Χέρι δολοφονικό σου έκοψε το νήμα της ζωής σου, τα όνειρά σου. Εσένα του αμούστακου παιδιού. Και όμως ζεις. Θεώρησα να κάτσω μπροστά σ’ ένα αναμμένο κερί και να στοχαστώ. Μακριά από τα γεγονότα. Τις ανευθυνότητες Κράτους και Κυβέρνησης. Να στοχαστώ το ΓΙΑΤΙ… Πολλά πέρασαν από το νου μου. Πολλά περιστατικά. Έδωσαν όμως λύσεις στο ΓΙΑΤΙ… Η επιστολή που μοιράστηκε και δόθηκε μέσω των ΜΜΕ σ’ όλο τον κόσμο. Η φιλική κίνηση των μαθητών με προσφορά τους ένα λουλούδι στον αστυνομικό. Λουλούδι αντί για βία.
Το σύνθημα της σπουδαζόσης νεολαίας ΑΛΕΞΗ ΖΕΙΣ ΕΣΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΣ. Και πράγματι η δολοφονία σου Αλέξη ξεσήκωσε όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και τον κόσμο. Μου θύμισε Πολυτεχνείο. Ξεσηκωμός και τότε από την σπουδάζοσα νεολαία. Με μια διαφορά: Χούντα τότε, εκλεγμένη κυβέρνηση σήμερα. Αλέκο είσαι η σπίθα που έγινε φλόγα αναδείξεως των προβλημάτων της νεολαίας. Ελαφρύ να είναι το χώμα που σκέπασε το άψυχο σώμα σου. Αλλά το πνεύμα σου ελεύθερο να ακούει τις φωνές της μαθητιούσας νεολαίας, το ΑΛΕΞΗ ΖΕΙΣ… Αλέκο σήμερα βέβηλοι θέλουν να σπιλώσουν την μνήμη σου με λασπολογίες. Άδικος κόπος όμως.
Νίκος Βαβουράκης
Υ.Γ. Τώρα όσο για την κατάπτιστη εγκύκλιο του κ. Υπουργού Παιδείας κ. Στυλιανίδη προς τις Δευτεροβάθμιες υπηρεσίες που τους υποχρεώνουν να φακελώσουν καθηγητές και Λυκειάρχες για συμμετοχή σε πορείες, μας θύμισε άλλες εποχές. Ξεχνά φαίνεται ο κ. Υπουργός ότι ο κάθε εκπαιδευτικός είναι ο δεύτερος γονέας του μαθητή.
