«Θωράκιση της αναπηρίας από την ανεργία, την φτώχια και τον Κοινωνικό Αποκλεισμό εδώ και τώρα»Αυτό είναι το μήνυμα της 3ης Δεκέμβρη του 2011 του Αναπηρικού Κινήματος και των οργανώσεων
Η 3η Δεκέμβρη κάθε έτους έχει καθιερωθεί από τη βουλή των Ελλήνων σύμφωνα με το νόμο 2430/1996 ως Εθνική ημέρα Ατόμων με Αναπηρία και αποτελεί ένα ιδιαίτερα σημαντικό γεγονός για το αναπηρικό κίνημα. Ο νόμος αυτός αναγνώρισε την Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ.) ως την τριτοβάθμια οργάνωση και θεσμοθέτησε έτσι τη θέση της ως Κοινωνικού Εταίρου της Ελληνικής Πολιτείας για θέματα Αναπηρίας.
Κάθε χρόνο η Ε.Σ.Α.μεΑ. καταθέτει έκθεση στη Βουλή των Ελλήνων σχετικά με τη δράση του επόμενου χρόνου.
Το 2011 η διακήρυξη της έχει αγωνιστικό και διεκδικητικό χαρακτήρα.
«ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ»
Η 3η Δεκέμβρη αποτελεί ημέρα ανάδειξης των θεμάτων που απασχολούν τα Άτομα με Αναπηρία. Ημέρα αγώνων και κοινωνικής διαμαρτυρίας, αλλά και διασφάλισης του σεβασμού, της αξιοπρέπειας και της ακεραιότητας των πολιτών με Αναπηρία. Ημέρα αποδοχής της ανθρώπινης ποικιλομορφίας. Το Αναπηρικό κίνημα και οι οργανώσεις του διεκδικούν το σεβασμό στη διαφορετικότητα. Όλοι μαζί διεκδικούμε να γίνονται σεβαστά τα ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ και να λαμβάνονται υπ’ όψιν σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής.
Η 3η Δεκέμβρη 2011 βρίσκει τα Άτομα με Αναπηρία τραγικά θύματα μίας άνευ προηγουμένου κατάρρευσης δικαιωμάτων, πολιτικών και μέτρων που έχουν αποκτηθεί με πολύχρονους αγώνες, κόπους και θυσίες. Οι πολιτικές στήριξης έχουν ελαχιστοποιηθεί.
Σε μία χρονική συγκυρία που η σφοδρή οικονομική κρίση σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και διεθνές επίπεδο δημιουργεί το κατάλληλο έδαφος για περαιτέρω εξάπλωση της φτώχειας, του αποκλεισμού και της διάκρισης. Και φυσικά για επιδείνωση της κατάστασης εκείνων των ομάδων που είναι πιο ευπαθείς όπως είναι τα Άτομα με Αναπηρία και οι οικογένειες τους. Η πολιτεία, η τοπική αυτοδιοίκηση Α΄& Β΄ βαθμού και οι φορείς έχουμε υποχρέωση για θετικές δράσεις υπέρ των αδυνάτων συνανθρώπων μας.
Με γνώμονα πάντα ότι οι ανάπηροι είναι άνθρωποι και όχι αριθμοί και στατιστικά στοιχεία. Χρειάζονται φροντίδα, αγάπη, και ίσα δικαιώματα.
Ο αγώνας του αναπηρικού κινήματος εκτίνεται ώστε η Ελληνική Πολιτεία όχι μόνο να μην επιτρέψει την κατάρρευση του κοινωνικού κράτους η οποία οδηγεί στη φτώχεια και στη εξαθλίωση αλλά αντίθετα οφείλει να προστατεύσει και να ενισχύσει τους αναπήρους στη βάση των αρχών του ανθρώπινου και κοινωνικού δικαίου.
Να ληφθούν μέτρα και πολιτικές ώστε τα ΑμεΑ να εξαιρεθούν από όλα τα σκληρά και άδικα μέτρα που έχουν ήδη μειώσει δραστικά τα εισοδήματα τους. Αλλά και η Τοπική Αυτοδιοίκηση ως ο πιο κοντινός θεσμός στους ανάπηρους Πολίτες πρέπει να σταθεί δίπλα στους ανάπηρους συνανθρώπους μας μέσα από σοβαρή κοινωνική πολιτική αρωγής και αλληλεγγύης με όσες δυνάμεις διαθέτει, δίνοντας προτεραιότητα στον άνθρωπο της διπλανής πόρτας. Με ουσιαστικές και στοχευμένες δράσεις.
Η λιτότητα δεν πρέπει να λειτουργεί σε βάρος της κοινωνικής προστασίας των ατόμων με αναπηρία.
Αλλά και εμείς όλοι ας ενεργοποιηθούμε να σταθούμε αλληλέγγυοι με τις μικρές μας δυνάμεις, στο βαθμό που μας αναλογεί. Χρειάζεται αφύπνιση και ενεργή συμμετοχή όλων, Πολιτεία, δημόσιοι φορείς οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών να συνεργαστούμε ώστε οι ανάπηροι να μην πληρώσουν τη κρίση , να μην είναι οι μόνιμοι αποδέκτες της.
Με αγώνες.
Γιατί τίποτα δεν μας χαρίζεται.
ΑΜΑΛΙΑ ΜΠΑΣΙΑ
Πρόεδρος Σωματείου -ΑμεΑ Χανίων
& μέλος Δ. Συμβουλίου Ε.Σ.Α.μεΑ.
