Η Fraport είναι μια εταιρεία που εκπροσωπεί απόλυτα τη «φιλοσοφία» του άκρατου καπιταλισμού, ανέφερε σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ Χανίων ο Γραμματέας της Ν.Ε. ΣΥΡΙΖΑ Χανίων Ανδρέας Παπανδρέου, ο οποίος εκτιμά ότι οι απαιτήσεις της κοινοπρσαξίας είναι εκτός κάθε λογικής. Η σημερνή κυβέρνηση υποχρεώθηκε να αποδεκτεί τη σκοτεινή σύμβαση που είχε υπογράψει η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, κάτω από τον εκβιασμό της αξιολόγησης. Εάν η Fraport εκτιμά ότι είναι ασύμφορη, μπορεί να καταγγείλει τη σύμβαση και να αποχωρήσει…Εμείς δεν θα την εμποδίσουμε, ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Παπανρέου.
Αφορμή για το νέο κύκλο προβληματισμού γύρω από τη «δράση» της κοινοπραξίας είναι οι αποκαλύψεις του SPiegel αλλά και του thepressproject.gr ότι: «Η Fraport πατώντας στους σχετικούς όρους της σύμβασης παραχώρησης (που όπως είχε αποκαλύψει το ΤPP, της προσφέρουν τεράστιες δυνατότητες να απαιτεί συνεχείς αποζημιώσεις από το ελληνικό Δημόσιο για συντήρηση, επισκευές, απαλλοτριώσεις, επενδύσεις κ.α.) ζητεί από το ελληνικό κράτος μια εξαιρετικά μεγάλη αποζημίωση, 74 εκατ. ευρώ (60, συν ΦΠΑ) για εργασίες που υποστηρίζει ότι κρίθηκαν αναγκαίες, όταν ανέλαβε τη διαχείριση των αεροδρομίων, στη «μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση στη χώρα» όπως έχει χαρακτηριστεί. Οι (πρώτες) απαιτήσεις της Fraport έρχονται μόλις 14 ημέρες αφού ανέλαβε τα περιφερειακά αεροδρόμια. Το ποσό αυτό πάνω από τρεις φορές μεγαλύτερο από τα 22,4 εκατ. εγγυημένο μίσθωμα που θα καταβάλλει ετησίως η εταιρεία στο Δημόσιο. Και δυστυχώς, ίσως είναι μόνο η αρχή.
Συγκεκριμένα, οι απαιτήσεις της Fraport βασίζονται στη ρήτρα 6.4.3 της Σύμβασης Παραχώρησης, που ψηφίστηκε, παρά τις αντιδράσεις φορέων που την χαρακτήριζαν αποικιοκρατική, από το ελληνικό Κοινοβούλιο τον Μάιο του 2016 (ν.4389). Το συγκεκριμένο άρθρο, προβλέπει ότι εάν η εταιρεία παρουσιάσει έξοδα άνω του ενός εκατομμυρίου ευρώ (προσκομίζοντας τιμολόγια) για «ζημιές που θα προκύψουν σε οποιοδήποτε από τα μεταβιβασθέντα στοιχεία», τότε το Δημόσιο θα αποζημιώσει τον παραχωρησιούχο για το κόστος της αποκατάστασης. Πηγές του TPP σημειώνουν εδώ και μήνες ότι αυτό δίνει την ευκαιρία στην εταιρεία να εμφανίσει ζημιές, ή να ανεβάσει το κόστος της επισκευής ή αντικατάστασης περιουσιακών στοιχείων των αεροδρομίων, επιβαρύνοντας έτσι τα δημόσια οικονομικά. Σημειώνεται επίσης, ότι τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις πηγαίνουν στον ειδικό λογαριασμό του ΤΑΙΠΕΔ κι από εκεί κατευθείαν στην «εξυπηρέτηση» του δημοσίου χρέους της χώρας. Τα έξοδα, βγαίνουν από τα κρατικά ταμεία…»
