Η οδηγία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την επιστροφή των μεταναστών χωρίς χαρτιά έρχεται να μας θυμίσει την παροιμία «μόνο του σπανού τα γένια δε γίνονται»… Ενάντια στην παράδοση και τον πολιτισμό της Ευρώπης μια σαδιστική πλειοψηφία του Ευρωκοινοβουλίου ψήφισε την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που αποδεικνύει την επιλογή της για μια Ευρώπη, όχι πια «Φρούριο» αλλά για μια «Ευρώπη – Κρατητήριο- Φυλακή».
Την τελευταία δεκαετία όλες οι οδηγίες της ΕΕ (μερικές από τις οποίες δεν έχουν πλήρως εφαρμοστεί) αποσκοπούσαν στην προάσπιση των δικαιωμάτων των μεταναστών και των οικογενειών τους και πολλές φορές ήταν πιο «προοδευτικές» από τις εθνικές νομοθεσίες των κρατών μελών. Η ΕΕ πήρε αρκετές πρωτοβουλίες για την καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, για το διαπολιτισμικό διάλογο και την καταπολέμηση των διακρίσεων. Όσον αφορά την Ελλάδα και άλλα κράτη, η ΕΕ και οι θεσμοί της φάνταζαν ως δίκτυ προστασίας για τους μετανάστες απέναντι σε πολιτικές που άλλες φορές ήταν διστακτικές και εσωστρεφείς και άλλες φορές καθαρά ξενοφοβικές.
Σήμερα όμως αυτό που φαινόταν ως κεκτημένο φαίνεται να αλλάζει. Όλοι όσοι ζούσαμε με την ασφάλεια ότι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί θα λειτουργούσαν πάντα με γνώμονα την προστασία των δικαιωμάτων των ανθρώπων που ζουν στο ευρωπαϊκό έδαφος βρισκόμαστε εκτεθειμένοι στη νέα πραγματικότητα.
Οι μετανάστες χωρίς χαρτιά αντιμετωπίζονται από χθες και με τη βούλα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ως εγκληματίες. Μέχρι και οι ανήλικοι μπορούν πλέον να κρατούνται (αλήθεια σε ποια ευαγή ιδρύματα;) ενώ η μέγιστη διάρκεια της κράτησης των υπό απέλαση μεταναστών φτάνει τους 18 μήνες.
Αυτό αφορά όλους τους μετανάστες που βρίσκονται «παράνομα» στη χώρα είτε δεν είχαν ποτέ «χαρτιά» είτε απώλεσαν κάποια στιγμή την άδεια παραμονής τους αλλά και αυτούς που στο μέλλον δεν θα καταφέρουν να ανανεώσουν την άδεια παραμονής τους. Η οδηγία δίνει το «εναρκτήριο λάκτισμα» για επιχειρήσεις «σκούπα» στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη, συμβάλλει στη δημιουργία μιας Ευρώπης ξενοφοβικής και εσωστρεφούς και μεταθέτει οριστικά (;) τα ζητήματα της μετανάστευσης από το επίπεδο της ένταξης και των δικαιωμάτων στο επίπεδο της αστυνόμευσης και της καταστολής.
Χωρίς υπερβολή η Ευρώπη κηρύσσει τον πόλεμο στους ανθρώπους που προέρχονται από τις αναπτυσσόμενες χώρες χωρίς να κάνει καθόλου αυτοκριτική για τις συνθήκες που οδηγούν και θα οδηγήσουν εκατομμύρια συνανθρώπους μας στη μετανάστευση. Σε αυτόν τον πόλεμο, οι παράπλευρες απώλειες αφορούν όλους τους πολίτες της ΕΕ. Αφορούν τους «νόμιμους» μετανάστες που έχουν ενταχθεί στις ευρωπαϊκές κοινωνίες αλλά θα ζουν πλέον ως υποψήφιοι προς απέλαση. Αφορούν τα παιδιά τους που θα μεγαλώνουν με το φόβο ότι κάποια στιγμή θα έρθει η αστυνομία στο σχολείο για να τα απελάσει. Αφορούν τελικά την κοινωνική συνοχή σε μια Ευρώπη που αντιμετωπίζει κάποιους από τους κατοίκους της ως «εσωτερικούς εχθρούς».
Στην Ελλάδα έχουμε διαχρονικά πολλούς μετανάστες χωρίς χαρτιά. Πολλοί από αυτούς έχουν δώσει μικρές περιουσίες για να τα αποκτήσουν αλλά δεν τα κατάφεραν. Το σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται για εγκληματίες. Είναι οι γείτονες μας, οι συνάδελφοι στη δουλειά, αυτοί που δεν είχαν καμία τύχη στον τόπο τους και αναζήτησαν κάποια στιγμή ένα καλύτερο αύριο μακριά από την πατρίδα.
Άνθρωποι σαν αυτούς συνεχίζουν και θα συνεχίσουν να έρχονται στην Ευρώπη ανεξάρτητα από τις οδηγίες της ΕΕ και τις εθνικές νομοθεσίες που τους το απαγορεύουν. Οι ανάγκες τους είναι τόσο μεγάλες που κανένα εμπόδιο και κανένας κίνδυνος δεν θα τους σταματήσει. Τα κέντρα κράτησης των μεταναστών και η καταστολή δεν δίνουν απάντηση στο πρόβλημα. Η λογική της απόφασης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ότι θα λύσουμε το πρόβλημα με τη λογική του εσωτερικού εχθρού, μεταφέροντας τους μετανάστες χωρίς χαρτιά από τα χωράφια και τις οικοδομές στα κρατητήρια και τις φυλακές πρέπει να βρει απέναντι της όλους τους λογικά και δημοκρατικά σκεπτόμενους πολίτες της Ευρώπης.
ΕΛΛΗΝΟΑΛΒΑΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΙΑΣ «ΣΩΚΡΑΤΗΣ»
