Του Α. Χαρχαλάκη συγγραφέα – ερευνητή – ποιητή
Διάβασα γι’ αυτά τα «Κέντρα» (στρατόπεδα συγκέντρωσης επί το ορθότερον), άκουσα στα κανάλια κι ένα ρήγος διέτρεξε τη ραχοκοκαλιά μου! 
Γιατί θύμηθηκα κάτι άλλα (παρεμφερή) στρατόπεδα επί της εποχής του Μεσοπολέμου, όταν είχε καταλάβει την εξουσία στη Γερμανία ο… παρανοϊκός Χίτλερ. Μα, παρά τα διαδιδόμενα, ήταν πράγματι παρανοϊκός ή ήταν ο «άνθρωπος» των Μονοπωλιστών και των προνομιούχων, γενικά, τάξεων της Ευρώπης και της Γερμανίας της εποχής εκείνης; Σήμερα, άλλοι τον μιμούνται… επάξια, μαντρώνοντας σαν ζώα, τους ανεπιθύμητους του Κόσμου, ειδικά των «τρίτων χωρών». Και ουσιαστικά φέρουν την ευθύνην για την τριτοκοσμικότητα των χωρών προέλευσης των (λαθρο) Μεταναστών. Αλλά και την ευθύνη για τον προγραμματισμό των εν λόγω Κέντρων Κράτησης! Υπάρχει ένα ακόμη ερώτημα: Μήπως πρόκειται για μία «πρόβα τζενεράλε» δηλ. Γενική Δοκιμή, που προδιαγράφει στοχεύσεις για το Μέλλον; Δηλαδή σε περιπτώσεις κοινωνικής εκρήξεων, να εγκλειστούν σε παρόμοια «Κέντρα Κράτησης» οι πρωταίτιοι των εκρήξεων αυτών; Τίποτε δεν πρέπει να αποκλείουμε αγαπητοί μου αναγνώστες. Ακόμα ένα ερώτημα: Θα μπορούσε να αποφευχθεί η ίδρυση αυτών των Κέντρων και το συνακόλουθο σύνδρομο του τρόμου που συνοδεύει την ύπαρξή των; Αν δούμε το ζήτημα επιδερμικά, θάλεγε κανείς ότι δεν μπορούσε! Για τους εξής φυσικά λόγους: 1) Ανεξέλεγκτη είσοδος λαθραίων πληθυσμών, σε μια χώρα (Ελλάδα) με καθορισμένες αντοχές 2) Έξαρση της εγκληματικότητος και μετατροπή του Κέντρου της Αθήνας και εν μέρει άλλων αστικών περιοχών σε γκέτο, και 3) φόβοι μετάδοσης λοιμωδών νόσων που ευτυχώς έχουν εξαλειφθεί για την ώρα παρ’ ημίν. Όμως ας δούμε τις δράσεις που θα μπορούσαν να αποτρέψουν αυτά τα ανθρώπινα κύματα, αλλά και τις στοχεύσεις που δεν τα αποτρέπουν. Κατ’ αρχήν, η βιασύνη για την ίδρυση αυτών των «κέντρων», θα μπορούσε να γίνει ασφυκτική θωράκιση των χερσαίων και των θαλάσσιων συνόρων και περασμάτων! Γιατί δεν γίνεται ή γίνεται πλημμελώς και τι στόχους έχει; Βασίμως μπορούμε να υποπτευτούμε, πως αυτά έχουν πρώτα και κύρια γεωπολιτική, κοινωνική και πολιτισμική στόχευση. Δηλαδή χώρες ή χώρα, μέσω της οποίας διέρχονται αυτά τα κύματα, που στοχεύεται να δράσουν διαβρωτικά, όπως μόλις ανέφερε. Πληθυσμοί που θα αλλοιώσουν την κοινωνική μας σύσταση και θα τρομοκρατήσουν με την εγκληματικότητα. Μούσκετα της πολιτισμικής πραγματικότητας της κοινωνίας μας, από στοιχεία ξένα στα πολιτισμικά – πολιτιστικά μας ήθη και δεδομένα. Επίσης εξαφάνιση της κοινωνικής γαλήνης και σιγουριάς, που προκαλείται πλήρης ανασφάλεια για το οικογενειακό μας άσυλο και τους κινδύνους για τα ασθενή στρώματα, ηλικιωμένους και παιδιά!
Μπορεί μερικοί από σας, να βιαστείτε να συμφωνήσετε με τη λογική ίδρυσης αυτών των Κέντρων, κάτι που σε πολλές περιπτώσεις ενέχει και ρατσιστικά σύνδρομα. Όμως θα μπορούσε να αναχαιτιστεί αυτό το ρεύμα αποκλήρων, προς τη χώρα μας, με τους τρόπους που προδιέγραψα. Αρκεί να υπάρχει βούληση! Κράτος είναι αυτό, δεν διαθέτει τις δομές και το υπεύθυνο ανθρώπινο δυναμικό για να αποτρέψει αυτά τα κύματα; Κοροϊδευόμαστε;
Κι ωστόσο οι πόλεις μας πνέουν τα λοίσθια, όσον αφορά την γαλήνη και την αίσθηση της ασφάλειας! Και φυσικά προδιαγράφουν μελλοντικές εικόνες, που μπορούμε να τις δούμε στα βιβλία των Τζωρτζ Όργουελ: «Η φάρμα των ζώων» και άλλων συγγραφέων, ερμηνευτών σίγουρα των προθέσεων των παγκόσμιων εντολοδοτών… Πεισθείτε αγαπητοί μου πως τίποτε δεν γίνεται τυχαία, μα όλα έχουν μακροχρόνιες στοχεύσεις: Για να τρομοκρατήσουν τον φιλήσυχο και νομοταγή πολίτη, να κάνουν πιο σκληρό το νομικό μας πλαίσιο, να τινάξουν στον αέρα τα όποια… θετικά της αγοράς εργασίας, στοχεύοντας ειδικά αυτό – όπως κι’ όλα τ’ άλλα – στο τερατώδες κέρδος, ελλείψει παντός αντιπάλου δέους! Μέχρι να το δημιουργήσουν οι λαοί, συμπεριλαμβανομένων και των πληθυσμών, που λιποτακτούν σήμερα, από την αθλιότητα των χωρών τους – θυμάτων των ντόπιων και ξένων καπιταλιστών… έτσι να τα δούμε…
