Την περασμένη Παρασκευή πέθανε και κηδεύτηκε την Κυριακή 8/1/2011 ο αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος, Βετεράνος Κομμουνιστής, επί σειρά ετών Δημοτικός Σύμβουλος Χανίων, και μέλος της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Χανίων Βαγγέλης Βολουδάκης.
Η νεκρώσιμη ακολουθία έγινε στην Μητρόπολη Χανίων που παρακολούθησαν πλήθος κόσμου, συναγωνιστές, σύντροφοι, συγγενείς και φίλοι.
Η ταφή έγινε στο νεκροταφείο στα Ασκύφου Σφακίων, εκ μέρους της Ν.Ε. Χανίων του ΚΚΕ εκφωνήθηκε ο παρακάτω επικήδειος από τον Αλέκο Μαρινάκη με τα παρακάτω λόγια:
Αγαπημένε μας σύντροφε Βαγγέλη
Σε αποχαιρετούμε σήμερα συγγενείς, φίλοι, συναγωνιστές και σύντροφοι με βαθιά θλίψη και συγκίνηση στην τελευταία σου κατοικία.
Ο Βαγγέλης Βολουδάκης ένας από τους τελευταίους της ηρωικής γενιάς κομμουνιστών της περιόδου της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού στα Χανιά, γεννήθηκε πριν 89 χρόνια στην Χώρα Σφακίων όπου από τα νεανικά τα του μαθητικά βήματα εμπνευσμένος από την μεγάλη Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση ασπάστηκε την ιδεολογία του Μαρξισμού – Λενινισμού και εντάχτηκε στην παράνομη τότε Ο.Κ.ΝΕ (Ομοσπονδία Κομμουνιστικών νεολαίων Ελλάδας). Άριστος μαθητής παρά τις οικονομικές και γενικότερα βιοποριστικές δυσκολίες της οικογένειας του, πέρασε φοιτητής στο οικονομικό της Πανεπιστήμιο στην Αθήνα (Ανωτάτη Εμπορική) και παράλληλα δούλευε σαν δημόσιος υπάλληλος στην Σταφιδική. Έτσι η εισβολή της φασιστικής Ιταλίας και Γερμανίας στην Ελλάδα τον βρίσκει στην Αθήνα. Ανταποκρινόμενος στο κάλεσμα του ΚΚΕ για γενικευμένη αντίσταση από τον Ελληνικό λαό εντάσσεται στις γραμμές της ΕΠΟΝ και αργότερα στον ΕΛΑΣ, έγινε μέλος του ΚΚΕ. Κατέβηκε στα Χανιά έλαβε μέρος στις σημαντικότερες μάχες που έδωσε η ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση ενάντια στους κατακτητές και στους ντόπιους συνεργάτες τους, όταν οι αστικές πολιτικές δυνάμεις η εγκατέλειπαν την Ελλάδα και συνεργαζόταν με τον κατακτητή. Διακρίνεται σε όλα τα καθήκοντα που αναλαμβάνει και ιδιαίτερα στην οργανωτική και διαφωτιστική δουλειά.
Με την απελευθέρωση της χώρας από τους Γερμανούς κατακτητές και ο σ. Βαγγέλης είχε την πορεία που είχαν και οι περισσότεροι αγωνιστές της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης σαν ανταμοιβή για την αντιφασιστική του δράση, διώξεις κατατρεγμούς φυλακίσεις εξορίες εκτελέσεις. Έτσι και ο σ. Βαγγέλης απολύεται από την δουλειά του, χάνει την φοιτητική του ιδιότητα διώκεται.
Εντάσσεται στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδος δίνοντας την μάχη στην κορυφαία στιγμή του ταξικού κινήματος που δόθηκε στην χώρα μας κόντρα στην αστική τάξη και τους Εγγλέζους και Αμερικάνους ιμπεριαλιστές.
Το 1948 συλλαμβάνεται και οδηγείται σε δίκη με την κατηγορία ότι απευθύνθηκε για οικονομική ενίσχυση για το ΚΚΕ, καταδικάζεται και κλείνεται στις επανορθωτικές φυλακές Χανίων και από εκεί στις φυλακές Καλαμίου (Ιτζεδίν). Ήταν από τους πρώτους Χανιώτες και άλλους από την υπόλοιπη Ελλάδα πολιτικούς κρατούμενους που κλείστηκαν στο Ιτζεδίν.
Στην πολύμορφη δραστηριότητα που αναπτύσσουν οι κομμουνιστές πολιτικοί κρατούμενοι και ο σ. Βαγγέλης διακρίνεται στα ιδεολογικά και επιστημονικά μαθήματα που οργανώνονται κρυφά μέσα στην φυλακή. Ιδιαίτερα με μεγάλο ρίσκο διακρίνεται στην χρέωση που αναλαμβάνει με καθημερινό ξενύχτι να βγάζει το ενημερωτικό δελτίο.
Το 1953 με τα μέτρα εξομάλυνσης απολύεται από την φυλακή και αμέσως εντάσσεται στην προδιχτατορική ΕΔΑ και αναπτύσσει πλούσια δράση ιδιαίτερα μέσα από το εργατικό ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, όπου και εκλέγεται μέλος της διοίκησης τους Εργατικού Κέντρου Χανίων. Για την δράση του αυτή συλλαμβάνεται ξανά και οδηγείται πάλι στις φυλακές του Ιτζεδίν. Τα χρόνια που έμεινε μέσα είχε πλούσια συμβολή στην ζωή των κρατουμένων στις δραστηριότητες και τις πρωτοβουλίες που έπαιρναν. Σημαντική ήταν και η συμβολή των συγγενών του όπως και πολλών άλλων Χανιωτών για καλύτερες συνθήκες μέσα στην φυλακή όπως και στην μεγάλη κινητοποίηση που έγινε για να γυρίσουν πίσω και να του αποβιβάσουν από το καράβι που τους είχαν βάλει για να τους οδηγήσουν στα κολαστήρια της Μακρονήσου και των άλλων φυλακών της πάνω Ελλάδας. Μετά τα μέτρα εξομάλυνσης του 1963 απελευθερώθηκε και εργάστηκε πάλι στον πολιτικό τομέα της ΕΔΑ και αναδεικνύεται συνδικαλιστικό στέλεχος και εκλέχτηκε πάλι μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Χανίων, και Δημοτικός Σύμβουλος στον Δήμο Χανίων.
Παντρεύεται την συντρόφισσα μας Λιλίκα Περακάκη αγωνίστρια η ίδια όπως και οι γονείς της και όλα της τα αδέλφια του λαϊκού κομμουνιστικού κινήματος που γεύτηκαν και αυτά η οικογένεια τους κατατρεγμούς και τις διώξεις για την αντιστασιακή τους δράση από το μεταεμφυλιοτικό Ελληνικό κράτος.
Με την επιβολή της Χούντας των Συνταγματαρχών ο σ. Βαγγέλης συλλαμβάνεται πάλι από τους πρώτους και οδηγείται στα κολαστήρια της Γυάρου και στη Λέρο ενώ η γυναίκα του ήταν έγγειος την τρίτη του κόρη.
Με την μεταπολίτευση και την νομιμοποίηση του ΚΚΕ γίνεται μέλος του και δίνει τον καλύτερο του εαυτό στους αγώνες που ακολούθησαν για μια καλύτερη ζωή για τον Σοσιαλισμό.
Πρωτοπόρος και πρόεδρος στο σωματείο των φαρμακοϋπαλλήλων που δούλευε για πολλά χρόνια, μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Χανίων, και Δημοτικός Σύμβουλος στο Δήμο Χανίων από όλες τις εκλογικές μάχες των δεκαετιών του ΄70 και του ΄80. Σπούδασαν τα παιδιά τους και τους έμπνευσαν με τις δικές τους αξίες και αρχές.
Αξέχαστη θα μας μείνει σ. Βαγγέλη η ομιλία σου στην εκδήλωση που έκανε η Επιτροπή Ειρήνης Χανίων για να σε τιμήσει σαν πρωτεργάτη για την ίδρυσή της.
Μια ομιλία διαπαιδαγωγική που φανέρωνε την πίστη σου για τον αγώνα, την σεμνότητα σου την αφοσίωση σου στο κίνημα.
Στα δύσκολα χρόνια που πέρασε το κόμμα μας και το Παγκόσμιο Κομμουνιστικό Κίνημα την περίοδο 89-91 στάθηκες αταλάντευτος με τις αρχές του Μαρξισμού – Λενινισμού και την υπεροχή του Σοσιαλισμού σαν μοναδική λύση στην βαρβαρότητα του Καπιταλισμού, πράγμα που επιβεβαιώνεται ακόμα περισσότερο στις μέρες μας.
Έδωσες τον καλύτερο σου εαυτό την περίοδο της ανασυγκρότησης του κόμματος μας του ΚΚΕ και σε όλες τις μάχες του λαϊκού μας κινήματος μέχρι το τέλος της ζωής σου. Δεν έλειπες από παντού στις συγκεντρώσεις τις πορείες και διαδηλώσεις, στην καθημερινή πολιτική δουλειά με την προκήρυξη, την εφημερίδα, την κουβέντα με τον κόσμο. Ακόμα και το τελευταίο διάστημα που τα προβλήματα υγείας δεν σε άφηναν να ανέβεις τα σκαλοπάτια των γραφείων του κόμματος, μας φώναζες από κάτω και μας ζητούσες υλικά προκηρύξεις για διακίνηση ή από το τηλέφωνο μας ενημέρωνες καθημερινά για γραπτά του τοπικού τύπου που χρειάζονταν απάντηση και που ο ίδιος πρωτοστατούσες με επιστολές του να απαντάει και να προβάλει τα λαϊκά συμφέροντα. Πάντα οι τοποθετήσεις σου και το προσωπικό διαπαιδαγωγικό πρακτικό παράδειγμα στην δράση ξεχώριζαν στις συνελεύσεις της ΚΟΒ και βοηθούσαν τις νεότερες γενιές. Οι αγωνιστικοί σου δεσμοί με την εργατική τάξη της πόλης μας θα είναι παρακαταθήκη για εμάς τους νεότερους, η παρουσία σου παρότι μας άφησες θα είναι κοντά μας ζωντανή αυθεντική στους δρόμους τον αγώνα μέχρι την νίκη.
Ιδιαίτερα σήμερα που η επίθεση που δέχεται ο λαός μας έχει πάρει εκρηκτικές διαστάσεις. Το χάρισμα που είχες να περνάς το μήνυμα της ελπίδας και της προοπτικής στους εργαζόμενους πρέπει να μας γίνει παράδειγμα.
Εκ μέρους της Νομαρχιακής Επιτροπής Χανίων του ΚΚΕ, της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και των μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας απευθύνουμε στην συντρόφισσά σου και συντρόφισσά μας Λιλίκα που τόσο ανησυχούσες για τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια, στα παιδιά σου, στα εγγόνια σου και στους συγγενείς σου τα πιο θερμά συλλυπητήρια μας και την υπόσχεση ότι θα συνεχίσουμε στο δρόμο που βάδισες.
Η γη που αγάπησες η Κράπη που καθημερινά επισκεπτόσουν μέχρι τελευταία, τα Ασκύφου Σφακίων θα σε δεχτούν με στοργή και ευγνωμοσύνη. Να έχεις καλό ταξίδι και η παρουσία σου θα είναι κοντά μας.
Στο καλό σύντροφε Βαγγέλη.
