Το «Δίκτυο Κοινοτήτων Χανίων» αν και νέα δημοτική κίνηση, αποτελείται από πολίτες που χρόνια τώρα ασχολούνται με τα προβλήματα της πόλης. Διαπιστώνουμε λοιπόν για άλλη μια φορά τον τυχαίο, αποσπασματικό και αυθαίρετο τρόπο με τον οποίο παίρνονται οι αποφάσεις για σημαντικά ζητήματα της πόλης μας. Δυστυχώς αυτό έχει καταλήξει να είναι ο κανόνας ιδιαίτερα σε θέματα χωροθέτησης λειτουργιών, αξιοποίησης δημοτικών ακινήτων και επανάχρησης κτηρίων και μνημείων.
Για το θέμα του παλιού Νοσοκομείου αναρωτιόμαστε αν πριν γίνουν οι πρόσφατες εξαγγελίες υπήρξε μελέτη και εισήγηση από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου, την Τεχνική και την Πολεοδομική. Αν ζητήθηκε η άποψη αρμόδιων φορέων όπως του Τεχνικού Επιμελητήριου, του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων, ή των υπηρεσιών υγείας του Νοσοκομείου και της ΔΥΠΕ. Αν τέθηκε το θέμα στο νέο Δημοτικό Συμβούλιο ή αν έγινε οποιαδήποτε επαφή και διαβούλευση με τους πολίτες και τους κατοίκους της περιοχής, οι οποίοι βιώνουν τα προβλήματα και τις πραγματικές ανάγκες.
Τα Κέντρα Υγείας Αστικού Τύπου, σαν αυτό που αναγγέλλει ότι θέλει να φτιάξει ο Δήμαρχος στο χώρο του παλιού Νοσοκομείου, αποτελούν μονάδες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και έχουν στόχο να παρέχουν ένα σύνολο υπηρεσιών που θα καλύπτουν τις ανάγκες του πληθυσμού σε πρωτοβάθμια πρόληψη και κοινωνική φροντίδα. Προκειμένου να σχεδιαστούν σωστά πρέπει να τηρούν πολεοδομικές, κτηριολογικές και λειτουργικές προδιαγραφές. Εμείς θα αναφερθούμε μόνο στην πρώτη κατηγορία, μια και αυτό που εξετάζουμε σήμερα είναι η χωροθέτηση ενός τέτοιου Κέντρου στη συγκεκριμένη θέση και όχι η ανάγκη δημιουργίας του γενικότερα.
Το οικόπεδο του παλιού Νοσοκομείου έχει έκταση 9.260τ.μ που βρίσκεται σε μια ιδιαίτερα πυκνοδομημένη περιοχή αμιγούς κατοικίας. Δύο «αναπλάσεις» της προηγούμενης δημοτικής αρχής κατέστρεψαν τις δύο μικρές παιδικές χαρές που υπήρχαν στην ευρύτερη γειτονιά: στο παρκάκι της βίλας Κούνδουρου και στην Πλατεία Δικαστηρίων. Στην περιοχή δεν υπάρχει πάρκο ούτε πλατεία ούτε κανένας άλλος δημόσιος ελεύθερος χώρος. Δεν υπάρχει τόπος για αναψυχή χωρίς αντίτιμο, για παιχνίδι, για υπαίθριες εκδηλώσεις, για επικοινωνία των κατοίκων. Αν σε αυτό το οικιστικό περιβάλλον προστεθούν 2.800-4.000τ.μ. (τόση είναι η επιφάνεια παρόμοιων Κέντρων Υγείας που έχουν κατασκευαστεί σε περιοχές του Λεκανοπεδίου Αττικής και της Θεσσαλονίκης) η περιβαλλοντική υποβάθμιση θα είναι ανυπολόγιστη. Είναι επίσης προφανής η τεράστια κυκλοφοριακή επιβάρυνση που θα προστεθεί στην περιοχή από μια τέτοια χρήση, αλλά και η ταλαιπωρία των επισκεπτών μέχρι να φθάσουν μέσα από τους στενούς δρόμους της γειτονιάς. Η χρήση μάλιστα αυτή θα καλύψει όλο το οικόπεδο, αφού θα χρειαστούν και οι ανάλογοι χώροι στάθμευσης. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι η γειτονιά θα χάσει τη μοναδική ευκαιρία που έχει, να αποκτήσει έναν πνεύμονα πρασίνου, έναν χώρο συνεύρεσης και επικοινωνίας, ένα πνεύμονα μιας πιο ανθρώπινης και συνεκτικής κοινωνίας.
Για όλους τους παραπάνω λόγους το «Δίκτυο Κοινοτήτων Χανίων» υποστηρίζει ότι ο χώρος του παλιού Νοσοκομείου θα πρέπει να γίνει χώρος πρασίνου. Το μοναδικό κτίριο που μπορεί να γίνει είναι ένας βρεφονηπιακός σταθμός τον οποίο έχει ανάγκη η γειτονιά.
Νομίζουμε ότι πλέον ο κανόνας για την αξιοποίηση των δημοτικών και δημόσιων χώρων στα Χανιά θα πρέπει να είναι το πράσινο. Αυτό είναι που έχει ανάγκη η πόλη και όχι τα τσιμέντα. Τώρα που ο Δήμος είναι μεγαλύτερος, με τεράστιες εκτάσεις εκτός του ασφυκτικού πολεοδομικού πυρήνα, έχει όλες τις δυνατότητες εξεύρεσης οικοπέδων για οποιαδήποτε χρήση επομένως και γι αυτήν του Κέντρου Υγείας Αστικού Τύπου.
Αν και αναφέραμε ότι δεν θα μπούμε σε λειτουργικά ζητήματα, δεν μπορούμε να μην σχολιάσουμε την αναφορά του κ. Δήμαρχου, ότι «το Κέντρο θα στελεχωθεί με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό που θα εξοικονομηθεί από τη συγχώνευση νοσοκομειακών ιδρυμάτων». Δείχνει να αγνοεί τελείως τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό του νοσοκομείου μας, αφού τμήματα υπολειτουργούν ή και κλείνουν. Αυτή είναι και η τύχη όλων σχεδόν των Κέντρων Υγείας στη Ελλάδα (Ευόσμου, Καλυβίων κλπ): Κατασκευάστηκαν, εγκαινιάστηκαν και είναι σήμερα φαντάσματα με ελάχιστο προσωπικό χωρίς ρόλο και χωρίς προσφορά. Στο Δήμο μας δυστυχώς υπάρχουν ήδη τέτοια δείγματα υποδομών που στέκουν κενά, έρμαια του χρόνου και μάρτυρες τυχαίων, φιλόδοξων σχεδίων που εξαντλήθηκαν στην κατασκευή δαπανηρών κτηρίων (το Κλειστό Κολυμβητήριο, το Κέντρο Στήριξης Ατόμων με Αναπηρίες κ.α.).
