Απίστευτο κι όμως αληθινό! 15 ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί που εργάζονται στην πρωινή ζώνη των Δημοτικών σχολείων των Χανίων είναι απλήρωτοι από τον Οκτώβριο, ενώ και δύο αναπληρώτριες (1 δασκάλα και 1 νηπιαγωγός) είναι απλήρωτες από το Νοέμβριο! Ο εμπαιγμός αυτός των εκπαιδευτικών μεγαλώνει, καθώς τις μέρες αυτές τους δίνουν και Βεβαίωση Αποδοχών για τα χρήματα που ΘΑ πάρουν, για να την καταθέσουν στην Εφορία! Δηλαδή, με άλλα λόγια, όπου να ‘ναι, το κράτος, μέσω της Εφορίας, θα φορολογήσει τους εκπαιδευτικούς που έχει αφήσει απλήρωτους από τον Οκτώβριο και το Νοέμβριο του 2008.
Του Φώτη Ποντικάκη*
Για να το κάνουμε πιο λιανά, κάποιοι εργαζόμενοι, εκπαιδευτικοί, εργάζονται καθημερινά, νοικιάζουν σπίτι, πληρώνουν λογαριασμούς, κάτι θα πρέπει να πληρώνουν για να τρώνε (η κυβέρνηση μπορεί να θεωρεί ότι ως πνευματικοί άνθρωποι δεν έχουν υλικές ανάγκες), κι όλα αυτά, χωρίς το κράτος, η κυβέρνηση που τους προσέλαβε να τους πληρώνει από τον Οκτώβριο και το Νοέμβριο του 2008!
Προφανώς, για να τρέχουν να χρεώνονται στις τράπεζες και στις κάρτες που με τόση στοργή περιβάλλει η κυβέρνηση. Διότι για τις τράπεζες και τις μεγάλες επιχειρήσεις τα δισεκατομμύρια βρίσκονται στο λεπτό, όμως για τους εργαζόμενους δεν υπάρχουν χρήματα, για τους συνταξιούχους το εφάπαξ καθυστερεί χρόνια κι όσοι βγήκαν πρόσφατα στη σύνταξη περιμένουν μήνες να πάρουν την πρώτη τους σύνταξη, χωρίς να πληρώνονται!
Ίσως έφτασε η ώρα η στοργή της κυβέρνησης να κατευθυνθεί στα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα, στους άνεργους, στους απολυμένους, στους φτωχούς και στους άστεγους που έχουμε πλέον και στην πόλη μας, στους νέους δίχως μέλλον, στους ωρομίσθιους των 300 ευρώ, στους απλήρωτους εκπαιδευτικούς του νομού μας. Κι εδώ πρέπει ο καθένας μας να συνεισφέρει πιέζοντας και μέσα από τη συμμετοχή στη γενική απεργία και τη συγκέντρωση της Πέμπτης 2 Απριλίου. Διότι, όσο αυξάνεται η φτώχεια και η περιθωριοποίηση, όσο διευρύνεται το χάσμα ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς, όσο οι αποκλεισμένοι πολλαπλασιάζονται αντί να μειώνονται, τόσο περισσότερο τα φαινόμενα ανεξέλεγκτης βίας θα πολλαπλασιάζονται και κανείς δε θα αισθάνεται ασφαλής.
Κι εδώ έρχονται στο νου τα λόγια του Εδουάρδο Γκαλεάνο, από το «Ένας Κόσμος Ανάποδα» ότι κανείς δεν μπορεί να είναι πραγματικά ελεύθερος και ασφαλής σε έναν κόσμο όπου γενικεύεται η ανασφάλεια, η πείνα και η φτώχεια. Οι πλούσιοι είναι φυλακισμένοι στα πλούτη τους, έγραφε περιγράφοντας την κατάσταση στη Λατινική Αμερική, χτίζουν τοίχους με συρματοπλέγματα γύρω από τα σπίτια τους, φοβούνται να κυκλοφορήσουν μόνοι χωρίς σωματοφύλακες, είναι άπιαστο όνειρο πλέον γι’ αυτούς να περπατήσουν στην πόλη. Εάν δε θέλουμε να φτάσουμε σε μια τέτοια κατάσταση, θα πρέπει να υπάρξει ανακατανομή εισοδήματος, να μοιραστούν τα πλούτη, να βγουν από την ανεργία και τη φτώχεια οι συμπολίτες, οι συνάνθρωποί μας. Κι εδώ οι ευθύνες της κυβέρνησης είναι τεράστιες.
*Αιρετός εκπρόσωπος των εκπαιδευτικών στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο (ΠΥΣΠΕ) της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του Ν. Χανίων
Εκλεγμένος με το ψηφοδέλτιο της Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης (ΕΑΚ)
