Τα μνημόνια της υποτέλειας εκδηλώνουν ήδη τα τραγικά τους αποτελέσματα στη ζωή του λαού. Ταυτόχρονα είναι υπαρκτοί ακόμη μεγαλύτεροι κίνδυνοι για τη ζωή και το μέλλον των εργαζόμενων και της νεολαίας όσο οι ντόπιοι δυνάστες του λαού επιμένουν να βαθαίνουν την πολιτική της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και η αριστερά δε τολμά να συμβάλλει στο δυνάμωμα της λαϊκής πάλης δίνοντάς της ταξικό αντιιμπεριαλιστικό προσανατολισμό.
Το θετικό είναι πως ο λαός παρά τους εκβιασμούς δε δέχεται να γυρίσει πίσω. Οι λαϊκές αντιστάσεις που φούντωσαν τα δύο τελευταία χρόνια μπορούν και πρέπει να πάνε μπροστά. Τα αντιιμπεριαλιστικά αισθήματα του λαού μας μπορούν και πρέπει να αφυπνιστούν για να μεστώσει παραπέρα η λαϊκή πάλη και να γίνει ο λαός πολύ περισσότερο υπολογίσιμος.
Αυτό το ζήτημα δε θα λυθεί στις κάλπες και η πιο χρήσιμη ψήφος στις 17 Ιούνη είναι αυτή που ξεκαθαρίζει κάτι τέτοιο. Ας συζητήσουμε λοιπόν για τις πραγματικές απαιτήσεις που έχει ο αγώνας για την υπεράσπιση της ζωής μας και ας μην αρκεστούμε ξανά στο ρόλο του ψηφοφόρου.
Εκδήλωση συζήτηση της εκλογικής συνεργασίας ΚΚΕ(μ-λ) Μ-Λ ΚΚΕ για το θέμα αυτό έγινε χθες στις 8.00μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο Χανίων.
