Αύξηση των περιστατικών δηλητηρίασης μεγάλων αρπακτικών πουλιών παρατηρήθηκε τον Ιούλιο στην Κρήτη, με το Πανεπιστήμιο Κρήτης – Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης (ΜΦΙΚ) να παραλαμβάνει για πρώτες βοήθειες και αποκατάσταση 1-2 πτηνά την εβδομάδα σε άσχημη κατάσταση.
Αν μάλιστα συνυπολογιστούν και τα πουλιά που δεν εντοπίζονται και πεθαίνουν αβοήθητα στην κρητική ύπαιθρο, τότε ο ρυθμός μείωσης της άγριας πανίδας της Κρήτης από την ανεξέλεγκτη και παράνομη χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις.
Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί το νεαρό όρνιο (ή σκάρα, ή καναβός, όπως συχνά αποκαλείται στην Κρήτη) της φωτογραφίας, που παραδόθηκε στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης πριν μερικές ημέρες από την Πόμπια Π.Ε. Ηρακλείου και το οποίο τελικά δεν επέζησε, παρά τις έντονες προσπάθειες των επιστημόνων του ΜΦΙΚ.
Η παράνομη χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων πλήττει σημαντικά τα αρπακτικά πουλιά, ιδιαίτερα τα μεγάλα πτωματοφάγα όπως ο γυπαετός (κοκκαλάς) και το όρνιο (σκάρα, καναβός), αλλά και τα υπόλοιπα αρπακτικά πουλιά όπως ο χρυσαετός (βιτσίλα), η γερακίνα (λαγουδογέρακο), η τυτώ (ζάρα) και ο νανόμπουφος. Η βαθιά αυτή ριζωμένη συνήθεια, ευρέως διαδεδομένη για τον έλεγχο οικόσιτων ή άγριων ζώων που θεωρούνται «ενοχλητικά ή επιβλαβή» για τις ανθρώπινες δραστηριότητες, στοιχίζει σημαντικές «παράπλευρες» απώλειες στην άγρια πανίδα του νησιού, καθώς τα ζώα που δηλητηριάζονται αποτελούν «βιοδείκτες» της κατάστασης των αγροσυστημάτων και επιτελούν σημαντικό έργο «καθαρίζοντας» το περιβάλλον και ελέγχοντας τους πληθυσμούς «επιβλαβών ή ενοχλητικών» ειδών.
