Τι μπορεί να περιγράψει κανείς και τι να δει, στην πενταήμερη εκδρομή με τουριστική ομάδα (GROUP) στο Βερολίνο, στο Πότσνταμ και τη Δρέσδη; Μονάχα μια γεύση πήραμε από το Βερολίνο που μέχρι το 1989 ήταν χωρισμένο από τείχη μεταξύ Δυτικού τομέα, και Ανατολικού από το 1961. Τα τείχη κτίστηκαν για να εμποδιστεί η διαρροή των κατοίκων της Ανατολικής Γερμανίας στο Δυτικό Τομέα όπου εργαζόταν με καλύτερες συνθήκες εργασίας και με ποιο ικανοποιητικές απολαβές. Μέχρι τη δημιουργία του τείχους του Βερολίνου που ονομάστηκε «το τείχος του αίσχους» περίπου δυόμιση εκατομμύρια Ανατολικογερμανοί έφευγαν και περνούσαν απέναντι οπου επέστρεφαν στην εστία τους.
Γράφει ο Μανούσος Γ. Δασκαλάκης
Εκεί διεκδικούσαν τα δικαιώματα τους στις κοινωνικές παροχές χωρίς να προσφέρουν την εργασία τους και τις εισφορές τους. Αυτή η διαρροή δημιούργησε προβλήματα στους Ανατολικούς οι οποίοι βεβαίως με το τείχος και τις φρουρές έσφιξαν τα λουριά στο λαό τους. Η αυταρχική συμπεριφορά του καθεστώτος δεν έλυσε τα κοινωνικά προβλήματα του λαού του , ώσπου κατέρρευσε το 1989 μαζί με όλη τη Σοβιετική αυτοκρατορία. Σήμερα στο Βερολίνο σώζεται ένα κομμάτι τείχους μήκους 1500 μέτρων για λόγους ιστορικής μνήμης. Το Βερολίνο είναι τρεις φορές σε έκταση σαν το νομό Αττικής με πληθυσμό τριάμισι εκατομμύρια (3.500.000). Η έκταση του είναι επίπεδη με φαρδύς λεωφόρους και τεράστια μοντέρνα γυάλινα και μη κτήρια.
Το πράσινο είναι πολύ έντονο στην πόλη όπου υπάρχουν παντού τεράστια πάρκα πρασίνου. Μεγάλα και ψηλά δέντρα στολίζουν τα καταπράσινα πάρκα όπου είναι χάρμα οφθαλμών και αισθήσεων. Το ποδήλατο είναι μέρος της καθημερινότητας των Βερολινέζων. Στα φαρδιά πεζοδρόμια υπάρχει ειδική λουρίδα για ποδηλάτες. Κάδοι απορριμμάτων δεν υπάρχουν στους δρόμου που λάμπουν από καθαριότητα. Οι κάδοι είναι τοποθετημένοι στους ακάλυπτους πίσω χώρους των κτηρίων, όπου παραλαμβάνονται από την υπηρεσία καθαριότητας.
Στους μαζικούς χώρους , στάδια , γήπεδα κλπ χρεώνονται τα κύπελα και τα μπουκάλια με τα ποτά και τα αναψυκτικά για να αναγκάζονται οι άνθρωποι να τα επιστρέφουν και να μη ρυπαίνουν. Όσο για τα σκυλιά που διατηρούν στα διαμερίσματα τους πληρώνουν αλμυρή ετήσια φορολογία. Οι Γερμανοί είναι έθνος άθεων δεδομένου ότι ο μισός πληθυσμός δηλώνει άθεος. Κοντά στο ξενοδοχείο το «BERLIN» μας, υπάρχει ένας πύργος με 280 σκαλοπάτια 35 λιγότερα από τον πύργο του ΆΙΦΕΛ του Παρισιού. Το εισιτήριο εισόδου κοστίζει 2,50 €. Στο ύψος του πύργου είναι το άγαλμα της Νίκης και απέναντι στο πάρκο Βρίσκεται το άγαλμα του Οτο φόν Βισμαρκ πρωθυπουργού της Πρωσίας και δημιουργού της ένωσης των κρατιδίων της Γερμανίας, υπο την ηγεμονία της Πρωσικής πειθαρχίας.
Το Ποτσνταμ είναι μια μικρή πόλη 35 χιλιόμετρα από το Βερολίνο όπου συνεδρίασαν το 1945 οι τρεις μεγάλοι ηγέτες ΤΡΟΥΜΑΝ, ΣΤΑΛΙΝ, ΤΣΩΡΤΣΙΛ για να διευθετήσουν την ηγεσία του μεταπολεμικού κόσμου. Στο Ποτσνταμ είχε το παλάτι του και ο «πεφωτισμένος» Μέγας Φρειδερίκος» όπου έδωσε άσυλο στον Βολτέρο τον μεγάλο του Γαλλικού Διαφωτισμού. Στο Ποτσνταμ επίσης συνεδρίασαν οι ΝΑΖΙ υπο τον Χίτλερ το 1942 όπου αποφάσισαν την «τελική» λύση για τους Εβραίους (6.000.000) τσιγγάνους , ομοφυλόφιλος , κομμουνιστές , κλπ.
Η Δρέσδη είναι μια πόλη της Ανατολικής Γερμανίας που απεχει 156 χιλιόμετρα από την Πράγα. Έχει ένα πανέμορφο ιστορικό κέντρο και μια μεγάλη γέφυρα που ρέουν τα ύδατα του ποταμού Έλβα γνωστού ποταμού στην Ιστορία για τις μάχες που έδωσε εκεί ο στρατός του Μέγα Ναπολέοντα. Η Δρέσδη βομβαρδίστηκε ανηλεώς από τους Βρετανούς γιατί ήταν η αγαπημένη πόλη του Χίτλερ αλλά και για να εκδικηθούν για τον Βομβαρδισμό του Λονδίνου. Τα κτήρια αποκαταστάθηκαν από τους πειθαρχημένους Γερμανούς με ακρίβεια και πιστότητα. Για να επιστρέψουμε στο Βερολίνο εκεί η ανεργία είναι με επίσημα στοιχεία 18% και με ανεπίσημα 28%.
Η ενσωμάτωση του Ανατολικού Βερολίνου είχε κόστος για τους Βερολινέζους. Εκεί έχουν δύναμη τα ακροδεξιά νεοναζιστικά κόμματα καθώς και τα κόμματα της αριστεράς. Σύμφωνα με τον ξεναγό μας: «Η ζωή στο Βερολίνο είναι 30% φθηνότερη από την Αθήνα , ενώ ο μισθός ενός δασκάλου με 25 χρόνια υπηρεσία είναι περίπου 3000 €».
Σε επίσκεψη μας όμως σε δύο σούπερ μάρκετ το «LIDL» και το «PLUS» δεν διαπιστώσαμε μεγάλη διαφορά τιμών πλην του γάλατος που κοστίζει 0,80-0,90 το λίτρο. Πολύ φθηνότερο από την Ελλάδα των καρτέλ γάλακτος. Οι τιμές στα εστιατόρια είναι σαφώς ακριβότερες από τις ελληνικές. Το ‘KVD’ (Καντεβε) είναι ένα τεράστιο πολυκατάστημα με ρούχα επώνυμα και πανάκριβα.
Το πολυκατάστημα αυτό ανταγωνίζεται το «Γκαλερί Λαφαγιέτ» του Παρισιού και τα «Χαροντς» του Λονδίνου. Στο Βερολίνο δεν θα συναντήσετε πολύ κόσμο να περπατά στους δρόμους ούτε κυκλοφοριακό κομφούζιο. Τα πεζοδρόμια είναι μεγάλα, περίπου 15 μέτρα και οι δρόμοι που είναι διπλής κατευθηνσης χωρούν 4+4=8 αυτοκίνητα. Η πρωτη αίσθηση που δίνει το Βερολίνο είναι της ήρεμης δύναμης. Στο δρόμο για τη Δρέσδη συναντήσαμε πάμπολους ανεμόμυλους για την οικολογική εκμετάλλευση της Αιολικής Ενέργειας.
Η δύναμη της Γερμανία μετά την ένωση της από τον Μπίσμαρκ το 1871 και οι ανταγωνισμοί των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων αιματοκύλησαν την Ευρώπη δύο φορές τον 20ο αιώνα. Ο φιλόσοφος Έντγκαρ Μύρεν έχει πει ότι: «Η Ευρώπη πορεύεται με παράλληλες πορείες, πολιτισμό και βαρβαρότητας». Ας ελπίσουμε ότι με τη δημιουργία της Ευρωπαϊκης Ένωσης η πορεία αίματος τελείωσε για την Ευρώπη παρόλο που κατάφερε να βομβαρδίσει τη Σερβία μαζί με τους Αμερικάνους και να κομματιάσει την Γιουγκοσλαβία σε 7 κρατίδια. «Όταν επαναλαμβάνεται η Ιστορία επαναλαμβάνεται ως Φάρσα» είχε πει ο Κάρλ Μαρξ αλλά αν ξαναγίνει πανευρωπαϊκός πόλεμος πράγμα που μοιάζει απραγματοποίητο σήμερα θα είναι η επιτομή της τραγωδίας.
