Δεν ξέρω γιατί κάποιοι νοιώθουν έκπλήξη από το μέγεθος της διαδήλωσης “Μένουμε Ευρώπη” που πραγματοποιήθηκε στην Πλατεία Συντάγματος. Για να δώσω ένα παράδειγμα, και επί Τσάβες στη Βενεζουέλα, ήταν συνήθες οι μεγάλες διαδηλώσεις της αντιπολίτευσης. Και μάλιστα, στην αρχή της πορείας του τέτοιες διαδηλώσεις συνδέθηκαν με προσπάθειες στρατιωτικού πραξικοπήματος. Το ίδιο συνέβη στη Χιλή του Αλιέντε, με τη διαμαρτυρία της κατσαρόλας.
Στην περίπτωσή μας, ο Τσίπρας δεν είναι Τσάβες. Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ κάποια επαναστατικό κόμμα. Όμως, τα συμφέροντα που διακυβεύονται είναι πολλά, και το πού θα κάτσει η μπίλια σε μία ενδεχόμενη συμφωνία δε θα επηρεάσει απλά το μέλλον της Ελλάδας και των Ελλήνων αλλά και όλης της Ευρώπης. Το γνωρίζουν αυτό στην Ευρώπη, το γνωρίζουν και στην Ελλάδα.
Και ναι, σε μία τέτοια περίπτωση, θα δούμε να μοιράζουν και πλακάτ σε αυτές τις διαδηλώσεις όπου θα τάσσονται ξεκάθαρα όχι με την ελληνική πλευρά, αλλά με την απέναντι της διαπραγμάτευσης. Και τα μέσα ενημέρωσης θα καλύψουν πλήρως τις διαδηλώσεις. Και θα μιλήσουν για το μήνυμά τους και την αγωνία των πολιτών. Και οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα εκφράσουν τη συμπαράστασή τους στον ελληνικό λαό. Τον λαό αυτόν που διαδηλώνει για την πάση θυσία παραμονή στο ευρώ. Δηλαδή, με κάθε κόστος…
Όχι, δεν είναι η πρώτη φορά. Υπάρχει άλλωστε και όρος. Λέγεται: Πέμπτη Φάλαγγα.
Δείτε φωτός και κρίνετε:
Οι ιστορικές καταβολές του όρου
Πέμπτη φάλαγγα, σύμφωνα με τη wikipedia, ονομάζεται η εντός πολιορκημένης πόλης, ή και εμπόλεμης χώρας γενικότερα, εκδηλωθείσα προπαγάνδα επ΄ ωφελεία του εχθρού. Αυτή η προπαγάνδα μπορεί να είναι εγχώριος (εσωτερική), ή να προέρχεται απευθείας εκ του εχθρού (εξωτερική). Επίσης, εκδηλώνεται ποικιλοτρόπως, με οτιδήποτε μέσο μπορεί να υπονομεύσει το φρόνημα ή και την ικανότητα των αμυνομένων, ήτοι από δολιοφθορά, μέχρι απλή διασπορά ψευδών ειδήσεων, π.χ. ραδιοφωνικές ανακοινώσεις ή έντυπες προτροπές (φέιγ-βολάν). Ο όρος χρησιμοποιείται συχνά για πολιτικούς λόγους.
Ο όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1936, κατά τον Ισπανικό Εμφύλιο, από τον Εμίλιο Μόλα, στρατηγό των Εθνικιστών, ο οποίος σε ερώτηση δημοσιογράφου για την τακτική του κατά την πολιορκία της Μαδρίτης, όταν οι τέσσερις φάλαγγες οι οποίες διοικούσε πλησίαζαν προς την πόλη, απάντησε πως μια «πέμπτη φάλαγγα» από κατοίκους της Μαδρίτης, οπαδούς της πλευράς του, θα υποστήριζε τις κινήσεις του και θα υπονόμευε τους Δημοκρατικούς μέσα από την πόλη. Κατ’ άλλους, η φράση αυτή αποδίδεται στον στρατηγό Χοσέ Ενρίκε Βαρέλα.
Πιο συγκεκριμένα ο όρος χρησιμοποιήθηκε στον ισπανικό εμφύλιο, περιγράφοντας κατά κύριο λόγο ένα σύνολο από περίπου 20 οργανώσεις που δρούσαν εντός της Μαδρίτης την περίοδο της πολιορκίας της πόλης, και δευτερευόντως σε άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας. Ως απάντηση στον κίνδυνο της Πέμπτης Φάλαγγας η Δημοκρατική πλευρά δημιούργησε το 1937 τη μυστική στρατιωτική υπηρεσία Servicio de Información Militar (SIM), η οποία όμως στράφηκε και κατά πολιτικών αντιπάλων του κυβερνώντος κόμματος, κυρίως του τροτσκιστικού κόμματος POUM.
Giuseppe Mazzini
