Φρένο στο ενδεχόμενο συμμετοχής της «Σπίθας» στις εκλογές βάζει ο Μίκης Θεοδωράκης. Σύμφωνα με Το Βήμα, σε απάντηση των πιέσεων οργανώσεων και στελεχών του Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών (ΚΑΠ) που προτείνουν την εκλογική κάθοδο, ο μουσικοσυνθέτης επιλέγει να αποστασιοποιηθεί, επικαλούμενος τον προσανατολισμό που έχουν οι εκλογές.
Όπως αναφέρει Το Βήμα, το τελευταίο διάστημα, πληθαίνουν οι φωνές στις «Σπίθες» -πυρήνες του ΚΑΠ– οι οποίες επιμένουν ότι πρέπει να γίνει το βήμα της διεκδίκησης της ψήφου στις εθνικές εκλογές. Άλλοι προτάσσουν τη συμμετοχή σε αντιμνημονιακά σχήματα και άλλοι επιλέγουν την αυτόνομη υπό τη μορφή μετώπου εκλογική κάθοδο.
Ο Μίκης Θεοδωράκης επέλεξε να αποστασιοποιηθεί, στέλνοντας μήνυμα ουσιαστικά ότι δεν κατεβαίνει στις εκλογές και προτρέποντας και τη «Σπίθα» να κάνει το ίδιο. Μάλιστα, σε αυτή την επιλογή δίνει ιδεολογική διάσταση, με επίκεντρο τον προσανατολισμό που έχουν αυτές οι εκλογές.
Σε άρθρο του με τίτλο «Για τις εκλογές (α)», το οποίο αναρτήθηκε την Τετάρτη (21.3.2012) στην ιστοσελίδα του ΚΑΠ λέγοντας μεταξύ άλλων ότι επειδή «δεν είναι δυνατόν να γίνουν ελεύθερες εκλογές μέσα σε συνθήκες απώλειας της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας, η Σπίθα θα περιμένει -μονάχα αυτή- την επομένη μέρα των εκλογών, για να αντιμετωπίσει την πολλαπλασιασμένη οργή του Λαού, προκειμένου να πείσει όσο γίνεται περισσότερους πολίτες για την ορθότητα των ιδεών της».
Εκτιμά ότι η λαϊκή οργή θα είναι πολλαπλάσια, γιατί η ισορροπία δυνάμεων μέσα στη Βουλή «θα είναι η ίδια όπως σήμερα, δηλαδή με μια νέα κυριαρχία των μνημονιακών δυνάμεων». Μάλιστα, επιμένει ότι η Σπίθα θα πρέπει να υποστηρίξει με «όποιο τίμημα» την άποψη ότι η συμμετοχή στις εκλογές αποτελεί «πράξη συμβιβασμού».
Μόλις μια ημέρα αργότερα, την Πέμπτη (22.3.2012) ο μουσικοσυνθέτης κάνει δήλωση, τονίζοντας ότι «διαψεύδω κατηγορηματικά κάθε πληροφορία – είδηση που με αφορά σε σχέση με τις επικείμενες εκλογές».
Ο Μίκης Θεοδωράκης απαντά έχει δηλώσει πως η «Σπίθα» δεν αποτελεί κόμμα και σημειώνει ότι υπό τις σημερινές συνθήκες οι εκλογές «δεν μπορεί να είναι τίποτα άλλο παρά ένα παιχνίδι εντυπώσεων, για να ξεγελάσουν το λαό δημιουργώντας ψεύτικες ελπίδες, να τον αποπροσανατολίσουν και να τον αποσυντονίσουν, ώστε μετά τις εκλογές να επιπέσουν επάνω του με νέα ορμή».
Επιμένει ότι για να ηττηθεί «το συμπαγές αντεθνικό και αντιλαϊκό Μέτωπο της εθνικής μειοδοσίας και της αντιλαϊκής λαίλαπας», θα έπρεπε να δημιουργηθεί ένα επίσης συμπαγές μέτωπο των κοινωνικών δυνάμεων που θίγονται από τις πολιτικές των Μνημονίων, υπεράνω ιδεολογικών και κομματικών συνόρων.
Για να καταλήξει: «Και γι’ αυτό ανέλαβα να δημιουργήσω το Κίνημα Ανεξάρτητων Πολιτών (ΚΑΠ), που το θεωρούσα και το θεωρώ ως ένα συνδετικό κρίκο γι’ αυτόν ακριβώς το σκοπό. Δυστυχώς ομολογώ ότι απέτυχα, δεδομένου ότι αντιμετώπισα γενικώς άρνηση συνεργασίας και μάλιστα αναζωπύρωση του κομματικού πατριωτισμού, που καταδικάζει και πάλι τα κόμματα της Αριστεράς που επιδιώκουν την παρουσία τους στη Βουλή, σε ένα ρόλο παθητικού παρατηρητή, ανίκανα να εμποδίσουν ουσιαστικά, όπως έγινε έως τώρα, τις δραματικές εξελίξεις με θύμα τη χώρα και τον Ελληνικό Λαό».
