Του αρχιμανδρίτη ΙΓΝΑΤΙΟΥ Θ. ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ, Θεολόγου – τ. Λυκειάρχου – Ακαδημαϊκού
Συγκεχυμένο είναι το κλίμα της εποχής μας. Πολλή προδοσία. Μεγάλη απογοήτευσις. Το θέατρο, ειδικά μεταξύ των μεγάλων και ισχυρών με θύματα τους μικρούς και αδύναμους, στα ύψη, χωρίς να λείπουν δυστυχώς και οι χειροκροτητές και εθελότυφλοι, αυτού του άτιμου και καταστροφικού παιχνιδιού.
Ζούμε, όχι μόνο την απιστία από απόψεως θρησκευτικής, αλλά και την απιστία, δηλαδή την απουσία εγκόσμιας εμπιστοσύνης από το στενό μας περιβάλλον μέχρι και τον διεθνή ορίζοντα. Την απουσία μεταφυσικής πίστεως και ασφαλώς την απόρριψη του Θεού με την ανύψωση άλλων ειδώλων – θεοτήτων της σάρκας με όλες τις διαστρεβλώσεις και κτηνωδίες, το εμπόριόν της και την απύθμενη υλοφροσύνη.
Πάλη, όχι για να σώσομε την ψυχή μας. Όχι για να προσεγγίσομε τον Θεόν, και κατά συνέπεια να μας προσεγγίσει κι Εκείνος, όπως μας προτρέπει και ο Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος «εγγίσατε τω Θεώ, και εγγιεί υμίν» (Ιακ. 4,8).
Η αρνητική, αν όχι και επιθετική στάσις του σύγχρονου ανθρώπου εναντίον του Θεού, θέρισε συνειδήσεις, πάγωσε καρδιές και έκανε την ζωή μας παράλογη και αναρχούμενη. Κανένας πια δεν σέβεται τίποτε.
Εκχυδαϊστηκε το ανθρώπινο σώμα, στο οποίο κατοικεί η αθάνατη ψυχή και που το καταντήσαμε από ναόν του Θεού (Α’ Κορινθ. 3,16) σε κολαστήριο και κράκτη πάσης, και κάθε είδους, ακολασίας. Ακόμα και ανήλικα παιδιά προβαίνουν σε σεξουαλικές πράξεις και βαρβαρότητες, βιαιότητες και αποπλανήσεις. Το παιδικό έγκλημα και σ’ αυτή την περίπτωση είναι τεράστιο με ανεξέλεγκτες διαστάσεις με την παιδική πορνεία, ομοφυλική ή στεροφυλική, να πετά στα ύψη και το internet να βγάζει «φωτιές» από πανσεξουαλιστικές προκλήσεις, ακόμη και βιασμούς από φωτογραφίσεις με τα κινητά.
Ζούμε πράγματι μια πρωτόγνωρη διαφθορά στην οποία βοηθούν πολύ και τα λεγόμενα Μ.Μ.Ε και φυσικά η ελεύθερη εισαγωγή και διακίνησις της πορνείας.
Μακριά από τον Θεόν – Πατέρα, νόμισαν πως υπάρχει η Ελευθερία, ο Παράδεισος!
Έτσι που έκανε ο άσωτος του Ιερού Ευαγγελίου (Λουκ. 15, 11-32) και όπως συνέβη το αντίθετο. Και ήλθε, με όλη την τραγικότητά της η συμφορά. Και βλέπομε σε τι χάος ζούμε σήμερα. Σε μια χώρα χωρίς ασφάλεια, χωρίς προστασία ατομική και περουσιακή. Αυτό που βασιλεύει σήμερα είναι η αναρχία, το πεζοδρόμιο, τα εγκλήματα, με δράστες και εγκληματίες και παιδιά ακόμα και οι υπεύθυνοι και οι πολιτικοί μας να απασχολούνται, από τις ψευτιές τους και με το πώς θα καθίσουν ισόβια στην προνομιούχο καρέκλα τους, αυτοί και τα δισέγγονά τους…
Και ο μουζίκος λαός να τρέχει ξωπίσω τους, γι’ αυτό και βρίσκεται σ’ αυτή την κατάντια του και τα δεινοπαθήματά του, τα οποία θα διαδεχθούν χειρότερα.
Δυστυχώς, όχι μόνο δεν μετανιώσαμε για όσα τραβάμε, για την ζούγκλα που φτιάξαμε, αλλά και καμαρώνομε γι’ αυτά. Αλλά και ηδονιζόμαστε από αυτά. Αλλά και ψάχνομε και για άλλα. Αλλά και κρεμνόμαστε από τις τηλεοράσεις για να καμαρώσομε έκτροπα και χουλιγκανισμούς είτε στα γήπεδα, είτε στους δρόμους, είτε να αποθεώσομε ποδοσφαιρικές ομάδες ακόμα και δικές μας, που στον αριθμό παικτών η πλειοψηφία είναι ξένοι. Και κατά τα άλλα είναι «ελληνική»! Μέτρησα προ ημερών τους παίκτες μιας μεγάλης ομάδας ποδοσφαίρου μεγάλης πόλεως της Κρήτης και από τους δέκα τρεις παίκτες, οι οκτώ ήταν ξένοι! Το ίδιο θα πάθομε, σε όχι πολλά χρόνια και ως χώρα στην οποία θα είμαστε μειοψηφία και θα λεγόμαστε «ελληνική μειονότητα» και θα περνάμε χειρότερα από ό,τι οι σημερινές μειονότητες της Ελλάδος.
Έχουμε για πολλά σφάλματα. Για τρομερές κακουργίες. Για πολλές υποχωρήσεις. Για πολλές κατολισθήσεις. Για πολλές αμαρτωλές συνθηκολογήσεις. Για πολλές εξαπατήσεις. Για πολλές ηθικές και εθνικές απεμπολήσεις να μετανιώσομε. Προσβάλαμε με σατανική κακία τον Θεόν. Μολύναμε την ιερότητα του προσώπου μας. Παγιδευτήκαμε από εγωισμούς και πάθη. Από σαρκολατρία και σαρκικό ηδονισμό και τις τρομοκρατικές συμμορίες ανηλίκων.
Για άλλη μια φορά, και μάλιστα επιτακτικά και οριακά, καλούμαστε σε μετάνοια, σε αυτοσυγκράτηση, σε ευρυθμία του εαυτού μας και του κόσμου που έχει κυριολεκτικά απορρυθμιστεί με γρήγορο ρυθμό προς την τελική καταστροφή. Με μια ανεξέλεγκτη, καταστροφική ταχύτητα.
