Τα κείμενα που ακολουθούν γράφτηκαν αρχικά στο φέισμπουκ ξεκινώντας από την έμπνευση ενός ‘αγανακτισμένου’. Η έμπνευση ήταν να γραφτεί ένα κείμενο σαν να ήταν ‘έκθεση ιδεών’ κάποιου μαθητή. Έτσι με τον τίτλο ‘έκθεση ιδεών’ και με την πρωτοβουλία ατόμων/πολιτών που συμμετέχουν στις συνελεύσεις των ‘Αγανακτισμένων’ στην πλατεία της Αγοράς των Χανίων τυπώθηκαν αυτά τα κείμενα που κρατάτε στα χέρια σας. Υπήρξαν κι άλλα κείμενα αυτής της έμπνευσης, αλλά εδώ είναι αυτά που τράβηξαν το περισσότερο ενδιαφέρον και ήταν κατά κάποιο τρόπο τα καλύτερα.
Έκθεση ιδεών της N. E. με θέμα “Η Πλατεία”.
Η πλατεία επιχειρεί να είναι μια ακομμάτιστη συγκέντρωση ανθρώπων και καθόλου, μα καθόλου απολιτίκ. Η ουσία της έγκειται στην ελευθερία έκφρασης του κάθε ανθρώπου που είναι έτοιμος να απεκδυθεί εκείνες τις προϋπάρχουσες δομές σκέψης, που δύνανται να αναστέλλουν την γέννηση καινοτόμων ιδεών. Οποιοσδήποτε πολίτης μιας κοινωνίας, φέρει εξ ορισμού πολιτική συνείδηση, που ωριμάζει και δημιουργείται εσαεί μέσα από την απλή του καθημερινότητα. Την πολιτική αυτή συνείδηση και σκέψη, φευ, δεν είναι αρμόδια να την επικυρώσει η συμμετοχή του σε κάποιο κόμμα. Οποιοσδήποτε άνθρωπος, από οπουδήποτε και αν προέρχεται, εν κατακλείδι, είναι έτοιμος να κουβαλήσει με κόπο την πολύτιμή του σκέψη με στόχο να την καταθέσει, μέσα σε ένα αθροιστικό, συλλογικό πλαίσιο, στην τράπεζα δημιουργίας ιδεών, σκέψεων, προτάσεων, λύσεων της πλατείας, είναι ανυπολόγιστα χρήσιμος, ως προς τη συνέχεια και το αποτέλεσμα. Οποιοσδήποτε επιχειρεί να καπηλευτεί τη λαϊκή νομιμοποίηση των πλατειών, και τις χρησιμοποιεί αποκλειστικά σαν πηγή συλλογής οπαδών, χωρίς να παρουσιάζει ενεργό ενδιαφέρον για την παραγωγή και σύνθεση απόψεων, που παίρνει χώρα αυτή τη στιγμή σε ολόκληρη την Ελλάδα, είναι απλά εμπόδιο.
Έκθεση ιδεών του… “μαθητή” Δ. Γ. με θέμα “Τι είναι η Πλατεία;”
Η Πλατεία είναι ένα μωρό που μόλις σαράντισε, που συχνά τρεκλίζει, πέφτει και σηκώνεται! Που απλά οδήγησε τον κόσμο να αφήσει τις πολυθρόνες του και προσπαθεί να τον μάθει να συζητεί και κυρίως να… ακούει!
Δίπλα του πολλοί του λένε ότι γνωρίζουν τα σωστά μονοπάτια όμως επί δεκαετίες οι ίδιοι βρίσκονταν παγιδευμένοι σε αδιέξοδα. Είτε με επαναστατικές θεωρίες είτε με ανατρεπτικές ενέργειες που όμως δεν οδηγούσαν πουθενά, όταν δεν έφερναν τα αντίθετα αποτελέσματα. Και σε τελική ανάλυση Πλατεία είναι ο καθένας από εμάς που είναι έτοιμος να ξεπεράσει αγκυλώσεις και στεγανά του παρελθόντος για να ανοίξει ορίζοντες και να διεκδικήσει ενωτικά ένα καλύτερο αύριο αποδοκιμάζοντας κόμματα και βουλευτές που χρεοκόπησαν την χώρα.
Γιατί η δύναμη της Πλατείας είναι η μαζικότητα και ο ειρηνικός της χαρακτήρας. Στοιχεία που αν εκλείψουν δεν μιλάμε πλέον για Πλατεία αλλά και μία ακόμα “αυλή” περιορισμένων δυνατοτήτων χειραγωγημένη από τον α’ ή τον β’ χώρο…
Έκθεση ιδεών της “μαθήτριας” ….Στ. Δ. με θέμα “Πλατεία”
Η πλατεία ως φαινόμενο είναι αποτέλεσμα μίας διεθνούς προσπάθειας για την οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση της πλειοψηφίας των ανθρώπων. Αποτελεί κομβικό σημείο συνάντησης των αγανακτισμένων, σκεπτόμενων και μη ανθρώπων σε μία ύστατη προσπάθεια και ίσως τελευταία… ευκαιρία για την αποκατάσταση των ευγενών κοινωνικών αξιών, όπως η ΕΙΡΗΝΗ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΎΗ ΚΑΙ ΣΕΒΑΣΜΟ προς τον συνάνθρωπό μας που τώρα τείνουν προς εξαφάνιση.
Σε αυτές συναντάς επίσης επαγγελματίες ιδεολόγους, επαγγελματίες επαναστάτες, και πολλούς φιλόδοξους χειραγωγούς-ηγέτες, οι οποίοι θεωρούν την πλατεία ως μέρος συνάθροισης των μελλοντικών οπαδών τους. Προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την πλατεία για να αποκτήσει η ομάδα, χώρος ή κόμμα στο οποίο ανήκουν περισσότερη δύναμη στο μέλλον, που φυσικά ξεχνούν ότι αυτός ο άρρωστα ηθικά πόθος των ανθρώπων για κάθε είδος δύναμης μας έχουν οδηγήσει εδώ που είμαστε τώρα….
συνεχίζεται…
Έκθεση ιδεών του “μαθητή” …. H. Δ. με θέμα “Πλατεία”
Στην πλατεία συναντάς αθώους που .. παρασύρθηκαν και ψήφιζαν ότι ψήφιζαν μέχρι τώρα, επίσης συναντάς αθώους που φοβούνται μην τους παρασύρουν άλλα κακά παιδιά. Γενικά η πλατεία έχει πήξει με αθώους όπως ακριβώς και οι καναπέδες. Όλοι αθώοι όλοι -πάντα- θύματα.
