Κύριε πρόεδρε, θα σας διηγηθώ μια ιστορία: Σ’ ένα χωριό του Ιναχωρίου Κισάμου – κατά τα χρόνια του μεσοπολέμου – ζούσε ένας φτωχοδιάβολος, που έκανε συνεχώς σκανταλιές, συχνά λίαν επιλήψιμες. Όταν τον μάλωναν γιαυτές, απαντούσε κυνικά: «Ψωμάκι και τυράκι νάχουμε, κι από ανθρωπιά πορευόμαστε!» Γιατί σας τη διηγούμαι; Μα εσείς με προκαλέσατε, όπως προκαλέσατε κι όλη τη Χανιώτικη κοινωνία, και γενικά την κοινωνία της Κρήτης! Που δεν σας οφείλει τίποτε να είστε στο στρατόπεδο των εχθρών του για τα «αργύρια». Που σηματοδοτούν, και θυμίζουν, παρωχημένες εποχές και «ανθρώπους» που έμειναν στην Ιστορία όχι για «τα μεγάλα και τα υψηλά», αλλά για συνεργασία με τους Γραμματείς και Φαρισσαίους! Μάλλιστα κύριε πρόεδρε! Για τα «αργύρια», που δίνουν το χρώμα στην πατριωτική στάση του καθ’ ενός μας!
Να σας ρωτήσω όμως κάτι: Οι επιχειρηματίες (μας) από τα χρόνια εγκατάστασης εδώ των Βάσεων, μόνο τώρα βιώνουν τον κίνδυνο χρεοκοπίας των επιχειρήσεών τους, πράγμα που τους ανάγκασε να τις… αιμοδοτήσουν με δολάρια έστω ματωμένα; Σε προηγούμενες χρονικές περιόδους που αντιμετώπιζαν προβλήματα επιχειρηματικής βιωσιμότητος; Ή μήπως πρέπει δια της «προσεγγίσεως επιχειρηματιών με την Αμερικάνικη Βάση στη Σούδα», να ευχαριστήσουμε τους επιτελείς της (και μέσω αυτών τη… μαμά Αμερική και το χαϊδεμένο παιδί της το ΝΑΤΟ) που… στέκονται στο πλευρό μας στο Σκοπιανό πρόβλημα;
Υποθέσεις βεβαίως που προκαλούν ντροπή, όχι προς Θεού για σας και τους επιχειρηματίες, αλλά για μας! Που αντιπαλεύουμε την ύπαρξη της Βάσης και ταυτόχρονα είμαστε πελάτες των επιχειρηματιών για τους οποίους κόπτεσθε.
Αλλά θα μου πήτε, επειδή είμαστε πελάτες των, πρέπει να διαθέτουμε τα ίδια ανακλαστικά ούτε υμών εξαιρουμένου; Τι λόγος… Λέτε πως το «επιμελητήριο Χανίων ως γνωστό δεν κάνει πολιτική». Ελάτε τώρα! Και πως εσείς «Σέβεσθε τις απόψεις αυτών που διαφωνούν με την ύπαρξη Βάσεων στη χώρα μας…». Μη μου το λέτε!! Σοβαρά; «Και γάρ η φωνή σου δήλον σε ποιεί», όμως και ουκ έχωμεν χρείαν μαρτύρων! Να πώ ότι λυπάμαι; Θα ήταν λίγο… Και πήτε στους επιχειρηματίες σας, να τρέφουν ευγνωμοσύνη πέραν υμών και στον κ. Νομάρχη!
Διότι η άφιξη περιοδικά των ΝΑΤΟϊκών πλοίων στη Σούδα, και η υποδοχή των αξιωματικών τους απ’ αυτόν «με τα βαΐων και κλάδων» έχει προλειάνει το έδαφος για τους επιχειρηματίες σας! Δεν είναι ανάγκη βέβαια να σας το επισημάνω, αλλά καλόν είναι να συμβουλεύσετε πως πρέπει να λυγίζουν τη μέση, όταν παραδίδουν τα εμπορεύματα στους ΑμερικανοΝΑΤΟϊκούς πελάτες! Στην ανάγκη πληρώσατε έναν… χορογράφο να τους δείξη πώς!
«Ψυχολογικά είστε μαζί με αυτούς που διαμαρτύρονται, αλλά λογικά, ως πρόεδρος του επιμελητηρίου Χανίων, δεν θα πάψω να λειτουργώ…» και άλλα λόγια και ιστορίες για αγρίους… Και πως «παντρεύονται» αυτά τα δύο, αξιότιμε κ. πρόεδρε; Αλλά θα μου πήτε πως «τα λόγια είναι λόγια και τα μακαρόνια το φαΐ» κατά την παροιμία…
Και τα «μακαρόνια» φυσικά μεταφράζονται σε: Πολιτική επιλογή, διευθυντική θέση, πολιτικές δεσμεύσεις, αξιοποίηση αυτών στον επιχειρηματικό κόσμο της πόλης μας κ.λ.π. Δηλαδή ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση! Εύγε και πάλι εύγε! Είναι μια στάση εξόχως πατριωτική, διότι – για να κυριολεκτήσουμε – Πατρίδα είναι για τον καθένα το έχειν και το λαμβάνειν! Λυπάμαι βαθύτατα για όλους σας, στελέχη του επιχειρηματικού, εμπορικού, επισιτιστικού χώρου!
Ένας Χανιώτης, υποψήφιος καρκινοπαθής και αντίπαλος ορκισμένος κάθε είδους συνθηκολόγησης
Και για το πιστόν
Αντώνης Χαρχαλάκης
