μόνο οικονομία, παρά το γεγονός ότι δουλεύει περισσότερες ώρες και σκληρότερα από την πλειονότητα των ανδρών παραμένει «αόρατη». Η προσφορά της δεν αναγνωρίζεται και πολλοί νομίζουν ότι είναι αδρανής και εξαρτώμενη. Η εργασία της δεν καταχωρείται σε στατιστικούς πίνακες, ούτε αναφέρεται σε εκθέσεις.
Οι ελληνίδες αγρότισσες αποτελούν το 42,8% του ενεργού αγροτικού πληθυσμού και συμβάλλουν καθοριστικά στην περιφερειακή ανάπτυξη του τόπου μας. Η νέα κοινωνική πραγματικότητα για το ρόλο της γυναίκας στην αγροτική κοινωνία δημιουργεί την ανάγκη χάραξης μιας πολιτικής που να συνδυάζει την αγορά εργασίας με την κοινωνική πολιτική. Και εδώ αναδεικνύεται ο ρόλος του καποδιστριακού δήμου στο σχεδιασμό και στην άσκηση κοινωνικής πολιτικής στην ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχή.
Σήμερα είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία η δημιουργία και ενίσχυση των υπαρχουσών υποδομών κοινωνικής προστασίας σε τοπικό επίπεδο,βρεφονηπιακοί σταθμοί, ΚΑΠΗ, Κέντρα Ημερήσιας Φροντίδας ΑμΕΑ πρόγραμμα βοήθεια στο σπίτι. Στόχος όλων των πολιτικών αυτών θα πρέπει να είναι η άρση της απομόνωσης σημαντικών ομάδων του τοπικού πληθυσμού. (βρέφη, παιδιά, τρίτη ηλικία, ανάπηροι, άποροι, μετανάστες κλπ) και η επίτευξη της κοινωνικής συνοχής.
Ο καποδιαστριακός δήμος είναι η πιο κοντινή δομή στον πολίτη και μπορεί να εφαρμόσει αυτές τις πολιτικές με την συνδρομή βέβαια και της πολιτείας απαραίτητα η οποία μπορεί να παρέχει τους αναγκαίους οικονομικούς πόρους. Η τοπική αυτοδιοίκηση Α’και Β’ βαθμού είναι ο εκφραστής της τοπικής κοινωνίας και γνωρίζει τα προβλήματά τους. Διαπνέεται από τις αρχές ενίσχυσης της συλλογικότητας με κύρια συστατικά την ουσιαστική συμμετοχή των δημοτών ανδρών και γυναικών και την ανταπόκριση στις ανθρώπινες ανάγκες, σύμφωνα με τις σύγχρονες απαιτήσεις. Ο νέος δημοτικός και κοινοτικός κώδικας που ψηφίστηκε στα θέματα άσκησης κοινωνικής πολιτικής στους Δήμους.
Απαιτεί και πρώτα απ’όλα πολιτική βούληση από την πλευρά των αιρετών, ο σωστός σχεδιασμός των πολιτικών αυτών που θα στηρίζονται στις πραγματικές ανάγκες των δημοτών και η εξασφάλιση πόρων υλικών και ανθρώπινων. Η άσκηση κοινωνικής πολιτικής προϋποθέτει ικανά στελέχη με γνώση μεράκι και δεξιότητες αλλά και υποδομές.
Οι δομές αυτές μέχρι σήμερα τις υλοποιούν και πολύ καλά μάλιστα οι Καποδιστριακοί Δήμοι. Και ενώ περιμέναμε βελτίωση ή τουλάχιστον συνέχιση των δομών αυτών ξαφνικά τα προγράμματα υλοποιούνται από την Εργατική Εστία. Οι αγρότισσες δεν είναι στις ωφελούμενες μητέρες όπως και ούτε οι υπάλληλοι των δήμων. Διότι είναι ασφαλισμένες στον ΟΓΑ και δεν δικαιούνται κάρτα ανεργίας. ΄Όταν όλος ο πληθυσμός συνήθως σε έναν καποδιστριακό δήμο είναι κυρίως αγροτικός και το κυριότερο τα χρήματα τα παίρνουν πλέον οι γονείς και μπορούν να γράψουν το παιδί τους και σε ιδιωτικό παιδικό σταθμό. (ιδιωτικοποίηση της Πρόνοιας 😉
Τα προγράμματα δε «Βοήθεια στο σπίτι» επεκτάθηκαν ως έχουν έως 31-12-2008. Και μετά τι ;; Κατά τα λοιπά 15 Οκτώβρη θα ακουστούν ανακοινώσεις και λόγοι υπέρ της αγρότισσας με αφορμή τον εορτασμό.
Είναι πλέον η τελευταία ευκαιρία, εν όψει και του Καποδίστρια 2, να αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους και να αναλογιστούν ποια ανάπτυξη θέλουν για την ύπαιθρο. Και η αγρότισσα μπορεί να διαδραματίσει καθοριστικό και ρυθμιστικό ρόλο για τη μη ερημοποίηση της περιοχής της. Αρκεί να της δοθούν τα κίνητρα. Το ε ύ χ ο μ α ι. Δε θέλω να φανώ απαισιόδοξη για το μέλλον της αγρότισσας και κατ’ επέκταση της αναπτυξιακής πορείας της υπαίθρου.
Οι βαθιές κοινωνικές αλλαγές στον κόσμο τα τελευταία χρόνια επέφεραν μεταβολές στα οικονομικά και κοινωνικά συστήματα με ιδιαίτερες επιπτώσεις στις γυναίκες.
Οι οποίες σήμερα περισσότερο από ποτέ αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα στην προσπάθειά τους να εξασφαλίσουν απασχόληση και να συνεισφέρουν στα οικονομικά της οικογένειας. Τα τελευταία χρόνια ο ρόλος των γυναικών της υπαίθρου στη γεωργική παραγωγή και στην οικονομική και πολιτισμική ανάπτυξη της κοινωνίας στην οποία ζουν, έχει αναγνωρισθεί στο πλαίσιο της αποκέντρωσης. Σίγουρα τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει από την πλευρά της πολιτείας πολλά θετικά βήματα. Μια σειρά από νομοθετικές ρυθμίσεις της έδωσαν τη δυνατότητα να συμμετέχει σε συνδικαλιστικές οργανώσεις και μεικτούς αγροτικούς συνεταιρισμούς.
Δικαιούται ασφαλιστικής κάλυψης και αυτοτελή σύνταξη ίση με τον άνδρα. Επίσης γίνεται μια προσπάθεια παρέμβασης στα πλαίσια της αυτοαπασχόλησης των γυναικών της υπαίθρου και στην ανάδειξη και αξιοποίηση της φυσικής ιστορικής και πολιτισμικής φυσιογνωμίας της περιοχής στην οποία ζει και εργάζεται,( της χώρας μας η οποία πρέπει να διατηρηθεί σε μια Ενωμένη Ευρώπη).
Αλλά και για την αύξηση του οικογενειακού εισοδήματος μέσα από τον αγροτουρισμό ή το συνεταιρισμό. Οι δύσκολες συνθήκες ζωής των μεγάλων πόλεων δημιουργούν στους ανθρώπους έντονη επιθυμία να βρεθούν κοντά στη φύση και να απολαύσουν την γαλήνη και το διαφορετικό τρόπο ζωής που τους προσφέρει η ύπαιθρος. Οι αγρότισσες μπορούν να φτιάχνουν παραδοσιακά τοπικά παρασκευάσματα αξιοποιώντας προϊόντα ντόπιας παραγωγής, για να τα διαθέσουν στους επισκέπτες, όπως γλυκά κουταλιού, μαρμελάδες, ζυμαρικά, ελιές μυζήθρα κ.α. Οι επισκέπτες μπορούν να τα απολαύσουν στις διακοπές αλλά και να τα προμηθευτούν για το σπίτι τους.
Ακόμα ο επισκέπτης θα έχει την ευκαιρία να δει από κοντά πως παρασκευάζονται και πως γίνονται όλες οι παραδοσιακές εργασίες αλλά και να συμμετέχει σ’αυτές. Π.χ. το ζύμωμα του ψωμιού ή πως μαγειρεύονται τα παραδοσιακά φαγητά ( καλτσούνια, χοχλιοί, ντολμαδάκια) Έχει γίνει μεγάλη στροφή σ’αυτή την εναλλακτική μορφή τουρισμού για πολλούς επισκέπτες, είναι πρωτόγνωρο. Επίσης μπορούν να οργανώνονται στα πλαίσια του αγροτοτουρισμού, πολιτιστικές εκδηλώσεις (χοροί πανηγύρια) και να συμμετέχει και ο επισκέπτης.
Η γυναίκα της υπαίθρου με την ευαισθησία, τη δεξιοτεχνία, την εργατικότητα και το λεπτό γούστο που τη διακρίνει, συνεχίζει την παράδοση στον πολιτισμό, στην υφαντική, στο κέντημα, στο πλέξιμο, φτιάχνει χειροτεχνήματα με χαρακτηριστικά της τοπικής λαϊκής τέχνης. Οι αγρότισσες ζώντας και δημιουργώντας στο χωριό αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της υπαίθρου, ένα θετικό πυρήνα να μένει ο πληθυσμός και να μην ερημώνει ο τόπος.
Ας δούμε όμως επιγραμματικά, μερικούς από τους πολλαπλούς ρόλους της αγρότισσας. Σύζυγος, μητέρα, εργάτρια, κόρη και νοσοκόμα για τους ανήμπορους και ηλικιωμένους. Αλλά και μια ζεστή αγκαλιά φιλοξενίας, για τους επισκέπτες. Εργάζεται δίπλα στον άνδρα της στο χωράφι και τα βράδια ασχολείται με τις δουλειές του σπιτιού. Και είναι άριστη νοικοκυρά. Χρησιμοποιώντας για προζύμι τις παραδοσιακές συνταγές της γιαγιάς προσθέτοντας και την δική της φαντασία και μεράκι αλλά και τα αγνά προϊόντα της κρητικής γης παράγει αριστουργήματα.
Η περίφημη κρητική (μεσογειακή) διατροφή που έχει γίνει γνωστή σ’όλο τον κόσμο είναι το συγκριτικό μας πλεονέκτημα και οφείλεται στη δεξιοτεχνία της ελληνίδας αγρότισσας. Τελευταία με τα μεταλλαγμένα προϊόντα που κυκλοφορούν και τα φαστ φουντ, η αξία της παραδοσιακής κρητικής κουζίνας είναι ακόμα μεγαλύτερη. Με όλη αυτή την κρίση που διέρχονται σήμερα οι ηθικές αξίες, η γυναίκα της υπαίθρου εξακολουθεί να κρατά ενωμένη (την οικογένεια;) και να μεταφέρει την παράδοση και τις πολιτιστικές μας αξίες στις νεότερες γενιές. Όμως για να θελήσει να μείνει η νέα γυναίκα στην ύπαιθρο, χρειάζεται κίνητρα και ποιότητα ζωής. Αλλά και προνοιακές δομές όπως ολοήμερα νηπιαγωγεία ή βρεφονηπιακούς σταθμούς, ΚΑΠΥ για ημερήσια φροντίδα ηλικιωμένων και ΑμεΑ, ένα πρόγραμμα βοήθεια στο σπίτι, αγροτικά ιατρεία, κινητές μονάδες για ιδιαίτερες ιατρικές εξετάσεις και ενημέρωση γυναικών, όπως οικογενειακός προγραμματισμός, (όπως ΠΑΠ τεστ, βελτίωση οδικού δικτύου, ενθάρρυνση του καταμερισμού των ευθυνών στο σπίτι και την οικογένεια ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες).
Αυτές οι δομές βοηθούν τη γυναίκα να εργαστεί απερίσπαστα, αλλά θα λύσει και το πρόβλημα της ερήμωσης του χωριού και την υπογεννητικότητα. Αλλά και να γίνει ο αγροτικός χώρος, εξίσου ελκυστικός, όπως και στα αστικά κέντρα.
Τελειώνοντας, θέλω να τονίσω ότι το μέλλον και η πορεία της αγροτικής κοινωνίας, θα είναι διαφορετικές αν ακουσθεί η γυναικεία άποψη που περιέχει ρεαλισμό για το σήμερα, διορατικότητα για το αύριο, ευαισθησία για ό,τι ζούμε και μας περιβάλλει, τρυφερότητα για ό,τι αγαπάμε. Αναγκαία στοιχεία για την ποιότητα της ζωής μας στις σκληρές συνθήκες της υπαίθρου.
Άλλωστε η συμμετοχή της αγρότισσας δεν αποτελεί διεκδίκηση για ατομική προβολή. Είναι καθήκον, προτεραιότητα και ιστορική αναγκαιότητα για τις γυναίκες και τα παιδιά, για τον τόπο που ζούμε, για όλους μας.
Είναι η καλύτερη υποθήκη για ένα καλύτερο αύριο. Οι γυναίκες αποτελούν το μισό του ανθρώπινου δυναμικού, των ικανοτήτων, της ενέργειας και της δημιουργικότητας στην ύπαιθρο.
Αμαλία Μπασιά
Πρόεδρος Σωματείου ΑμΕΑ Χανίων
Δημοτική Σύμβουλος Χανίων
Μέλος Δ.Σ. ΤΕΔΚ Ν. Χανίων
