Στη συνεδρίαση του ΔΣ της ΠΕΔ Κρήτης στις 2/3/2012 στα Χανιά, ένα από τα θέματα που συζητήθηκαν ήταν η συμμετοχή της ΠΕΔ Κρήτης στη σύσταση της εταιρείας «ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ Α.Ε.».
Οι εκπρόσωποι ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΔΗΣΥ υπερψήφισαν την πρόταση της Περιφέρειας και της Παγκρήτιας Τράπεζας για συμμετοχή των δήμων στο μετοχικό κεφάλαιο της υπό σύστασης εταιρείας.
Αντίθετα, ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ με το ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Μανώλης Συντυχάκης, όχι απλώς καταψήφισε την πρόταση για συμμετοχή της ΠΕΔ και των Δήμων στην υπό σύσταση εταιρεία, αλλά αντιτάχθηκε και στην ίδια τη σύστασή της.
Η επίκληση, της πλειοψηφίας, για τη στάση της ήταν ότι πρόκειται για εταιρεία «λαϊκής βάσης» που θα δρα με γνώμονα τα «τοπικά» συμφέροντα. Οι αιτιάσεις αυτές αποτελούν το φύλλο συκής για να ρίξουν στάχτη στα μάτια του λαού της Κρήτης και να αποδεχτεί τη λύση για μια πανάκριβη ενέργεια που θα έχουν χρυσοπληρώσει οι ίδιοι οι καταναλωτές, για να κερδίζουν αμύθητα ποσά οι ενεργειακοί κολοσσοί, στο όνομα του… περιβάλλοντος. Κυρίως όμως πρόκειται για έναν ακόμα παραμορφωτικό καθρέφτη, με τον οποίο όταν οι συνθήκες το απαιτούν, οι προπαγανδιστές εφαρμόζουν και αυτό το κόλπο των εταιρειών «λαϊκής βάσης» αποπροσανατολίζοντας το λαό. Προπαγανδίζουν – και μάλιστα ως αντισυστημική επιλογή – το λαϊκό καπιταλισμό, προς ικανοποίηση των ορίτζιναλ καπιταλιστών. Θα είναι και θα δρουν τόσο «τοπικά» και τόσο «λαϊκά», όσο είναι και δρουν οι ΜΙΝΩΪΚΕΣ και η ΑΝΕΚ στο χώρο της ακτοπλοΐας.
Η υπερψήφιση της πρότασης από ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΔΗΣΥ σημαίνει :
- συναίνεση στους σχεδιασμούς κυβέρνησης μαύρου μετώπου – ΕΕ για την πλήρη απελευθέρωση της ενέργειας και τις επενδύσεις στις ΑΠΕ,
- ενίσχυση, με ζεστό χρήμα και πλήθος φοροαπαλλαγών, των επιχειρηματικών ομίλων και τραπεζών που θα επενδύσουν στο χρυσοφόρο χώρο των εναλλακτικών μορφών ενέργειας.
Και με τη βούλα πλέον, μπάζουν τους δήμους στο πεδίο της επιχειρηματικής κερδοσκοπίας, συνδέοντας στενότερα την Τοπική Διοίκηση με τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.
Ο εκπρόσωπος της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στην τοποθέτησή του είπε : «Το ζήτημα δεν είναι αν χρειάζονται ή αν πρέπει να αξιοποιηθούν οι εναλλακτικές μορφές ενέργειας. Προφανώς χρειάζονται και πρέπει να αξιοποιηθούν. Ποιος θα είναι όμως ο ιδιοκτήτης των μέσων παραγωγής, μεταφοράς και διανομής της ενέργειας; Με ποιο βασικό κριτήριο επιλέγεται η τεχνολογία, το μέγεθος, η χωροθέτηση κάθε λύσης;
Σήμερα, τα μέσα παραγωγής τα κατέχουν οι μονοπωλιακοί κολοσσοί και γνώμονάς τους είναι το καπιταλιστικό κέρδος και όχι η ικανοποίηση των διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών. Η ιδιωτικοποίηση υπονομεύει ακόμη περισσότερο την πολιτική τιμών, τον ενεργειακό σχεδιασμό, την προστασία του περιβάλλοντος προς όφελος του λαού.
Για μας η αξιοποίηση κάθε πηγής ενέργειας και ο βαθμός αξιοποίησής της εξετάζεται με γνώμονα το αν :
- ανταποκρίνεται στις διευρυνόμενες λαϊκές ανάγκες.
- διασφαλίζει φθηνό ρεύμα και γενικότερα φθηνό ενεργειακό προϊόν για το λαό.
- συμβάλλει στην αξιοποίηση εγχώριων πηγών ενέργειας.
- αναβαθμίζει την ασφάλεια των κατοίκων και των εργαζομένων στον ενεργειακό τομέα, καθώς και την προστασία του περιβάλλοντος.
- εξασφαλίζει ένα αξιόπιστο και ευσταθές σύστημα ηλεκτροπαραγωγής για τη χώρα μας.
- αξιοποιείται για την ανάπτυξη συγκεκριμένων περιοχών και εγχώριων βιομηχανικών κλάδων.
Σ’ αυτές τις συνθήκες χρειάζεται να διαμορφωθεί κίνημα στην περιοχή, όχι με αποκλειστικά τοπικά κριτήρια, αλλά κίνημα που να αγκαλιάζει την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα σε εθνικό επίπεδο. Να αντιταχτεί στη συγκεκριμένη απόφαση, να μην τη νομιμοποιήσει στη συνείδησή του, να αναπτύξει δράση και κίνημα, που θα διεκδικήσει να σταματήσει κάθε διαπραγμάτευση και κάθε προσπάθεια αδειοδότησης. Κίνημα που να θέτει στο επίκεντρο την πάλη ενάντια στην απελευθέρωση της ενέργειας, την παράδοση των πηγών, της παραγωγής και της διανομής στα μονοπώλια.
Για μας η αναγκαία και χρήσιμη για τους εργαζομένους αξιοποίηση των ΑΠΕ, μπορεί να γίνει μέσα από έναν αποκλειστικά κρατικό, ενιαίο, εθνικό φορέα ενέργειας, στο πλαίσιο μιας λαϊκής οικονομίας με κοινωνικοποιημένα τα βασικά μέσα παραγωγής, όπου μπορεί να σχεδιάζεται ενεργειακή πολιτική με συνδυασμό των κριτηρίων για το περιβάλλον, τη δημόσια υγεία, την ανάπτυξη, την απεξάρτηση της χώρας στον τομέα της ενέργειας.
Αυτή η λύση προϋποθέτει να πάρει ο λαός την τύχη του στα χέρια του, να εγκαθιδρύσει τη δική του εξουσία και να απαγορεύσει κάθε ιδιωτική δραστηριότητα στον ενεργειακό τομέα».
