Εγκύκλιος Σεβ. Αρχιεπισκόπου Κρήτης κ.κ. Ειρηναίου επί Χριστουγέννοις
Προς
Το Πλήρωμα της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης
Αγαπητοί μου αδελφοί, της Εκκλησίας άνθρωποι,
Εις την Εκκλησία μας είναι όλα αιώνια, ατέλειωτα. Πάνω απ᾿ όλα οι Εορτές μας, τα Χριστούγεννα, το Πάσχα, όλες οι Εορτές.
Η σημερινή Εορτή των Χριστουγέννων, είναι κι’ αυτή Εορτή αιώνια, συνεχιζόμενη και σήμερα, το 2011 και πάντοτε. Η Γέννηση του Χριστού ως μοναδικό και αιώνιο γεγονός, συνεχίζεται, βιώνεται τώρα, όπως και πάντοτε, «Χριστός γεννάται…» σήμερον.
Αυτήν την αλήθεια και την πραγματικότητα, εκφράζει ο Χριστουγεννιάτικος ύμνος, «Χριστός γεννάται…», τον οποίον αναφέραμε πιο πάνω. Η μοναδική, η αιώνια Γέννησή Του, παραμένει αιώνια, διά μέσου των αιώνων. Καί σήμερα ο Χριστός ήλθε, έρχεται, είναι μαζύ μας, εις την αιώνια φάτνη, «δι᾿ ημάς τους ανθρώπους και διά την ημετέραν σωτηρίαν», για εμάς τους ανθρώπους και την σωτηρία μας, για να μας σώσει από όλα τα κακά, τα δεινά, τους κινδύνους, τα αδιέξοδα, τον θάνατο.
Αυτή είναι η σημερινή Εορτή μας. Αυτό είναι το διαχρονικό νόημα και το μήνυμα των Χριστουγέννων.
Αγαπητοί αδελφοί,
Αγαπητοί αδελφοί,
Ο Χριστός, λοιπόν, γεννάται και σήμερα εις την αιώνια Βηθλεέμ, την Παλαιστίνη, την γη, όλον τον κόσμο, για όλους τους ανθρώπους, όλους εμάς. Εις τον ταραγμένο, τον βασανισμένο κόσμον μας, τότε, τώρα και πάντοτε, ο Χριστός φέρνει την αγάπη, την στοργή, το ενδιαφέρον, την ζεστασιά Του, την ελευθερία, την ζωή, την ευλογία Του. Όλα τα δώρα και τα αγαθά, τα οποία χρειάζεται ο άνθρωπος και ο κόσμος, για να ξαναέλθη ο Παράδεισος, να καθαρίσει η σκέψη, η καρδιά και το πνεύμα μας. Να νικηθεί και να αφανισθεί από εμάς, κάθε δουλεία και απομόνωση. Την αιώνια ένωση των επουρανίων με τα επίγεια. Τον φωτισμό της γης, του κόσμου και του ανθρώπου, με το αιώνιο Φως, το οποίον είναι ο ίδιος ο νεογέννητος Χριστός μας. Γιά να ζήσει ο κόσμος και ο άνθρωπος. Να ζήσουν όλοι οι άνθρωποι, όλοι οι λαοί, να μη χαθούν τα αληθινά και αιώνια πράγματα της ζωής. Να υπάρχει και παρόν αλλά και μέλλον αιώνιο. Να ανοίξουν οι δρόμοι της ζωής για όλους τους ανθρώπους. Να φωτισθεί ο άνθρωπος, να χαρεί αιώνια, να ελευθερωθεί, να ζήσει, να χαίρεται και να αγάλλεται.
– Με αυτά τα δεδομένα και αυτό το νόημα των Χριστουγέννων, ο κόσμος και οι άνθρωποί του, εμείς, καλούμαστε σήμερα να «δοξάσωμε» Εκείνον ο οποίος γεννάται και εις τις ημέρες μας. Να ξαναθυμηθούμε και να μάθωμε το «δόξα τω Θεώ» της Παραδόσεως του λαού μας, όπως το λέμε ακόμα και στη σύγχρονη καθημερινή ζωή μας. Να δοξάζωμε και να δοξολογούμεν Εκείνον, όχι τον εαυτόν μας, όχι να ειδωλοποιούμε και να θεοποιούμε το εγώ μας, το χρήμα, το κέρδος, τις ανθρώπινες ματαιοδοξίες, τις κάθε είδους ιδεολογίες, τις ιδέες και τα πάθη μας. Εκείνον να δοξάζωμε και να δοξολογούμε, για την απέραντη αγάπη Του σ᾿ εμάς, για το Πρόσωπο και τα δώρα Του, τα οποία μας προσφέρει.
– Να Τον «απαντήσωμε», να Τον συναντήσωμε, εδώ που είμαστε, στο πρόσωπό μας, στην καρδιά μας, στον νού μας, στην ζωή μας, στο σπίτι, την οικογένεια, την Ενορία, την γειτονιά, την Πόλη, την Kρήτη, την Χώρα μας, τον Πλανήτη και την γη μας. Ήλθε και είναι πάντοτε εδώ, για να μας συναντήσει, να είναι μαζύ μας, να Τον συναντήσωμε και εμείς. Να Τον έχωμε τον δικό μας τον οδηγό, το στήριγμα, την ίδια την ζωή μας. Να κοινωνήσωμε, να συγκοινωνήσωμε, να συνυπάρξωμε και να συνυπάρχωμε πάντοτε μαζύ Του, «εδώ και τώρα» και αιώνια. Να μην είμαστε πιά μόνοι, αβέβαιοι, ανασφαλείς, αλλά με Εκείνον, αιώνιοι, σίγουροι, ασφαλείς, χαρούμενοι, αληθινοί, ελεύθεροι άνθρωποι.
– Να «υψωθούμε», να ανεβούμε. Να αφήσωμε τα χαμηλά, τα τιποτένια, τα γελοία, τα ψεύτικα, τα επικίνδυνα πράγματα που υπάρχουν και προωθούνται σήμερα. Να ανέβωμε και να ανεβαίνωμε στην ζωή μας. Να βλέπωμε την ομορφιά και την χαρά του κόσμου, την γη, την θάλασσα, την δημιουργία του Θεού, τα δένδρα, τα πετεινά του ουρανού, τα κρίνα του αγρού, τα λουλούδια, τα βουνά, τις πλαγιές και τους κάμπους, μέσα δε από όλα αυτά τον Δημιουργό και Κτίστη των, τον Πατέρα, τον Φίλο, τον Σωτήρα, τον Κύριο, τον Βασιλέα, Εκείνον, τον οποίον χρειαζόμεθα, χωρίς τον οποίον δεν μπορούμε να ζήσωμεν ως άνθρωποι αυθεντικοί, όπως οι Άγιοί μας.
– Όλα αυτά, όμως, «εν ευφροσύνη» και χαρά. Με αισιοδοξία. Με γέλιο και χαμόγελο, πέρα και μακριά από την κατήφεια, την θλίψη, την κατάθλιψη, την απελπισία και την απαισιοδοξία των καιρών μας, κακά, τα οποία βασανίζουν και ταλαιπωρούν τον άνθρωπο, κάθε άνθρωπον, αλλά και κάθε δημιούργημα του Θεού, τα ζώα, τα φυτά, τα δάση, που και εκείνα υποφέρουν και κινδυνεύουν, όσον εμείς οι άνθρωποι είμαστε λάθος. Γιά να βρούμε όλοι οι άνθρωποι, εκείνα τα οποία έφερεν ο νεογέννητος Χριστός στον κόσμο και την ζωή μας, την χαρά, το γέλιο, την αισιοδοξία, το μέλλον, την ίδια την ζωή, την νέα ζωή, την επουράνια και την επίγεια μαζύ, την αληθινή και την αυθεντική.
Αγαπητοί αδελφοί,
Σήμερα, εις την εποχή και τις ημέρες μας, εμείς οι άνθρωποι τούτου του Τόπου, του Ηρακλείου, της Κρήτης, της Χώρας μας και όλου του κόσμου, μέσα στο πνεύμα και την αλήθεια των Χριστουγέννων της Εκκλησίας μας, μπορούμε, είναι καλό και οφείλομε, να δοξάσωμε τον Θεόν, ο οποίος είναι μαζύ μας, να Τον συναντήσωμεν προσωπικώς, να είμαστε μαζύ Του, ενωμένοι και αγαπημένοι, να υψωθούμε και να υψωνώμαστε κάθε ημέρα και ώρα, να προχωρούμε τον αληθινό δρόμο με τον αληθινό τρόπο εις την καθημερινή μας ζωή. Να δούμε, να βρούμε, να ανακαλύψωμε την αληθινή ζωή μας.
Να επιστρέψωμεν εις την ευλογημένη, δοκιμασμένη, αιώνια Παράδοση του Γένους μας, εις τις Ενορίες, τους Ναούς μας, όπου και η αιώνια φάτνη, εις τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας, εις τον δυναμισμό, την χαρά και το γέλιο, τα ανθρώπινα όχι τα απάνθρωπα πράγματα, τα πανηγύρια και τα γλέντια μας, όπως αυτά υπήρξαν και, δόξα τω Θεώ, υπάρχουν ακόμη, την ελπίδα, την ομορφιά της ζωής.
Να αποτοξινωθούμε από τις πολυποίκιλες τοξίνες της σημερινής εποχής, την φιλαργυρία, την απληστία, τον υπερκαταναλωτισμό, τις κάθε είδους «δόσεις», τα σύγχρονα δεσμά και τις δεσμεύσεις, την προσκόλληση και την εξάρτηση από το χρήμα και το κέρδος, τις πολλές ανέσεις και την καλοπέραση, μόνον. Να επανέλθωμεν εις την εργατικότητα και την δημιουργικότητα, για να ξαναζήσουν οι αγροί, τα Χωριά και οι Πόλεις μας, μαζύ και εμείς, να ζήσωμε, να ζούμε, να συνεχίζωμε την ζωή μας, Ορθόδοξα, Ελληνικά.
Να πάρωμε και να ακολουθούμε μόνιμα και αιώνια αυτόν τον δρόμον όλοι μας. Να βγούμε και να φύγουμε από τις κάθε είδους κρίσεις, οικονομικές και άλλες. Να ζήσουν και να χαίρωνται τα παιδιά, οι νέοι μας, οι οικογένειές μας, τα Σχολεία, τα Πανεπιστήμιά μας, οι εργαζόμενοι, οι επαγγελματίες, οι δάσκαλοι όλων των βαθμίδων, οι διοικούντες και οι διοικούμενοι, όλοι μαζύ, αγαπημένοι και ενωμένοι.
Αυτός είναι ο δρόμος μας, αυτή είναι η ζωή μας, αυτά είναι τα αιώνια Χριστούγεννά μας.
Χρόνια πολλά, αληθινά και αιώνια.
Με πατρικές ευχές και πολλήν εν Κυρίω αγάπην
+ Ο Κρήτης Ειρηναίος
