Του Φίλιππου Ζάχαρη
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο κυβερνητικά στελέχη εμποδίζονται και παρενοχλούνται από διαδηλωτές σε ομιλίες τους στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Πρώτα ο πρωθυπουργός στο Βερολίνο, έπειτα ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θεόδωρος Πάγκαλος στο Παρίσι, οι συγκεντρώσεις πολιτών σε ομιλίες κυβερνητικών στελεχών τείνουν να πάρουν την μορφή μάστιγας, με δεδομένο ότι οι πολίτες καλούνται να πληρώσουν ακριβά τις αποτυχημένες πολιτικές όλων των προηγούμενων δεκαετιών.
Μέγα ζήτημα από τον κο Πάγκαλο έγινε η διακοπή της ομιλίας του σε εκδήλωση στο Παρίσι για τον Έλληνα σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης έκανε λόγο για «φασιστικές συμπεριφορές» και επιβολή με το ζόρι διαφορετικών απόψεων, χωρίς διάλογο και επικοινωνία. Ωρύεται ο αντιπρόεδρος που κάποια «ακραία στοιχεία», λέει, προσπαθούν να καταλύσουν την Δημοκρατία και να ξεσπάσουν την οργή τους.
Ξεχνάει βέβαια ο κος Πάγκαλος το τι έχει γίνει εδώ και περίπου ενάμισι χρόνο από την κυβέρνησή του. Αλήθεια, πότε έγινε διάλογος πριν την προσφυγή στην τρόικα και το ΔΝΤ; Πότε απευθύνθηκε ο κος Πάγκαλος και η κυβέρνησή του στην κοινή γνώμη πριν ξεστομίσει τις υπέροχες ατάκες του «περί κοπριτών και ομαδικού φαγοποτιού»; Τα νομοσχέδια πήγαιναν προς ψήφιση με την διαδικασία του κετεπείγοντος το ένα μετά το άλλο. Οι αποφάσεις και τα ταξίδια επίσης του πρωθυπουργού διαδέχονταν το ένα μετά το άλλο και οι πολίτες απλά παρατηρούσαν τα άριστα αγγλικά του στα διεθνή φόρα. Ποιος, αλήθεια, απευθύνθηκε στους πολίτες πριν καταφύγει στο δανεισμό που υποθηκεύει το μέλλον τόσων γενεών; Ποιος ρώτησε «με δημοκρατικό τρόπο» τους Έλληνες πολίτες για τις αντοχές τους όταν αύξανε τα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών κατά 40%; Είναι αυτό φασίζουσα ή όχι συμπεριφορά;
Ξέρω, θα πουν πως ότι γίνεται, είναι για το καλό της χώρας. Είναι σίγουρο πως έχουν έτοιμη την φράση πως δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς εν μέσω οδυνηρών οικονομικών συνθηκών…Όμως γιατί απορούν που τους διακόπτουν στις εκδηλώσεις; Πότε εκείνοι συνδιαλέχθηκαν με τους πολίτες πριν πάρουν τις κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον της χώρας; Είναι επιεικώς αστείο να μιλάς για «φασιστικές συμπεριφορές», όταν προηγουμένως έχεις στην κυριολεξία «σκάψει τον λάκκο» ενός λαού που άλλα περίμενε όταν σε ψήφιζε και άλλα είδε να συμβαίνουν στην πράξη. Είναι το λιγότερο υποκριτικό να επικαλείσαι το δικαίωμα της γνώμης όταν εσύ το έχεις καταργήσει στα πεζοδρόμια και τις πλατείες με τα ΜΑΤ και την καταστολή. Πιστεύουν άραγε στην κυβέρνηση ότι έτσι «θα κάνουν παιχνίδι;» Έχουν την εντύπωση πως με αυτό τον τρόπο δεν θα μαζέψουν περισσότερους διαμαρτυρόμενους στις ομιλίες και τους λόγους τους, μεγεθύνοντας το κίνημα που πότε παίρνει την μορφή του «δεν πληρώνω – δεν πληρώνω!» και πότε του «δεν αποδέχομαι άλλο πια την κοροϊδία»;
Ένα είναι σίγουρο: Θα δούμε πολλά ακόμη από τους πολίτες που πλέον δεν αντέχουν να τους εμπαίζουν οι κάθε λογής πολιτικοί. Και καλό θα είναι ο κος Πάγκαλος να μην απορεί που παρόμοιες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας θα δουν και πάλι το φως της δημοσιότητας. Όσο η κυβέρνηση θα δρα τιμωρητικά, τόσο οι πολίτες θα απαντούν καταλλήλως. Και για την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό; Μα αυτή έχει ήδη αμαυρωθεί από την λήψη των σκληρών μέτρων που ο τόπος πρώτη φορά γνώρισε μεταπολεμικά. Εξάλλου, το να προσπαθεί ο πρωθυπουργός να ωραιοποιήσει την θλιβερή ελληνική πραγματικότητα με υποσχέσεις που δεν μπορεί να τηρήσει και λόγια του αέρα – αυτό δεν λέγεται υποκρισία; Ας μην απορούν λοιπόν που οι πολίτες οργανώνονται και διαμαρτύρονται συντεταγμένα. Ας αφήσουν τις θεωρίες περί «δημοκρατικών φρονημάτων» και προπαντός ας πάψουν να κάνουν μαθήματα δημοκρατίας.
Η πολιτική στην Ελλάδα ξεπέρασε κατά πολύ τα όρια της ανοχής. Και το θέμα είναι ότι τα νομοσχέδια συνεχίζουν να προκαλούν με την εξαναγκαστική και άνευ όρων αποδοχή τους από την κυβέρνηση. Οι απεργίες, όπως βλέπουμε, έχουν παραλύσει την χώρα. Χθες οι οδηγοί φορτηγών και οι λιμενεργάτες, σήμερα οι αστικές συγκοινωνίες, αύριο οι εργαζόμενοι στην ΔΕΗ και τον ΟΣΕ, η υπόθεση, καθώς φαίνεται παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Αυτό μόνο οι κυβερνώντες δεν το καταλαβαίνουν. Και μιλούν ακόμη για φασιστικές συμπεριφορές. Και φέρονται απλά ως διεκπεραιωτές μιας πολιτικής που σπρώχνει στο χείλος της αβύσσου τον κόσμο, μια πολιτική που δημιουργεί στρατιές ανέργων και ανοίγει την όρεξη στους κάθε λογής κερδοσκόπους και εκμεταλλευτές. Για «κερδοσκόπους», αν δεν κάνω λάθος, δεν έκανε λόγο και η κυβέρνηση; Για όλους αυτούς που πλουτίζουν από την σοβαρή οικονομική κρίση στην Ελλάδα; Ας τους κατονομάσουν λοιπόν. Ας μην κρύβονται πίσω από θεαματικές δηλώσεις εξιλέωσης του κακού.
Και επιτέλους ας πάψουν να κατηγορούν τους πολίτες που πάνω στον πανικό τους, καταφεύγουν πολλάκις σε ακραίες συμπεριφορές και πράξεις. Ποιος τους προκάλεσε; Μήπως τρελάθηκαν όλοι τους και βάλθηκαν να διαμαρτύρονται καθημερινά; Μήπως πλούτισαν ξαφνικά και δεν θέλουν άλλη χλιδή; Ας τα σκεφτούν αυτά στην κυβέρνηση και όσο είναι καιρός ας πάρουν μέτρα που δεν θα οξύνουν περαιτέρω την κατάσταση. Και πάνω απ΄όλα να γνωρίζουν πως το γεγονός ότι ως τώρα δεν έχει υπάρξει γενικευμένος ξεσηκωμός, δεν μειώνει ούτε μετριάζει το κακό που έχει προκληθεί στην κοινωνία από τα απίστευτης έμπνευσης οικονομικά μέτρα. Γιατί πολύ απλά κάποτε δεν θα διακόπτονται μόνο οι ομιλίες των κυβερνητικών στελεχών, ούτε θα εκτοξεύονται μονομερώς ύβρεις. Θα ξεφύγουν τα πράγματα από τον έλεγχο και θα ψάχνουμε με τα κιάλια να βρούμε τον πιο ψύχραιμο. Ας αφήσουν λοιπόν κατά μέρος τα περί «φασιστικών συμπεριφορών». Και ειδικά όταν υπάρχει προηγουμένως πληθώρα αφορμών. Ας προσέξουν πολύ απλά την λαϊκή ρήση «φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι».
