Ξέρω πώς ν’ αρχίσω, δεν ξέρω πώς να τελειώσω. Γι’ αυτό θ’ αρχίσω από ‘κει που πρέπει να τελειώσω κι’ ας είναι δύσκολο λιγουλάκι. Η Εκκλησία μας – όχι η θρησκεία μας – αποφάσισε στα τέκνα της να δίνει χριστιανικά ονόματα. Ονόματα γνωστών και ολιγότερον γνωστών Αγίων που μαρτύρησαν για την πίστη τους ή ασκητών που πάλεψαν με τον Διάβολο και τον νίκησαν. Απόλυτα σεβαστή η θέση της και η απόφασή της.
Παρά ταύτα όμως εξακολουθούν να επιβιώνουν ονόματα από την Ελληνική – παγανιστική – Αρχαιότητα όπως Πλάτων, Τέλης (Αριστοτέλης), Απόλλων, Άρης, Μιλτιάδης, Άλκης (Αλκιβιάδης) και άλλα. Βλέπεις το αίμα νερό δεν γίνεται, γι’ αυτό και οι απανταχού εκκλησίες έχουν βάλλει νερό στο κρασί τους και δέχτηκαν την επιβίωση εορτών και πανηγύρεων της Αρχαιότητας με άλλα ονόματα, για να μην έρθουν σε αντίθεση με το κοινόν αίσθημα που λειτουργεί σαν φύλακας ένστικτο και είναι ακατανίκητο.
Και τώρα να τελειώσω όπως ήθελα να αρχίσω. Ποιοι εποφθαλμιούν Θεσσαλία και Ήπειρο; Πολλοί, αλλά φανερά κάποιοι εξ Αλβανίας τυχοδιώκτες λιγούρηδες. Ποιοι εποφθαλμιούν Μακεδονία (Χαλκιδική, Θεσσαλονίκη;) Πολλοί, αλλά φανερά κάποιοι τυχοδιώκτες Σκοπιανοί λιγούρηδες. Ποιοι εποφθαλμιούν Αιγαίο, Δυτική Θράκη, Δωδεκάνησα, Σάμο, Λέσβο, Κρήτη, Γαύδο κτλπ; Πολλοί, αλλά φανερά κάποιοι εκ Τουρκίας τυχοδιώκτες λιγούρηδες. Θα μου πείτε, και τι έχει σχέση αυτό με τα βαφτίσια και τα ονόματα;
Έχει και παραέχει. Δηλαδή; Η Ελληνική Γλώσσα η άνω των τριών χιλιάδων ετών Ελληνική Γλώσσα, μπορεί και πρέπει να μας εξασφαλίσει την σωτήρια επιθετική άμυνα. Με τέτοια γλώσσα ούτε μύγα στο σπαθί μας. Τι προτείνω; Προτείνω από τώρα και στο εξής όλα τα αρσενικά παιδιά των Ελλήνων να ονομάζονται Αρχίδαμοι. Το Αρχίδαμος ή Αρχίδημος είναι λέξη Ελληνική Δωρική και με την σημασία που της δίνομε σήμερα – όχι τότε – σημαίνει αυτόν που τα έχει μεγάλα. Μεγάλα προς πάσαν διεύθυνση και κατεύθυνσην.
Θέλετε Μακεδονία; Αρχίδαμος.
Θέλετε Αιγαίο; Αρχίδαμος.
Θέλετε Θεσσαλονίκη; Αρχίδαμος.
ΦΩΤΗΣ
