Οι εκλογές της 7ης Νοέμβρη για τις περιφέρειες και τους δήμους έχουν ξεκάθαρα πολιτικό χαρακτήρα. Διεξάγονται μέσα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και άγριας επίθεσης σε βάρος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων. Γι’ αυτό το λόγο κριτήριο ψήφου για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν συνολικά στη ζωή τους. Η μείωση του μισθού, η κατάργηση της σταθερής δουλειάς, το κόψιμο της σύνταξης, η άγρια φορολογία, η εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Πρόνοιας, της Παιδείας, οι ιδιωτικοποιήσεις είναι τα προβλήματα και τα αδιέξοδα για την εργατική λαϊκή οικογένεια, που πρέπει να τα πάρει υπόψη της μπροστά στην κάλπη. Άλλωστε, οι περιφέρειες και οι δήμοι είναι όργανα του αστικού κράτους, τμήμα του ίδιου μηχανισμού που θα κληθούν να υλοποιήσουν την πολιτική του μνημονίου και του επικαιροποιημένου μνημονίου, μέσα από τη νέα διοικητική δομή, τον λεγόμενο «Καλλικράτη».
Ανέκαθεν στις τοπικές εκλογές εμφανίζεται το εξής φαινόμενο: Από τη μια, πρώην και νυν στελέχη των αστικών κομμάτων και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, να αποκηρύσσουν την κομματική τους ιδιότητα και να καμώνονται τους «ανεξάρτητους» και υπερκομματικούς, σε μια προσπάθεια να θολώσουν τα νερά για την πολιτική που πραγματικά υπηρετούν και θα εφαρμόσουν όταν εκλεγούν στην τοπική διοίκηση. Από την άλλη, κόμματα δοκιμασμένα στην εφαρμογή σκληρών αντιλαϊκών μέτρων, όπως το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, να εμφανίζονται εν μία νυκτί σαν υπερασπιστές των επιλογών της «τοπικής κοινωνίας» και να ποντάρουν εκλογικά σε υποψήφιους τους οποίους λανσάρουν σαν ανεξάρτητους, ξέροντας όμως ότι όταν εκλεγούν θα περάσουν αδιαμαρτύρητα τις αντιλαϊκές αποφάσεις που χαράσσονται σε κεντρικό επίπεδο και υπηρετούν τα μονοπώλια.
Στην πραγματικότητα οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές είναι μια ακόμα μάχη, στην οποία συγκρούονται οι δύο δρόμοι ανάπτυξης, με βασικό πυρήνα τη στρατηγική διεξόδου από την κρίση. Είναι καθαρό ότι η συντριπτική πλειοψηφία των λεγόμενων τοπικών προβλημάτων είναι απόρροια της γενικής πολιτικής γραμμής. Εκτός αν όσοι εμφανίζονται ως «ανεξάρτητοι» και προτείνουν «πράσινο, πεζοδρόμια και ποδήλατα» πιστεύουν ότι ακόμα και αυτά δεν αφορούν κεντρικές πολιτικές. Ή μήπως θεωρούν ότι αυτά είναι τα μόνα και βασικά προβλήματα των ανέργων, των συνταξιούχων, των νέων ζευγαριών.
Η κυρίαρχη προπαγάνδα έντεχνα καλλιεργεί και κλίμα αποχής. Επιδιώκουν να διοχετευτεί η λαϊκή αγανάκτηση στην αποχή ανώδυνα για την πολιτική της και το αστικό πολιτικό σύστημα. Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να πέσουν στην «παγίδα». Δεν υπάρχει «ανεξάρτητος» δήμαρχος και περιφερειάρχης, αφού ξέχωρα από τη ρητορική του καθενός, είναι όλοι δεσμευμένοι απέναντι στην κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική. Βασικό κριτήριο, για να κριθεί ο κάθε υποψήφιος είναι το τι στάση κρατά απέναντι στα λαϊκά προβλήματα. Πόσο «εξαρτημένος» είναι από τη συγκεκριμένη πολιτική που χτυπά αλύπητα τη λαϊκή οικογένεια.
Τι αιρετούς έχει σήμερα ανάγκη ο λαός; Μπροστάρηδες στους αγώνες, δοκιμασμένους στη στρατηγική αντιπαράθεση με την κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική. Περιφερειάρχες και δημάρχους που θα συμβάλουν στην οργάνωση της αντίστασης και της αντεπίθεσης του λαού. Για να εμποδιστούν τα βάρβαρα μέτρα, όπως έκανε ο Δήμος Νίκαιας, παλεύοντας και πετυχαίνοντας τη μονιμοποίηση όλων των υπαλλήλων του, κόντρα στα νομικά τερτίπια του κράτους. Για να κερδηθούν κατακτήσεις που ανακουφίζουν την εργατική – λαϊκή οικογένεια από τις συνέπειες της κρίσης και τη διαχείρισή της υπέρ του κεφαλαίου, όπως κάνουν οι αγωνιστικές εργατικές και λαϊκές συσπειρώσεις, από τις οποίες προέρχεται η συντριπτική πλειοψηφία των υποψηφίων της «Λαϊκής Συσπείρωσης», που στηρίζει το ΚΚΕ. Η δραστική αποδυνάμωση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, η μη διάχυση της ψήφου στους δήθεν «ανεξάρτητους» που θα εφαρμόζουν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, με ταυτόχρονη ενίσχυση του ΚΚΕ, θα συμβάλουν στην αλλαγή συσχετισμού δυνάμεων. Για να βαθύνει η κοινωνική συμμαχία που θα διεκδικήσει έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, προς όφελος της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.
Φουντούλη Θεοδοσία,
υποψήφια Περιφερειακή Σύμβουλος Χανίων
υπ. διδάκτωρ Πολυτεχνείου Κρήτης
