Επιτυχία σημείωσαν οι επετειακές, αντιστασιακές εκδηλώσεις που οργάνωσε το Παράρτημα Χανίων της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ στον «Άναβο» της επαρχίας Σελίνου και στον Κατσοματάδο παρά τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες και τη δυσκολία κίνησης των φίλων της Αντίστασης σε μακρινές αποστάσεις.
Στον «Άναβο» το πρόγραμμα της εκδήλωσης παρουσίασε ο Πρόεδρος του Παραρτήματος Στέφανος Μυλωνάκης, υπογραμμίζοντας στον πρόλογο που έκανε ότι στη σημερινή ιδιαίτερα εποχή επιβάλλεται περισσότερο η συμμετοχή παλαιών και νέων συμπατριωτών μας για να εμπνέονται από το παράδειγμα εκείνων που δεν υποτάχθηκαν στους κατακτητές αλλά τους αντιπάλεψαν θυσιάζοντας και τη ζωή τους ακόμη.
Σε συνέχεια έδωσε το λόγο στον Πρόεδρο του Πολιτιστικού Συλλόγου φλωρίων για ένα σύντομο χαιρετισμό ο οποίος με τη σειρά του υπογράμμισε την ανάγκη στις κρίσιμες συνθήκες που περνά ο λαός μας σήμερα, η οργάνωση παρόμοιων αντιστασιακών εκδηλώσεων και η πλατειά συμμετοχή σ΄ αυτές ιδιαίτερα νέων που να διδάσκονται και να προβληματίζονται από τους αγώνες των παλαιότερων.
Το ιστορικό της Μάχης στην οποία πήραν μέρος κυρίως Παλαιορουματιανοί Εφεδρο-Ελασίτες, μαζί με λίγους μόνιμους ΕΛΑΣίτες και μια ομάδα πατριωτών από το Σέλινο, παρουσίασε ο Γιώργης Κουμάκης του οποίου ο πατέρας συμμετείχε στη μάχη.
Ακολούθησε ομιλία του πρώην προέδρου του Παραρτήματος Λευτέρη Ηλιάκη. Κατάθεση στεφάνων έγινε από το μέλος του Παραρτήματος Χανίων ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ Μιχάλη Λεβεντάκη, από τη σύζυγο του Μαθιού Κουμάκη ο οποίος συμμετείχε στη Μάχη, από το Γιάννη Παρδαλάκη που συμμετείχε νέος ακόμα στη Μάχη και από τον Μπιτζανάκη Γιάννη εκ μέρους του ΚΚΕ. Επίσης, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Φλωρίων πρόσφερε και φέτος, όπως κάθε χρόνο, πλούσιο κέρασμα.
Οι εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν στο νέο μνημείο, που επιμελήθηκαν νέοι φίλοι της Εθνικής Αντίστασης δίπλα ακριβώς από τη νέα οδό Ταυρωνίτη – Παλαιόχωρας.
Η εκδήλωση στον Κατσοματάδο
Την εκδήλωση στον Κατσοματάδο οργάνωσε το Παράρτημα ΠΕΑΕΑ σε συνεργασία, όπως πάντα, με το Δήμο Κισάμου.
Ο αντιπρόεδρος του Παραρτήματος σε συνεργασία με τον αντιδήμαρχο Κισάμου κ. Μουντάκη κανόνισαν το πρόγραμμα, η εκτέλεση του οποίου άρχισε με τη νεκρώσιμη ακολουθία στη μνήμη του νεαρού Επονίτη Ν. Μαλανδράκη που σκοτώθηκε στη Μάχη και του Γ. Τζανακάκη που σκότωσαν εν ψυχρώ τα Χιτλερικά κτήνη ως αντεκδίκηση.
Μετά τη νεκρώσιμη ακολουθία ο Δήμαρχος Κισάμου κ. Μυλωνάκης αναφέρθηκε με θέρμη στους μαχητές του ΕΛΑΣ που έδωσαν το συντριπτικό κτύπημα στους Χιτλερικούς εγκληματίες αναγκάζοντας τους να μην εξορμούν στο εξής σε όλα τα χωριά του Νομού και να λεηλατούν τους κατοίκους. Ονομάτισε τα πρωτοπαλίκαρα της Μάχης από τα γύρω χωριά και έπλεξε το εγκώμιο του ΕΛΑΣ για τη γενικότερη συμβολή του στον απελευθερωτικό αγώνα .
Το χρονικό της Μάχης απέδωσε ο Σπύρος Δαράκης ενώ κύριος ομιλητής στην εκδήλωση ήταν ο Λευτέρης Ηλιάκης. Στέφανα κατέθεσαν ο Δήμαρχος Κισάμου κ. Μυλωνάκης και εκ μέρους του ΚΚΕ η Μαρία Παχάκη – Σκανδαλάκη. Το στέφανο της ΠΕΑΕΑ κατέθεσε ο Νίκος Σκανδαλάκης που είχε πάρει μέρος στη μάχη. Από την πλευρά των μαρτυρικών πόλεων στέφανο κατέθεσε ο Σπύρος Δαράκης.
Μετά το τέλος του προγράμματος ο Δήμαρχος Κισάμου πρόσφερε κέρασμα σε όλους τους παρευρισκόμενους, σε διπλανή ταβέρνα.
Το Παράρτημα Χανίων της ΠΕΑΕΑ αισθάνεται την υποχρέωση να ευχαριστήσει θερμά όλους όσους βοήθησαν και συνέβαλαν στην επιτυχία των εκδηλώσεων.
Η ομιλία του πρώην προέδρου του ΠαραρτήματοςΛευτέρη Ηλιάκη
Συναγωνίστριες και συναγωνιστές
Κυρίες και κύριοι, αγαπητοί προσκεκλημένοι
Σας καλωσορίζω κι εγώ με τη σειρά μου στη σημερινή επετειακή εκδήλωση απόδοσης τιμής στους μαχητές του ΕΛΑΣ που έδωσαν σ΄ αυτό το χώρο συντριπτικό χτύπημα σε ένοπλο τμήμα των χιτλερικών κατακτητών δίνοντας τους να καταλάβουν ότι δεν θα μπορούσαν να κινούνταν ελεύθερα πια σε όλη την περιφέρεια του Νομού να τρομοκρατούν και να ληστεύουν τους κατοίκους. Η μάχη αυτή ήταν μια από τις 17 μάχες και ένοπλες συγκρούσεις που έδωσε ο ΕΛΑΣ Χανίων εναντίο των κατακτητών και των δύο ντόπιων προδοτικών ταγμάτων Ασφαλείας του Παπαγιαννάκη και του αιμοβόρου Γερμανού λοχία Σούμπερ που είχε διαπράξει σωρεία εγκλημάτων στο Ν. Ηρακλείου και που δέχτηκε το τελειωτικό χτύπημα από τους εφεδρο-ΕΛΑΣίτες των Μεσκλών Κυδωνίας.
Η ένοπλη αυτή δράση του ΕΛΑΣ Χανίων κρίνεται σημαντική αν ληφθεί μάλιστα υπόψη ότι στο περιορισμένο χώρο του νησιού ο αγώνας αντιμετωπίζει πρόσθετες δυσκολίες εφόσον δεν υπάρχει δυνατότητα ούτε για σύμπτυξη ούτε για υποχώρηση.
Στο ενεργητικό του ΕΛΑΣ Χανίων υπολογίζεται η εξόντωση των δυο ταγμάτων Ασφαλείας από νωρίς χωρίς να προφθάσουν να διαπράξουν σοβαρά εγκλήματα σε βάρος του Χανιώτικου λαού.
Με την ευκαιρία της σημερινής εκδήλωσης κρίνουμε σκόπιμο και απαραίτητο θα έλεγε κανείς να αναφερθούμε και σε προηγούμενη ένοπλης εξέγερσης του Χανιώτικου λαού την οποία αγνοούν εντελώς οι νεότεροι και γνωρίζουν λίγο οι σύγχρονοι συμπατριώτες μας. Πρόκειται για την ένοπλη εξέγερση κατά της λαομίσητης φασιστικής δικτατορίας του Μεταξά στις 28 Ιούλη του 1938 που υποκίνησαν φιλελεύθεροι πολιτικοί και συμμετείχαν και στελέχη και μέλη της τοπικής οργάνωσης του ΚΚΕ με επικεφαλής το νεαρό τότε δικηγόρο Βαγγέλη Χατζηαγγελή που όπως γράφει στο βιβλίο του, που αναφέρεται στο κίνημα, επρόκειτο για ένα ξέσπασμα ψυχής του Χανιώτικου λαού, που έτρεχε με τα όπλα όπου υπήρχε ανάγκη. Το κίνημα τελικά απέτυχε και εξαιτίας των αδυναμιών που έδειξαν οι οργανωτές του άλλα και εξαιτίας του ότι το κίνημα δεν επεκτάθηκε και στην υπόλοιπη Κρήτη όπως είχε συμφωνηθεί. Η μεγάλη του σημασία όμως έγκειται στο γεγονός ότι το κίνημα αυτό αποτέλεσε τη μοναδική ένοπλη αντιφασιστική εκδήλωση σε ολόκληρη την φασιστοκρατούμενη τότε Ευρώπη.
Οπλισμένος και μ΄ αυτή την πρόσφατη ζωντανή κληρονομιά ο Χανιώτικος λαός έδωσε με ηρωισμό και την Μάχη της Κρήτης που αντικειμενικά σήκωσε και το κυριότερο βάρος. Αντιμετώπισε καρτερικά τις μαζικές εκτελέσεις από τα Χιτλερικά κτήνη, πολλών εκατοντάδων συμπατριωτών μας, έθαψε τους νεκρούς του κι άρχισε σιγά – σιγά και αθόρυβα την οργάνωση του νέου πολύμορφου αγώνα Εθνικής Αντίστασης με αποκορύφωμα την ένοπλη πάλη στην οποία αναφερθήκαμε προηγούμενα.
Ύστερα απ΄ όλα όσα εκθέσαμε παραπάνω για την αγωνιστικότητα και τα αντιφασιστικά φρονήματα του Χανιώτικου λαού δεν μπορεί παρά να μπαίνει σε κάθε συμπατριώτη μας και όχι μόνο, το παρακάτω ερώτημα: Μπορεί να κριθεί σαν πατριωτική πολιτική η πολιτική αποδοχής των μνημονίων με τα βάρβαρα μέτρα που φορτώνουν μύρια δεινά στους Έλληνες εργαζόμενους και στα πλατιά λαϊκά στρώματα; Σ΄ αυτούς που δεν φέρνουν καμιά απολύτως ευθύνη για την οικονομική κρίση που προκάλεσα τα μονοπώλια και οι μεγάλες επιχειρήσεις με την υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων και την υπερπαραγωγή και που με την εφαρμογή των μνημονίων η κυβέρνηση επιδιώκει να μην ζημιωθούν στο ελάχιστο.
Και το άλλο επίσης σοβαρό ερώτημα που δεν μπορεί να μην απασχολεί κάθε πραγματικό Έλληνα πατριώτη: Μπορούμε στο εξής να θεωρούμε τη χώρα μας Έθνος ανεξάρτητο με το λαό νοικοκύρη στον τόπο του αφού για την τύχη αυτού του λαού θα αποφασίζει η Τρόικα κι όπου δεν φτάνει αυτή θα συμπληρώνει η κυρία Μέρκελ που τα αστικά κανάλια με τους καλοπληρωμένους δημοσιογράφους τους προβάλουν συνέχεια για να συνηθίσουμε την παρουσία τους; Η σιδηρά κυρία Μέρκελ που όλο απειλεί πως θα διακόψει την έγκριση του δανείου στην χώρα μας κι αυτό όταν γνωρίζει πολύ καλά πως η πατρίδα της η πρώην Χιτλερική Γερμανία που αιματοκύλησε το λαό μας δεν πλήρωσε ούτε ένα μάρκο αποζημίωση στη χώρα μας που ξεπερνούσε κατά πολύ το χρέος που μας καταλογίζει.
Να αναφερθούμε όμως λίγο και σε άλλους φίλους και προστάτες της πατρίδας μας που μερικοί απ΄ αυτούς μας κοροϊδεύουν κι από πάνω δηλώνοντας πως κι εκείνοι αισθάνονται Έλληνες.
Με δήλωσή του και ο Αμερικανός πρόεδρος δήλωσε ότι οι ΗΠΑ θα βοηθήσουν την χώρα μας με την προϋπόθεση πως η Ελλάδα θα τηρήσει τις υποχρεώσεις της, θα σεβαστεί δηλαδή τα μνημόνια. Ο λαός μας γνωρίζει τι σημαίνει αμερικανική βοήθεια και δεν παραξενεύεται ή μάλλον δεν ξεγελιέται. Και ο σοσιαλιστής πρόεδρος της Γαλλίας σαν όρο για την παροχή βοήθειας στην Ελλάδα έθεσε την τήρηση από την Ελλάδα της καταβολής του χρέους. Και να φανταστεί κανείς πως και οι τρεις συγκυβερνώντες αρχηγοί κομμάτων εκφράστηκαν με ικανοποίηση για την εκλογή του Ολάντ εκλογή η οποία κατά την άποψή τους δημιουργεί ένα πνεύμα προοδευτικότητας σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κι αυτό όταν ένας κάπως φωτισμένος εργάτης γνωρίζει ότι το μόνο για το οποίο ενδιαφέρεται και θα εργαστεί για την επιτυχία του ο Ολάντ είναι η ενίσχυση των Γαλλικών μονοπωλίων για να καταστούν πιο ικανά να αντιμετωπίσουν τα γερμανικά μονοπώλια.
Αγαπητοί συμπατριώτες
Την εποχή μας γνωρίσαμε τρεις γενιές
Τη γενιά της Αντίστασης, τη γενιά του Πολυτεχνείου και τώρα τη γενιά των πεντακοσίων και ένα ευρώ.
Θέλουμε να πιστεύουμε πως στην πορεία του χρόνου και η γενιά αυτή θα μπει στον αγώνα και μάλιστα σε ένα αγώνα ανηρείνευτο μέχρι οι εργαζόμενοι να γίνουν οι ίδιοι διαφεντεφτές του τόπου τους και θα καρπώνονται τα αποτελέσματα των παραγωγικών δραστηριοτήτων. Τότε που θα επαληθευτεί και το τραγούδι του συντοπίτης μας Θεοδωράκη που λέει:
Σε τούτα δω τα μάρμαρα
κακιά σκουριά δεν πιάνει
μηδέ αλυσίδα στου Ρωμιού
και στ΄ αγεριού το πόδι
Εδώ το φως εδώ ο γιαλός
χρυσές γαλάζιες γλώσσες
στα βράχια ελάφια πελεκάν
τα σίδερα μασάνε…
