Ο Καπιταλισμός σήμερα στην γνωστή, στη σημερινή του μορφή περνά μια σοβαρή δομική κρίση. Μια κρίση που ο ίδιος με την ακατανίκητη βουλιμία του προκάλεσε. Σήμερα λοιπόν, για να αποσοβήσει τον καταποντισμό του μετέρχεται όλα τα μέσα που διαθέτει στην φαρέτρα του. Και είναι πολλά πανάθεμά τον. Είναι πολλά τα μέσα που διαθέτει γιατί ο πλούτος που διαχειρίζεται είναι αμύθητος με αποτέλεσμα να έχει εκμαυλίσει όλες τις μορφές εξουσίας.
Ας πάρουμε για παράδειγμα τη χώρα μας. Μεγαλοκαναλάρχες, μεγαλοδημοσιογράφοι, πολιτικοί, δικαιοσύνη, συνδικαλιστές, με προεξάρχοντα την Κυβέρνηση, όλοι με ένα ενορχηστρωμένο λόγο και μια κραυγαλέα σιωπή, αφιονίζουν το λαό, και με τη μέθοδο της σαλαμοποίησης καταφέρνουν εκείνο που άλλοτε θα ήταν ακατόρθωτο. Ναι! Κατάφεραν ως τη στιγμή που γράφονται ετούτες οι γραμμές, με μια (σοσια)ληστρική κυβέρνηση να διαγράψουν, να ακυρώσουν μέσα σε ελάχιστο χρόνο, ότι χρειάστηκαν πολλές δεκαετίες και ποτάμια αίματος να κατακτηθούν, και το χειρότερο, χωρίς να ανοίξει μύτη. Οι απατεώνες, οι λογής λογής απατεώνες, που διαφεντεύουν σήμερα τις τύχες του άμοιροι λαού μας, κατάφεραν να καταρρίψουν τον μύθο που λέει, πως ότι κατακτιέται με αίμα, μόνο με αίμα χάνεται.
Και ο… Λαός; Ο Λαός ξαπλωμένος στον αναπαυτικό του καναπέ, χαλβαδιάζει – κοινώς – τα μαστάρια και τα μπούτια της Πετρούλας – της κάθε Πετρούλας – που τεχνηέντως οι εκμαυλιστές των ΜΜΕ με το αζημίωτο του σερβίρουν, παράλληλα με το σκοτσέζικο ντους που του κάνουν, με τη μεθοδευμένη οικονομική αφαίμαξη που υφίσταται από τη λεγόμενη ελληνική κυβέρνηση. Από τους μειοδότες κάθε πλούτου και κάθε ιερού και όσιου, στα ξένα συμφέροντα, στους διεθνείς απατεώνες του καπιταλισμού. Και το ερώτημα έρχεται αβίαστα: Πότε στ’ αλήθεια οι λαοί, οι άγρια χειμαζόμενοι λαοί της Ευρώπης, μα προπαντός ο Έλληνας, ο περήφανος και απροσκύνητος Έλληνας, θα ξυπνήσει από τον λήθαργο που του επιβάλλουν να ζει;
Πότε θα καταλάβει, πως με τη μέθοδο της πληροφόρησης μέσω διαρροών, και τη σαλαμοπίεση του ιδρώτα του, οι απατεώνες θα του ρουφήξουν και το σάλιο από το στόμα; Δε βλέπει ο Έλληνας που το πάνε; Δεν βλέπει πως οι… ταγοί αυτού του τόπου, όλοι σιωπούν, γιατί – κατά πως έλεγε και ο αλήστου μνήμης Μακαρέζος στους δημοσιογράφους – όταν τρώνε δε μιλούνε; Ο λαός δε βλέπει πως το σύστημα ορχηστρωμένο τέλεια, τον οδηγεί στην ένδεια και την εξαθλίωση; Δε βλέπει πως όλοι σ’ αυτόν τον τόπο πια, είναι ξεπουλημένοι, κι αν υπάρχουν και λόγοι σωστοί ακόμη, έχουν λουφάξει, έχουν μουγγαθεί;
Οι διαρροές δίδουν και παίρνουν. Τη μια μέρα το ένα παπαγαλάκι σε πληροφορεί πως από τα εκατό προτίθενται να σου πάρουν είκοσι. Βγαίνει την άλλη μέρα το δεύτερο πληρωμένο παπαγαλάκι να σου πει πως θα σου πάρουν τριάντα για να βγούνε την τρίτη μέρα να σε πληροφορήσουν επίσημα πια, πως θα σου πάρουν δεκαπέντε, για να νιώσεις ικανοποίηση, γνωρίζοντας βέβαια πως οι «υπεύθυνοι» που σου τα λένε, δε σου εμπνέουν καμιά εμπιστοσύνη, αφού τα αφεντικά τους, που φορτώσανε στο σβέρκο μου, διακατέχονται από μια ακατάσχετη βουλιμία για οικονομική υποταγή, για οικονομική εξαθλίωση του Λαού, όπου πατήσουν τη βρωμερή τους μπότα. Ας ρίξουμε μια ματιά όπου την πότισαν. Ερείπια και αποκαΐδια άφησαν πίσω τους. Κάποτε ο λαός ας αφήσει τον καναπέ, και τα μαστάρια της Πετρούλας, κι ας πάρει τις τύχες στα χέρια του, μακριά από ξεπουλημένους συνδικαλισμούς, και πεπατημένες μεθόδους, πριν είναι πολύ αργά. Πριν έρθει η ολοκληρωτική η χωρίς επιστροφή εξαθλίωση.
Κανένας πια δεν ενδιαφέρεται για το λαό. Όλα για τον έμπορα – για τον κάθε έμπορα – γίνονται. Οι χρυσωμένοι απατεώνες του ΔΝΤ και οι νάνοι της Ευρώπης, έχουν βάλει στο στόχαστρό τους, μονάχα τα επτακόσια ευρώ του φτωχού, αδιαφορώντας για τον παράνομο πλουτισμό των τοποτηρητών τους, στη χώρα μας.
Μας δίδουν τάχα κίνητρα να εισάγουμε καινούργια αυτοκίνητα, ενώ στην ουσία με αυτή τους την απόφαση, εκτελούν μια ακόμα διατεταγμένη αποστολή, που φέρνει τη χώρα πιο κοντά στην εξαθλίωση. Στις βιομηχανίες και διακινητές των καταναλωτικών αγαθών, όλοι κλείνουν το μάτι. Οι ελάχιστοι – από τους πολλούς – κλέφτες, που τα ονόματά τους φιγουράρισαν στα ΜΜΕ, παραμένουν ασύλληπτοι, γιατί αυτός που θα τους ακουμπήσει, όταν μιλήσουν, θα πρέπει να βρεθούνε όλοι μαζί το ίδιο κελί. Τα ρετιρέ των ΔΕΚΟ, τα χαϊδεύουν εξ απαλών ονύχων, γιατί εκείνοι που θα του μειώσουν τους μισθούς, είναι υψηλόμισθοι.
Κλέφτες… Σαν δυο χταπόδια έχουν περιπλεχθεί οι Αθεόφοβοι.
Κώστας Π. Μανιάς
