Καλό είναι που έστω και αργά κινητοποιούνται οι φορολογικές αρχές για να επιβάλλουν τα πρόστιμα σε όσους φοροδιαφεύγουν και προσπαθούν να αποκρύψουν τα πραγματικά τους κέρδη. Στο στόχαστρο μπαίνουν γιατροί και νοσοκομεία μιας και ο ντόρος παραέχει γίνει μεγάλος. Τα «σαΐνια» όμως του ΣΔΟΕ αλλά και οι «γνωστοί τηλεεισαγγελείς» μόλις τώρα ανακάλυψαν πως δηλώνονται ακόμη και 300….ευρώ μηνιαίως από διάφορους γιατρούς.
Του Φίλιππου Ζάχαρη
Η στοχοποίηση ενός και μόνο κλάδου προκειμένου να αποκρυφτεί το συνολικό μέγεθος της φοροδιαφυγής και διαφθοράς, τα διάφορα επικοινωνιακά τρυκ και οι θεαματικές κινήσεις των υπηρεσιών προκειμένου να βγει προς τα έξω ότι «το κράτος δουλεύει», δεν πρόκειται να επιφέρουν τα αντίστοιχα αποτελέσματα σε περίπτωση που απλά τροφοδοτούν κάθε φορά την τρέχουσα επικαιρότητα. Διότι δεν είναι τυχαίο που σχεδόν όλα τα τηλεοπτικά κανάλια μετέδιδαν ταυτόχρονα το «ανελέητο κυνηγητό» κατά των γιατρών του Κολωνακίου, και οι περισσότερες ημερήσιες εφημερίδες το είχαν ως πρώτο θέμα.
Τα στοιχεία βέβαια προήλθαν από το υπουργείο Οικονομικών και έπρεπε να δουν το φως της δημοσιότητας. Θα δούμε όμως αν θα συνεχίσουν να απασχολούν την επικαιρότητα και τις επόμενες μέρες. Διότι αν αυτό δεν γίνει, τότε μιλάμε απλά και μόνο για επικοινωνιακό τρυκ. Ασφαλώς και πρέπει να επιβάλλονται αυστηρά πρόστιμα σε όσους όχι απλά φοροδιαφεύγουν, αλλά προκαλούν παράλληλα το δημόσιο αίσθημα. Δεν είναι όμως και λίγες οι φορές στο παρελθόν που έλαβαν χώρα παρόμοιες θεαματικές ενέργειες και το «κυνηγητό» σταμάτησε απότομα όπως ακριβώς ξεκίνησε.
Ο κόσμος δεν έχει απλά συνηθίσει να δίνει «φακελάκια» στους γιατρούς αλλά η κατάσταση αυτή είναι κάτι σαν στάτους αφού «αν δεν πέσει το χρήμα» δεν επιδεικνύεται το ανάλογο ενδιαφέρον για την υγεία του ασθενούς. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για τους γιατρούς, αλλά τους νοσοκόμους, τους τραυματιοφορείς, και όλους τους υπόλοιπους που εμπλέκονται σε θέματα νοσηλείας και ευρύτερα υγείας. Είναι κοινό μυστικό πλέον ότι τα όποια εικονικά πρόστιμα δεν θα αλλάξουν την κατάσταση. Αντίθετα, θα μπορούσε να υπάρξει αποτέλεσμα αν σε κάθε τέτοια περίπτωση επιβάλλονταν σκληρές ποινές που θα έφταναν και μέχρι την φυλάκιση. Όμως ποια κυβέρνηση θα έπαιρνε την ευθύνη να πλήξει με μέτρα πολλές κοινωνικές τάξεις λόγω της φοροδιαφυγής, όταν υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για το πολιτικό κόστος;
Και ποιος πιστεύει εκείνους (μεταξύ τους και ο νυν πρωθυπουργός) που δηλώνουν ευθαρσώς πως δεν ενδιαφέρονται για αυτό; Οι επόμενες εκλογές (που μάλλον θα έρθουν πιο γρήγορα απ΄ότι νομίζουμε) θα καταδείξουν το κατά πόσο αληθεύει ή όχι πως τα κόμματα δεν ενδιαφέρονται πια για το πολιτικό κόστος, την στιγμή που μέχρι τώρα βάδιζαν στις εκλογικές αναμετρήσεις με βάση και γνώμονα αυτό. Θα το επαναλάβω για μια ακόμη φορά: Ασφαλώς και πρέπει να υπάρξει αυστηρός έλεγχος για περιπτώσεις φοροδιαφυγής. Ο έλεγχος όμως αυτός δεν θα πρέπει να γίνεται και σε αυτόν που φοροδιαφεύγει αλλά και σε αυτόν που κάνει τους ελέγχους! Οι ευθύνες μάλιστα θα πρέπει να αποδίδονται χωρίς περιστροφές σε περιπτώσεις που τα δηλωθέντα εισοδήματα είναι τόσο προκλητικά που θα μπορούσαν να προϊδεάσουν τον οποιονδήποτε.
Έλεγχοι επίσης θα πρέπει να γίνουν και στο ίδιο το ΣΔΟΕ γιατί είναι πάμπολλες οι καταγγελίες για μίζες, εκβιασμούς και χρηματισμό υπαλλήλων της εν λόγω υπηρεσίας. Ποιος όμως θα διενεργήσει αυτό τον έλεγχο όταν η εν λόγω υπηρεσία υποτίθεται πως «διώκει» τους φοροφυγάδες; Το πρόβλημα λοιπόν είναι πολυσύνθετο. Είναι σαν οι λύκοι να φυλάνε τα πρόβατα. Η ελληνική κοινωνία έχει διαβρωθεί εδώ και δεκαετίες από τις κατευθυντήριες οδούς που υπέδειξαν στους πολίτες οι πολιτικοί. Η διαφθορά έχει φτάσει σε πολύ υψηλά επίπεδα και οι όποιες προσπάθειες για ανάταξη της χώρας θα συνεχίσουν να πέφτουν στο κενό. Μόνο σε περίπτωση που εφαρμοστούν πιστά οι νόμοι, υπάρχει κάποια ελπίδα.
Για ποια εφαρμογή νόμων όμως μιλάμε; Και από ποιους; Ποιος θα δώσει το καλό παράδειγμα για να ακολουθήσουν όλοι οι υπόλοιποι; Και τελικά ποιος θα ελέγξει τους ελεγκτές μας; Οι κινήσεις εντυπωσιασμού ποτέ δεν επέφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Η χώρα ποτέ δεν βγήκε από το αδιέξοδο με μεμονωμένες προσπάθειες και εσπευσμένες επιδεικτικές κινήσεις. Τα κόμματα ποτέ δεν έπεισαν για την αξιοπιστία τους με υποτιθέμενες επιλεκτικές πολιτικές που συνοδεύονταν από επικοινωνιακά τεχνάσματα. Με την στοχοποίηση «κάποιων γιατρών του Κολωνακίου» δεν πρόκειται ποτέ να λυθεί το πρόβλημα της διαφθοράς.
Με την καταδίωξη ή καταδίκη απλά κάποιων δεκάδων φοροφυγάδων, δεν αποκαθίσταται η τάξη. Θα πρέπει να υπάρξει και συνέχεια αν θέλουμε να μιλάμε για κάποιο αποτέλεσμα. Και η συνέχεια προϋποθέτει θέληση και επιμονή. Την έχει η ελληνική κυβέρνηση ή απλά προσπαθεί να διατηρήσει ακμαίο το ηθικό του κόσμου που νοιώθει πως η ζωή του έχει πληγεί ανεπανόρθωτα μετά τα νέα μέτρα λιτότητας; Καλόν θα είναι να παρακολουθεί κανείς στενά τις εξελίξεις. Και να αποδίδει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Τα δε γνωστά «σαΐνια» της ηλεκτρονικής κυρίως δημοσιογραφίας θα πρέπει να μην διακόπτουν τη ροή των ειδήσεων κατά πως τους υπέδειξαν οι εντολοδόχοι τους. Στοχοποιώντας κάθε φορά λίγους για να κρύψουν τους πολλούς.
