Η ομάδα του «Σπόρου» για το εναλλακτικό και αλληλέγγυο εμπόριο στα Χανιά “TERRA VERDE” διοργανώνει διήμερο εκδηλώσεων στο χώρο του Κοινωνικού Στεκιού – Στεκιού Μεταναστών Χανίων (Χ”Μιχάλη Νταλιάνη 5) το Σάββατο και την Κυριακή 4 & 5 Απριλίου. Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων περιλαμβάνει :
Σάββατο 4 Απριλίου
Κυριακή 5 Απριλίου
Προβολή των ντοκιμαντέρ:
“Ο ΑΡΤΟΣ ΥΜΩΝ” μια ματιά στη βιομηχανοποίηση της παραγωγής τροφίμων
“Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ” Ντοκιμαντέρ για την έλλειψη πετρελαίου στην Κούβα τη δεκαετία του 90 και τη δημιουργία τοπικών δικτύων μεταξύ παραγωγών και καταναλωτών.
Τι είναι ο Σπόρος
Και τι κάνουμε λοιπόν; Το φθινόπωρο του 2004 ξεκινήσαμε μια τέτοια προσπάθεια στην Ελλάδα. Μέσω ενός δικτύου αντίστοιχων συλλογικοτήτων στην Ευρώπη, αποκτήσαμε πρόσβαση σε προϊόντα οργανωμένων παραγωγών του παγκόσμιου «Νότου» που αγωνίζονται να απεξαρτηθούν από τους τοπικούς μεσάζοντες και τις μεγάλες εταιρείες: καφέ από τους ζαπατιστικούς συνεταιρισμούς της Τσιάπας του Μεξικού (που αποτελούν τη βασική έμπνευση και τον «κορμό» της δραστηριότητάς μας), κακάο από την κοοπερατίβα El Ceibo της Βολιβίας, μάτε από το Κίνημα των Χωρίς Γη (MST) της Βραζιλίας, τσάι από το κίνημα των Adivasi και άλλους παραγωγούς της Ινδίας, ζάχαρη από συνεταιρισμούς στο Εκουαδόρ.
Η διακίνηση των προϊόντων από εναλλακτικά δίκτυα προσφέρει στους παραγωγούς καλύτερες τιμές από τις συνήθως εξευτελιστικές της αγοράς. Ενδυναμώνει την αυτονομία τους ώστε να μπορούν να επιλέγουν τους τρόπους που παράγουν και οργανώνονται, χτίζοντας ταυτόχρονα γέφυρες επικοινωνίας με τα κινήματα του Βορρά. Η συλλογική οικονομική δραστηριότητα ενισχύει τις παραγωγικές δομές (επιμόρφωση, αγορές εξοπλισμού κ.λπ.) και συνεισφέρει σε προγράμματα υποδομής (εκπαίδευση, υγεία κ.ά.) στις τοπικές κοινωνίες.
Δεν κοιτάμε όμως μόνο μακριά. Γνωρίζουμε ότι στην Ελλάδα γίνονται τα τελευταία χρόνια προσπάθειες συλλογικής οργάνωσης μικρών παραγωγών, με σκοπό την προώθηση μιας άλλης λογικής στην αγροτική παραγωγή και διακίνηση. Διερευνούμε ήδη το πώς μπορούμε να συνδεθούμε με τις προσπάθειες αυτές και οποιεσδήποτε άλλες παρόμοιες πιθανόν προκύψουν.
Πώς εννοούμε το εναλλακτικό και αλληλέγγυο εμπόριο
Θέλουμε να δείξουμε ότι οι εμπορικές σχέσεις δεν καθορίζονται «εκ φύσεως» από το κέρδος των λίγων ∙ μπορούν να παραμένουν ανθρώπινες ικανοποιώντας πραγματικές ανάγκες. Μπορούμε να πειραματιστούμε τουλάχιστον σε ένα διαφορετικό, εναλλακτικό, μοντέλο εμπορίου, που στη θέση του κέρδους θα βάζει ένα πλήθος στόχων: την αυτονομία και την αξιοπρεπή διαβίωση του παραγωγού, τη βιωσιμότητα της δομής διακίνησης, την ποιότητα και την προσιτή τιμή για το χρήστη, τη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος.
Θέλουμε αυτές οι επιμέρους επιδιώξεις να ρυθμίζονται από σχέσεις εμπιστοσύνης και αμοιβαιότητας, με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων, και όχι από το «αόρατο» χέρι της αγοράς. Να συναντηθούμε δηλαδή μέσα από ένα ενιαίο δίκτυο:
- Ένα δίκτυο ανθρώπων που αγωνίζονται συλλογικά για να αλλάξουν τις ζωές τους μέσα στις σκληρές συνθήκες του εκμεταλλευόμενου Νότου, στον ατομικισμό και στην «ευημερία» του ανεπτυγμένου Βορρά.
- Ένα δίκτυο διακίνησης προϊόντων που δεν παράγονται σε συνθήκες εκμετάλλευσης και βιασμού της φύσης, η ποιότητα των οποίων δεν βρίσκεται στη συσκευασία και στη διαφήμιση και για «συστατικά» τους έχουν τη γεωγραφία, την ιστορία και τον κόπο των ανθρώπων που τα παράγουν.
- Ένα δίκτυο ανταλλαγής και διάδοσης ιδεών των οποίων η αξία δεν αποτιμάται σε χρήμα. Όπου οι λέξεις αλληλεγγύη, εμπιστοσύνη, συμμετοχή δοκιμάζονται στην πράξη και διαχέονται στην κοινωνία σαν έμπρακτα παραδείγματα και όχι σαν ουτοπίες.
Όταν μιλάμε για αλληλεγγύη, εννοούμε την έμπρακτη στήριξη συγκεκριμένων αγώνων που μας δίνουν ώθηση για να κινητοποιηθούμε και εμείς, όχι τη συμπάθεια «για τους φτωχούς του Τρίτου Κόσμου». Δεν θέλουμε η συμμετοχή του «ευαισθητοποιημένου καταναλωτή» να περιορίζεται στην αγορά ενός προϊόντος που θα φέρει τη σφραγίδα του «δίκαιου». Δεν μας ενδιαφέρει εν τέλει να διοχετεύσουμε στην αγορά ένα καινούργιο προϊόν. Θέλουμε όλοι μας, που βρισκόμαστε εγκλωβισμένοι στη μονότονα καταναλωτική κοινωνία μας, να αμφισβητήσουμε τις υπάρχουσες οικονομικές σχέσεις μέσα από την καθημερινή μας πρακτική.
«Η ομάδα για το Εναλλακτικό &Αλληλέγγυο εμποριο στα Χανια»
Ξεκινήσαμε το φθινόπωρο του 2005 διακινώντας μικρές ποσότητες καφέ από χέρι σε χέρι σε φίλους και φίλες, σε μαγαζιά και μεσα στο χωρο του παλιου στεκιου. Επί ενάμιση χρόνο είδαμε το δίκτυο διακίνησης να διευρύνεται και το εγχείρημά μας να εμπλουτίζεται όλο και περισσότερο. Στην αρχική μας επιθυμία να στηρίξουμε έμπρακτα το κίνημα των Ζαπατίστας προστέθηκε ένα πλήθος προβληματισμών.
Μπορούμε να συνδεθούμε με ανθρώπους που ψάχνουν, εδώ και τώρα, έναν άλλο τρόπο να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους, εγκαταλείποντας την άνεση και την ανωνυμία του σούπερ μάρκετ. Μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν κόμβο που να ενώνει αυτούς τους ανθρώπους με παραγωγούς του Νότου και του Βορρά, που αγωνίζονται συλλογικά να βελτιώσουν τη ζωή τους, να παράξουν προϊόντα με σεβασμό στο περιβάλλον και να τα διακινήσουν στο περιθώριο του επίσημου εμπορικού κυκλώματος.
Θεωρώντας ότι αξίζει να το δοκιμάσουμε και έχοντας ως παρακαταθήκη την ώθηση και την υποστήριξη δεκάδων ανθρώπων που είδαν ότι κάτι από αυτή την υπόθεση τους αφορά, αποφασίσαμε την καλύτερη οργάνωση του Σπόρου, αλλά και έναν χώρο συνεύρεσης και ανταλλαγής ιδεών, κι αυτος δεν θα μπορούσε να είναι άλλος απ’ τον χώρο του Στεκιου.
Το συμφέρον μας:
Προϊόντα που προέρχονται από το δίκτυο του fair trade έχουν παραχθει από ανθρώπους που αγαπάνε αυτό που κάνουν και διατηρούν τεχνικές και μεθόδους παραγωγής χωρις να επιβαρύνουν το φυσικό περιβάλλον, χωρίς να αλλοτριώνονται είτε από τη φύση ή από αυτό που παράγουν. Οι σύγχρονες αποικιοκρατίες δημιουργούν θεσμούς και δομές για μία εναλλακτική κοινωνία – εναν εναλλακτικό πολιτισμό – που οι οικονομικές σχέσεις θα ρυθμίζονται από την αλληλεγγύη και τον σεβασμό όχι μόνο από άνθρωπο σε άνθρωπο αλλά και απο τον άνθρωπο προς τη φύση.
Θέλουμε μια εναλλακτική “παγκοσμιοποίηση” που η δρόμοι της “προόδου” δεν θα πηγαίνουν μόνο προς το αδιέξοδο του χυδαίου υλισμού, της αντιμετώπισης της φύσης και των ανθρωπουν που ζουν σ’αυτήν ως αντικείμενο. Με την παρούσα κατάσταση των οικονομικών σχέσεων, αυτό που θα μπορούσαμε να κάνουμε είναι να τις μετατρέψουμε και σε κοινωνικές σχέσεις. Εχοντας καταναλωτική συνείδηση ανοιγουμε μια πόρτα ώστε να μάθουμε κάτι από αυτούς τους λαούς, κατι που μας διαφεύγει : Για ποιον σκοπό ο άνθρωπος κυριαρχεί πάνω στη φύση και παραγει πολιτισμό.
Θέλουμε μέσα από αυτές τις πρωτοβουλίες, και διάφορες άλλες που στριφογυρίζουν στο μυαλό μας, να συνεχίσουμε να βρισκόμαστε με ανθρώπους και ομάδες που επιθυμούν να πειραματιστούν στη δημιουργία κοινωνικών σχέσεων που θα βασίζονται στην αλληλεγγύη και το αμοιβαίο όφελος. Τα προϊόντα του δικτύου δεν αγοράζονται τυχαία. Φέρουν και μια ιστορία από μόνα τους που το καταλαβαίνεις όταν ανοίγεις τη ζελατινα. Εκτος από το υπέρχο άρωμα, θα ακουσετε, να σας ψιθυρίζουν λέξεις όπως καταναλωτική και οικολογική συνείδηση.
Διάθεση/Διανομή γίνεται στο χώρο του Κοινωνικού Στεκιού – Στεκιου Μεταναστών (Χ”μιχάλη Νταλιάνη 5) κάθε μέρα μετά τις 18:00 μμ , ενώ η ομάδα βρίσκετε και συζητά ανά δεκαπενθήμερο καθε Πέμπτη στο ίδιο χώρο.
