Προφανώς, το ερώτημα που θέτει ο τίτλος του σημερινού κειμένου είναι ρητορικό καθώς έχει απαντηθεί προ πολλού επισήμως και δεν αφορά μόνο την αμερικανική βάση στη Σούδα, αλλά ολόκληρη την χώρα. 
Δεν ήταν ο πρωθυπουργός της χώρας ΓΑΠ που μίλησε μια χώρα περιορισμένης κυριαρχίας; Προτεκτοράτο, λοιπόν και με τη βούλα…
Και ως προτεκτοράτο, ουδείς της υπερήφανης ελληνικής κυβέρνησης έλαβε γνώση για την άφιξη στα μέσα Οκτώβρη μιας ντουζίνας αμερικανικών αεροσκαφών οι τύποι των οποίων παραπέμπουν σε οικοδόμηση δυνάμεων για επιθέσεις. Πού; Κανείς δεν ξέρει, εύκολα όμως μπορεί να φανταστεί…
Σύμφωνα με το αμερικανικό stratfor τουλάχιστον μια ντουζίνα MC-130H, HC-130N, HC-130P και AC-130 Υ στρατιωτικά μεταφορικά αεροπλάνα και ελικόπτερα διέσχισαν τον Ατλαντικό Ωκεανό στις 13 Σεπτεμβρίου. Αυτά τα αεροσκάφη συνήθως χρησιμοποιούνται για μια ποικιλία ειδικών καθηκόντων, συμπεριλαμβανομένης της συνεργασίας με τις επιχειρήσεις των ειδικών δυνάμεων. Αυτά λοιπόν τα αεροσκάφη προσγειώθηκαν στην Αμερικανική βάση της Σούδας (είναι από αυτές τις βάσεις που προ 30αετίας θα …έκλειναν). Τέλος πάντων…
Θα πει κανείς—μέσα σε όλα αυτά που μας συμβαίνουν– και τι σημασία έχει; δεν πρέπει η χώρα να έχει συμμαχίες και στηρίγματα;
Αυτοί που προσεγγίζουν με αυτόν τον τρόπο το ζήτημα μάλλον συγχέουν (στην καλύτερη περίπτωση) τις έννοιες. Άλλο πράγμα είναι το μέλος μιας συμμαχίας και άλλο ο υποτελής…
Τα πράγματα, μάλιστα, γίνονται ακόμη χειρότερα και επικίνδυνα , αν ο υποτελής εμφανίζεται ταυτόχρονα και καταχρεωμένος.
Με άλλα λόγια, καλό θα είναι να έχουμε κατά νου ότι οι φίλοι σύμμαχοι προστάτες και εντιμότατοι τοκογλύφοι δανειστές, ανάμεσα στα τοκοχρεολύσια που ζητούν συμπεριλαμβάνουν και άκρως επικίνδυνες απαιτήσεις …
ΠΗΓΗ: ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ
