Του Αντ. Χαρχαλάκη Συγγραφέα – μελετητή – ποιητή
Κατά ατυχή συγκυρία – έστω και ετεροχρονισμένα – έφτασα να ασχοληθώ με τη χώρα της απάνθρωπης (και όπως είδαμε καταστροφικής) ανάπτυξης. Μιας ανάπτυξης, που πλάι στα νούμερά της φιγουράρουν και τα νούμερα των αυτοκτονιών που τη φέρνουν διεθνώς πρώτη στα απονενοημένα διαβήματα! Που φυσικά δεν έχουν καμία σχέση με κείνα των παλιών Σαμουράι, που γινότανε για λόγους τιμής και ευθιξίας. Αλλά που γίνονται λόγω των αδιεξόδων που κρύβουν τα ποσοστά της «ανάπτυξης» και οι δείκτες του Ιαπ. ΑΕΠ.
Μιας ανάπτυξης… σκαρφαλωμένης στους σβέρκους των εκάστοτε θυμάτων, τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με το εθνικό άνθος (χρυσάνθεμο) και τα ακριβά κιμονό των γκεϊσών! Μιας ανάπτυξης που αντί να κινείται με τις κλασσικές ενεργειακές πηγές (πετρέλαιο – αέριο) κι ας μην τα διαθέτει, προσπάθησε και κατάφερε να τιθασεύσει και να «φυλακίσει» τον πυρηνικό δαίμονα. Από τον οποίο έχει πληγεί στο παρελθόν.
Και στο σημείο που βλέπουμε τον τρόπο επιλογής της ανάπτυξης, γίνονται καθαρές οι ευθύνες του Καπιταλιστ. Τέρατος!
Ευθύνες που για έναν νηφάλιο παρατηρητή, αναδείχνονται τώρα με τη Βιβλική καταστροφή. Και δεν μιλάω για την καταστροφή αυτή καθ’ εαυτή, (σεισμός – τσουνάμι) που είναι θέμα της πανδαιμάτηρος Φύσης. Μιλάω για την επιλογή της πυρην. ενέργειας για «ειρηνική χρήση», προκειμένου να μην εξάγεται συνάλλαγμα, για εισαγωγή πετρελαϊκής ενέργειας. Όμως παρ’ όλα ταύτα, το εξωτερικό χρέος της χώρας είναι από τα υψηλότερα διεθνώς, γνώρισμα κι αυτό της καπιταλιστικής οικονομικής διαχείρισης. Κι όμως οι διεθνείς κερδοσκόποι και αναλυτές, υποκλίνονται στην Ιαπωνική «ανάπτυξη»! Χωρίς να βγάζουν μιλιά για τα κρυφά της σαράκια!
Όπως π.χ. ότι ένας βιομήχανος εργάτης, παίρνει τόση σύνταξη, που του επιτρέπει να τρώει μια, το πολύ δυο φορές το μήνα κρέας. Και ότι οι απεργίες αντιμετωπίζονται εύκολα από τη Γιακούζα, την Ιαπωνική μαφία, μια μαφία όπως όλες οι άλλες… Όμως πιο… παρουσιάσιμα είναι τα χρυσάνθεμα και οι γκέισες, από αυτή την αβυσσαλέα φτώχια!
Ας αφήσουμε όμως την Ιαπωνική τραγωδία κι ας έρθουμε στα δικά μας, μια που είμαστε κι εμείς άκρως σεισμογενής χώρα.
Τα ερωτήματα πολλά και καταγράφουν ευθύνες: Ο ελληνικός πληθυσμός, έχει αντισεισμική παιδεία, που πρέπει ν’ αρχίζει από τα Σχολεία; Γιατί δεν νομίζω πως αν πληρώνεται αυτή η υστέρηση, με το να λέγεται (σε παιδιά – ενήλικες) το «Μπήτε κάτω από το τραπέζι» κι άλλα παρόμοια. Έχουν γίνει μαθήματα ψυχραιμία, για ν’ αποφεύγονται ο πανικός και η άτακτη φυγή, που προκαλούν ατυχήματα έως και θάνατος; Είδαμε την Ιαπωνική ψυχραιμία στην βιβλική τραγωδία. Κι ένα βασικό ερώτημα: Αν – να χτυπήσω ξύλο – έχουμε μιας τέτοιας έντασης (έστω και μικρότερης) σεισμική διέγερση και δονήσεις πόσα κτίρια θα «συμπεριφερθούν» σωστά και δε θα σωριαστούν, σωριάζοντας και πτώματα εντός ή πέριξ αυτών; Πώς μπορούν να θωρακιστούν, με χαμηλότοκα δάνεια και τεχνική υπευθυνότητα; Στα νεοανεγειρόμενα κτίσματα – δημόσια – ιδιωτικά – τηρούνται πλήρως οι αντισεισμικοί κανονισμοί; Γιατί κυρίως στα δημόσια, δεν πρέπει νάχουμε κι άλλες περιπτώσεις προ ετών στο εργοστάσια της «Ρικομέξ». Ας ελπίσουμε για σωστή και πλήρη εφαρμογή του νόμου! Αν και στη χώρα μας συμβαίνουν… αβαρίες…
Όμως επειδή παρακολουθώ την επικαιρότητα και τα κοινοβουλευτικά δρώμενα, επισημαίνω την παντελύη έλλειψη, αναφορών έστω, των σχετικών με αυτά που θέτω σαν ερωτήματα! Και άρχισε να θέτει δηλαδή η Ιαπωνική τραγωδία! Οι κομματικοί φορείς, αυτοί που θεωρούνται φορείς εξουσίας, κατέθεσαν ποτέ προτάσεις ή αναλίσκονται σε προσπάθειες συγκάλυψης των εκάστοτε σκανδάλων και ευθυνών τους; Να πώ «σαν κι όλα τους»; Για τους φορείς τους κομματικούς ήσσονος σημασίας, γνωρίζω πως ανέκαθεν καταθέτουν τέτοιες προτάσεις, που όμως αγνοούνται σκανδαλωδώς.
Όσον δε για το θέμα της «διαδρομής» και προς ημάς, της εκλυθείσας πυρ.ενέργειας από τους Ιαπωνικούς αντιδραστήρες, ας έχουμε υπόψιν τις τεράστιες αποστάσεις. Και το ό,τι παγίως η ατμόσφαιρα περιέχει πυρ.ενέργεια, σε ποσοστά «ασφαλείας». Αν πλουτίσουν αυτά τα ποσοστά, εκείνα που θα μας έρθουν πιθανώς, επόμενη είναι η αύξηση των καρκινογενέσεων. Ας μην πανικοβαλλόμαστε όμως, χιλιάδες χιλιόμετρα από τον τόπο της τραγωδίας… Κι ας πάψει η… επιχείρηση τρομολαγνείας!
Μήπως όμως τώρα, όπως και παλιότερα, δεν βάλλεται η δημόσια υγεία, από ένα σωρό… κερδοφόρους «ιούς», εξίσου επικίνδυνους με την πυρηνική ενέργεια; Κρατάτε λογαριασμό: Ακτινοβολίες από στρατιωτικές εγκαταστάσεις (Βάσεις) όπως εδώ δίπλα μας. Υλικά προς πολλαπλή απόδοση των καλλιεργειών. Συντηρητικά τροφίμων. Μεταλλάξεις που από προϊόντα φυτικής προέλευσης περνούν στο κρέας και τα τυροκομικά κι ένα σωρό ακόμη επιβαρύνσεις δια της λήξεως των τροφών μας…
Ας πάμε αλλού όμως για λίγο: Όσον αφορά την πιθανή αλλά και αναμενόμενη σεισμική διέγερση στην περιοχή μας, (με τα πολλά υπόγεια χάσματα) που μπορούν να θέσουν σε κίνδυνο τις πυρηνικές εγκαταστάσεις, όπως σε Βουλγαρία, Τουρκία, Ρωσία και αλλού στην Ευρώπη (ας μην ξεχνούμε το Τσέρνομπιλ) δεν θα κινδυνεύσουν από τα εξ Ιαπωνίας αναμενόμενα ουδετερόνια; Άρα, τι οφείλει να πράξει η Ελληνική Πολιτεία; Να ενεργήσει, μέσω της διεθνούς επιτροπής Πυρην.Ενέργειας, (στην οποία πιστεύω ανήκουμε) να ληφθούν τα αναγκαία μέτρα, για την ασφάλεια και τον εκσυγχρονισμό (αν είναι παρωχημένης τεχνολογίας) σε συνεργασία με τις χώρες – ιδιοκτήτες των πυρην. Αντιδραστήρων. Ή να γίνει αυτό που έκανε η Μέρκελ, δηλαδή να τους κλείσει μέχρι νεωτέρας… Δεν μπορούν οι λαοί, κοντά σ’ αυτούς και μεις, να είμαστε όμηροι της πυρην. απειλής! Φτάνει που είμαστε όμηροι των δυνάμεων που έχουν, ή φιλοδοξούν να έχουν, τέτοιους αντιδραστήρες! Γνωρίζουμε πως υπάρχουν, μαζί με το πετρέλαιο – αέριο, κι άλλες πηγές ενέργειας, όπως η Γεωθερμική – Αιολική – Ηλιακή – Υδατόπτωση. Μπορούν να λύσουν, τουλάχιστον εν μέρει το ενεργειακό πρόβλημα της χώρας, αλλά και να εξοικονομηθούν πόροι.
Χωρίς φυσικά αυτή η λύση να είναι σε βάρος των πληθυσμών που κατοικούν εντός ή στις παρυφές, απ’ όπου θα λαμβάνεται αυτό το είδος ενέργειας. Όπως ας πούμε στο Αποπηγάδι του Νομού μας. Πρέπει να γίνεται, συν τοις άλλοις, σεβαστή η ιδιοκτησιακή πραγματικότητα αυτών των πληθυσμών. Κι όχι στην προσπάθεια εξασφάλισης ενέργειας υπέρ του συνόλου να ζημιώνονται κατάφορα αυτοί οι πληθυσμοί!!! Ας μην ξεχνάμε επίσης την προσπάθεια για ηλιοθερμικό πάρκο, της Μονής Γουβερνέτου, που θα καταστήσει «κρανίου τόπο» μια περιοχή παραγωγική και βρίθουσα (πέριξ) από πληθυσμό… Όπως και άλλες περιοχές, έρμαιο των επιχειρηματικών συμφερόντων. Να γίνουν οι εγκαταστάσεις αυτές, αλλά σε περιοχές που δεν θάναι σε βάρος του ανθρώπινου παράγοντα…
Όμως κάτι ακόμα πριν κλείσω: Η τεράστια παραγωγή βιομηχανικών αγαθών, που συνεπάγεται ΚΑΙ γεωπολιτική, οικονομική ή και στρωτιωτική ισχύ, δεν μπορεί να αντισταθμίσει την ασφάλεια των πληθυσμών που τους μάθανε να καταναλώνουν! Γιατί εδώ που τα λέμε, η καταναλωτική αυτή φρενίτις είναι προϊόν, το οποίον δεν είναι στο ανθρώπινο DNA, αλλά αποτέλεσμα πολλών συνιστώσεων: Διαφήμισης, κοινωνικής ανταγωνιστικότητας, αίσθησης ανόδου της ανθρώπινης «αξίας»! Που γεμίζει τα ταμεία των μεγαλόσχημων της καπιταλιστικής παραγωγής, οι οποίοι πέραν τούτου, αποφασίζουν για τις τύχες των καταναλωτών παγκοσμίως! Πιστεύω πως καιρός είναι να επικρατήσει μία μετριοπάθεια και μία καταναλωτική σύνεση, που εκτός των άλλων δεν θα δυναμιτίζει, δυνητικά, αυτά που λέμε Κοινωνική συνοχή, συναντίληψη, κοινωνική γαλήνη! Όσο για την εναπόθεση της αντίληψης πως η πυρηνική ενέργεια «για ειρηνική χρήση» είναι φτηνή, τι να πει κανείς; Τσέρνομπιλ: Ερήμωση της ευρείας περιοχής του, χιλιάδες νεκροί, τερατογεννέσεις. Φουκοσίμα: Πόσο κοστίζουν οι βιβλικές καταστροφές που συνεπάγεται η πυρηνική καταστροφή; Αφήνω τις ζημιές από σεισμό – τσουνάμι που είναι ανεξάρτητες απ’ αυτήν. Καθήκοντα που επείγουν: Απαγόρευση της πυρ.ενέργ. για «ειρηνική χρήση» και κλείσιμο των αντιδραστήρων όπου γης! Διαφορετικά, προβλέπω να έχουμε καταστροφές ισοδύναμες πολλών παγκοσμίων πολέμων!…
