ΓΡΑΦΕΙ Ο ΦΩΤΗΣ ΠΟΝΤΙΚΑΚΗΣ
Εντυπώσεις καλές και κακές προκάλεσαν κατά την τηλεοπτική συζήτηση των υποψηφίων δημάρχων οι τοποθετήσεις γύρω από την πρόταση για φωτοβολταϊκά στη Δημοτική Αγορά.
Η πρόταση για τοποθέτηση φωτοβολταϊκών στη στέγη της Δημοτικής Αγοράς έγινε από τον Τάσο Βάμβουκα, επικεφαλής της Κίνησης «Δήμος Ενεργών Πολιτών/ Αλληλεγγύη-Περιβάλλον- Πολιτισμός».
Η αντίδραση του δημάρχου Χανίων Κυρ. Βιρβιδάκη ήταν αρνητική με το επιχείρημα ότι υπάρχει κίνδυνος να καταρρεύσει η στέγη της Δημοτικής Αγοράς!
Έκπληξη προκαλεί ένα τέτοιο επιχείρημα. Φανερώνει άγνοια κι έλλειψη πολιτικής βούλησης για την προώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο Δήμο Χανίων. Φανερώνει άγνοια, καθώς το μέσο βάρος των φωτοβολταϊκών είναι 20-25 κιλά το τετραγωνικό μέτρο, ενώ η τεχνολογία πλέον έχει προχωρήσει παρουσιάζοντας φωτοβολταϊκά λεπτά σα φιλμ (thin film) τα οποία είναι εύπλαστα και διάφανα και μπορούν να μπουν ακόμη και σε τζάμια! Σε κάθε όμως περίπτωση, πριν την τοποθέτηση φωτοβολταϊκών σε οποιαδήποτε στέγη, εννοείται ότι γίνεται μελέτη για το τι αντέχει κάθε στέγη κλπ.
Άρα ζήτημα βάρους και κατάρρευσης της στέγης δεν υπάρχει. Εκείνο που υπάρχει είναι η έλλειψη πολιτικής βούλησης για προώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στο Δήμο Χανίων. Γιατί αν υπήρχε τέτοια πολιτική βούληση, θα μπορούσε κάλλιστα ο δήμαρχος κι οι άλλοι υποψήφιοι δήμαρχοι να προτείνουν φωτοβολταϊκά στις στέγες του δημαρχείου, των σχολείων και άλλων δημόσιων κτιρίων. Καμιά όμως τέτοια εναλλακτική πρόταση δεν έγινε.
Είναι προφανές ότι οι υποψήφιοι δήμαρχοι δεν έχουν συνειδητοποιήσει ούτε τη σημασία της κλιματικής αλλαγής και τις επιπτώσεις της στα Χανιά, ούτε το μέγεθος της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην πόλη των Χανίων με το ορατό νέφος κάποιες μέρες, ούτε τις δυνατότητες που δίνει η νομοθεσία στους Δήμους για την παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ, ούτε την ανάγκη απεξάρτησής μας από τα ορυκτά καύσιμα τα οποία χρυσοπληρώνουμε στους σεϊχηδες σπαταλώντας πολύτιμο συνάλλαγμα. Η προοπτική απομάκρυνσης της Ξυλοκαμάρας κι υποκατάστασής της από ήπιες και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δεν είναι στον προβληματισμό τους. Έχουν συμβιβαστεί με την πραγματικότητα της ρύπανσης, των πολέμων για το πετρέλαιο, με την εκμετάλλευση των φτωχών χωρών που έχουν πέσει θύματα της «κατάρας των φυσικών πόρων».
Τα Χανιά κι η Κρήτη ως πρωτοπορία στις εφαρμογές Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας με καθοριστικό ρόλο των Δήμων και συνεταιριστικών μορφών αντί των διαφόρων μεγάλων εταιρειών δεν θα μπορούσε να είναι ένα όραμα ζωής για το Δήμο μας, για την Κρήτη, για την Ελλάδα; Κι είναι ένα όραμα ζωής γιατί μπορεί να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, να προωθήσει την αποκέντρωση με μικρές μονάδες παραγωγής στις στέγες κτιρίων, την απεξάρτηση από εισαγόμενα καύσιμα κι από οποιαδήποτε κέντρα ελέγχουν αυτά τα καύσιμα. Κι όλα αυτά πέρα από τη συμβολή στην υγεία από τη μείωση των ρύπων και στην προστασία του κλίματος και του περιβάλλοντος.
Το άλλο επιχείρημα κατά των φωτοβολταϊκών στη στέγη της Αγοράς για λόγους «αισθητικής» του Ν. Παπαντωνάκη είναι εντελώς προσωπικό, υποκειμενικό κριτήριο. Τα φωτοβολταϊκά στις στέγες δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων είναι μια ελπιδοφόρα εικόνα για ένα μέλλον χωρίς νέφος, χωρίς πολέμους για το πετρέλαιο, χωρίς εισαγόμενα καύσιμα, για ένα μέλλον ενεργειακής αυτονομίας χωρίς ρύπανση.
Εξαίρεση στους υποψήφιους δημάρχους αποτέλεσε ο Τ. Βάμβουκας. Έδειξε ότι στον προβληματισμό του είναι πώς θα υπάρξουν εφαρμογές των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στα Χανιά, πρότεινε τη στροφή στις ΑΠΕ και στη βιολογική γεωργία ως προτάσεις εναλλακτικές για μια άλλη τοπική οικονομία. Κι αυτό είναι μια πραγματική πρόταση διεξόδου απέναντι στη λαίλαπα του μνημονίου. Οι υπόλοιποι απλώς κινήθηκαν μεταξύ της «χρηστής διαχείρισης» των χρημάτων που θα δώσει (αν δώσει) το κεντρικό κράτος και της «αντίστασης» και καταγγελίας. Όμως η αντίσταση, η καταγγελία κι η χρηστή διαχείριση δεν αρκούν για να αποτελέσουν όραμα για το μέλλον. ¨Ένα όραμα για το μέλλον της πόλης πρέπει να συμπεριλαμβάνει τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, τη στήριξη των τοπικών προϊόντων, τη στροφή στη βιολογική γεωργία, την παραγωγή ενέργειας με φωτοβολταϊκά και άλλες ΑΠΕ με πρωτοβουλία του Δήμου και συνεταιρισμών πολιτών, την αλληλεγγύη και την ειρηνική συνύπαρξη. Και για όλα αυτά η «χρηστή διαχείριση» και η «αντίσταση» δεν αρκεί. Χρειάζεται και όραμα.
Φώτης Ποντικάκης
Μέλος του Πανελλαδικού Συμβουλίου των Οικολόγων Πράσινων
