Της Δήμητρας Μυρίλλα
O οίκος Gucci ζητώντας την Ακρόπολη για να κάνει επίδειξη μόδας γνώριζε ότι το ζητούσε από μία χώρα της οποίας oi κυβερνήσεις έχουν αποφασίσει να «ξεπουλήσoυν» τα πάντα. Και ίσως θεωρούσε ότι αυτό ήταν το «ατού» της. Ακριβώς, όμως, γι’ αυτό το λόγο θα συνέβαιναν τα εξής που δεν έλαβε υπόψη του: πρώτον να ενεργοποιήσει όχι μόνο τα επιστημονικά δεδομένα, αλλά και να συμβολικά συμφραζόμενα που απορρέουν από ένα εμβληματικό μνημείο, ώστε να λάβει ένα καθολικό «όχι», όπως και έλαβε. Δεύτερον: ακριβώς επειδή το ζήτησε από μία χώρα που «ξεπουλάει», αυτή η χώρα να μην ενδώσει στο πιο εμβληματικό της ιστορικό τοπόσημο, μόνο και μόνο για να κρατήσει (προς το παρόν πάντα) κάποια στοιχειώδη προσχήματα.
Οι παραγωγοί, όμως, του νορβηγικού Survivor, φέρθηκαν πιο έξυπνα. Στόχευσαν σε έναν άλλο αρχαιολογικό χώρο, μεγάλο και σπουδαίο, αλλά όχι με το συμβολικό βάρος που φέρει ο Παρθενώνας. Ορέχτηκαν την Αρχαία Μεσσήνη για να γυρίσουν τη δική τους εκδοχή του «ο θάνατός σου η ζωή μου» και η επιθυμία τους εκπληρώθηκε. Ο αρχαιολογικός χώρος έγινε το ντεκόρ του «ανθρωποφαγικού» τηλεπαιχνιδιού, αφού οι παραγωγοί πήραν τη σχετική άδεια από την αρμόδια Εφορεία Αρχαιοτήτων, χωρίς το αίτημα να συζητηθεί στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο.
Ωστόσο, το ιδεολογικό υπόβαθρο πάνω στο οποίο ο οίκος Gucci ζήτησε την Ακρόπολη, αλλά δεν την πήρε και το νορβηγικό Survivor ζήτησε την Αρχαία Μεσσήνη και την πήρε είναι ένα: η διολίσθηση της λειτουργίας της Πολιτιστικής Κληρονομιάς σε αγοραία επικοινωνιακά τρυκ εμπορευματικής λογικής και χρήσης των μνημείων. Η συνειδητή μετατροπή των ιστορικών σπαραγμάτων από χώροι γνώσης, αισθητικής και εκπαιδευτικής εμπειρίας σε κερδοφόρα σκηνικά για διαφημιστές, εταιρείες, ιδρύματα, «ευαίσθητους» χορηγούς, «φιλότεχνους» ιδιώτες. Αυτό το ιδεολογικό υπόβαθρο καλλιεργείται συνειδητά από τον αστικό Τύπο, λοιδορώντας όσους αντιστέκονται σε αυτό. Πάνω σε αυτό το ιδεολογικό υπόβαθρο τα δελτία ειδήσεων πανηγύριζαν για τη διαφήμιση της χώρας, επειδή κάποιοι αφηνιασμένοι παίχτες πηγαινοέρχονταν στο αρχαίο θέατρο της Μεσσήνης και μετά από αυτό τάχα θα αυξηθεί ο τουρισμός και τα έσοδα από αυτόν.
Το χειρότερο είναι ότι δε συμβαίνει για πρώτη φορά. Το σουηδικό Survivor έκανε και αυτό το πέρασμά του από την Αρχαία Μεσσήνη και μάλιστα με άδεια του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου. Το ακόμα χειρότερο είναι πως όλα αυτά είναι μόνο η αρχή…
