Γράφει ο Μανούσος Γ. Δασκαλάκης
Η Ελλάδα ήταν μια φτωχή χώρα των Βαλκανίων και της Ευρώπης η οποία εισήλθε στην ΕΟΚ κυρίως για πολιτικούς λόγους από την δεξιά του Κ. Καραμανλή του α’.
Δεν είχε ισχυρή παραγωγική βάση ,κι ένα άνοιγμα των συνόρων χωρίς δασμολογική προστασία δεν την βοήθησε να γίνει χώρα ανταγωνιστική στους τομείς που γνώριζε καλύτερα Στην γεωργία και στον αναπτυσσόμενο τουρισμό. Οι αγρότες εισέπραξαν επιδοτήσεις για να επενδύσουν στην αγροτική οικονομία, αλλά τα χρήματα εισήλθαν στην κατανάλωση. Οι συνεταιρισμοί που θα μπορούσαν να αναπτύξουν την αγροτική παραγωγή με εξαγωγές απέτυχαν εξαιτίας του πελατειακού κράτους ,της κακοδιαχείρισης της διαφθοράς και της παγκοσμιοποίησης. Ο αναπτυσσόμενος τουρισμός δεν αναπτύχθηκε σε σωστές βάσεις . Πόνταρε κυρίως στον φθηνό μαζικό τουρισμό, και λόγω της Ελληνικής ολιγωρίας και ανοργανωσιάς κατάστρεψε το περιβάλλον. Δεν αναπτύχθηκε ο οικοτουρισμός ούτε άλλες μορφές τουρισμού για όλο το χρόνο. Τα κόμματα εξουσίας δανειζόταν και διόριζαν {Κράτος και δήμοι” χωρίς να σεβαστούν καθόλου την νοικοκυρεμένη διαχείριση και την χριστή διοίκηση. Οι έχοντες την εξουσία κυβέρνησαν χωρίς αιδώ και χωρίς το πνεύμα της ευθύνης.
Οι ίδιοι φρόντισαν να έχουν το ακαταδίωκτο και την παραγραφή διατηρώντας κλεμμένα και προνόμια. Τα βάρη τα φόρτωσαν στα συνηθισμένα υποζύγια μισθωτούς ,συνταξιούχους μικροεπαγγελματίες. Μετά έβγαλαν και γλώσσα¨ “Μαζί τα φάγαμε” Αμ δε.
