Είναι άνθρωποι μπουχτισμένοι από την εκμετάλλευση και την καταλήστευση των δικαιωμάτων και των κόπων τους και αποφάσισαν να δράσουν. Αποφάσισαν να διεκδικήσουν το δικαίωμα να γίνουν ορατοί και αντιληπτοί, έστω και με τίμημα τη ζωή τους.
Είναι άνθρωποι που έχουν οικογένειες, εδώ στην καινούργια πατρίδα, ή που τους περιμένουν οικογένειες στις παλιές πατρίδες.
Είναι εργαζόμενοι που δεν ζητούν τίποτα παραπάνω από ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις με τους Έλληνες εργαζόμενους.
Η Rabiaa 23 χρόνων, γυναίκα του Abdelhak, ενός από τους 300 απεργούς πείνας και μητέρα μιας κορούλας 8 μηνών μας λέει : “Ήρθα να συναντήσω τον άντρα μου στην Ελλάδα πριν 4 χρόνια. Αυτός είναι εδώ 8 χρόνια. Πριν 8 μήνες αποκτήσαμε μια κορούλα. Τώρα παρακαλώ τους Γιατρούς του Κόσμου, το Φόρουμ, τους Φαρμακοποιούς για να βρω τα εμβόλια του παιδιού μας. Δεν έχουμε ασφάλιση και τα εμβόλια είναι πανάκριβα. Δύο που χρειάζεται τώρα κοστίζουν περίπου 100 ευρώ. Είμαι δίπλα στον άντρα μου και στον αγώνα που κάνει μαζί με τ’ άλλα παιδιά. Ήθελα και εγώ να συμμετέχω στην απεργία πείνας, γιατί είναι για καλό σκοπό. Θέλουμε μόνο να ζούμε νόμιμα. Θέλουμε μόνο η κυβέρνηση να μας αντιμετωπίζει όπως τους άλλους εργαζόμενους και τα παιδιά μου όπως τα άλλα παιδιά. Δεν με άφησαν όμως γιατί η κόρη μας είναι πολύ μικρή. Όμως θα κάνω ό,τι μπορώ για να δίνω κουράγιο στον άντρα μου και στους υπόλοιπους.”
Η Soukeina 5 μηνών έγκυος, 6 χρόνια στην Ελλάδα. Ο άντρας της, ο Χασάν, είναι στην απεργία πείνας. και είναι 7 χρόνια στην Ελλάδα : “Ο άντρας μου αγωνίζεται για όλους μας. Για μας που είμαστε οικογένεια του και για τους άλλους, που τόσα χρόνια ζουν μέσα στο φόβο. Φοβάμαι να πάω για ψώνια ή σε μια φίλη μου. Χωρίς χαρτιά όλο φοβάσαι. Θάρθει ο άντρας μου από τη δουλειά ή θα τον πιάσουν; Όλοι αγωνίζονται για όλους. Και για αυτούς που ζουν εδώ και για τα παιδιά μας, που θα γεννηθούν.“
Το Φόρουμ Μεταναστών Κρήτης αισθάνεται περήφανο που στέκει δίπλα σ’ αυτόν τον αγώνα. Σε έναν αγώνα ζωής και αξιοπρέπειας, πέρα για πέρα δίκαιο.
Νίκη στην απεργία πείνας
ΦΟΡΟΥΜ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΡΗΤΗΣ
