ΓΡΑΦΕΙ Ο ΜΑΝΟΥΣΟΣ Γ. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗΣ
Συμφωνώ απόλυτα με εκείνους που υποστηρίζουν ότι ότι δεν μπορούμε να ζούμε συνεχώς με δανεικά και αγύριστα. Πρέπει να δευρυνθεί η παραγωγική βάση της χώρας. 
Τουλάχιστον η αγροτοκτηνοτροφική που είναι ευκολότερο. Οι πολιτικάντες με την άφρονα πολιτική τους {πελατειακό κράτος διαφθορά} υποθήκευσαν το μέλλον της χώρας. Από την κατάσταση αυτή άλλοι βούτηξαν από το δημόσιο ταμείο ατελείωτα εκατομμύρια , {Τσοχατζόπουλοι και σια,}από τα λαδώματα των πολυεθνικών και εγχωρίων εταιρειών , οι δημόσιοι υπάλληλοι πήραν αυξήσεις από χρήματα που δεν υπήρχαν,και η αγορά δούλεψε από την πλαστή ευημερία, οι πολοί όμως έχασαν. Το 2008 ήρθε η ώρα της πληρωμής.Τα βάρη έπεσαν απότομα με άδικες οριζόντιες μειώσεις σε μισθωτούς -συνταξιούχους και μικρομεσαία στρώματα. Ιδιαίτερα μεγάλο πρόβλημα ανεργίας έχουν οι νέοι όπου οι παλιότεροι υποθήκευσαν το μέλλον τους.
Τι πρέπει να γίνει ; Ανάπτυξη με κοινωνική δικαιοσύνη.
Υ.Γ Μεγάλη ευθύνη όμως έχουν και οι δανειστές και οι ελεγκτές -βλέπε δήλωση προέδρου ευρωγκρούπ Ζαν Κλωντ Γιούγκερ¨ “Ήξερα αλλά δεν μπορούσα να μιλήσω.”
