Τα σχολεία άνοιξαν! Αλλά πώς; Με τι προσωπικό; Με ποια βιβλία; Ή καλύτερα, με ή χωρίς βιβλία; Και συρρικνωμένα; Κάθε πέρσι και καλύτερα;
Στην Ελλάδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην Ελλάδα του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου η ελληνική εκπαίδευση ζει την «εικονική» της πραγματικότητα. Η ηλεκτρονική τεχνολογία έρχεται μ` ένα βίαιο τρόπο ν` αποτελέσει το άλλοθι για την αδυναμία και την καθυστέρηση του Υπουργείου Παιδείας να δώσει βιβλία στα παιδιά και ιδιαίτερα στους μαθητές των Γενικών Λυκείων.
Η δωρεάν εκπαίδευση φαίνεται να βαδίζει επικίνδυνα προς την κατάργησή της και από συνταγματικό δικαίωμα γίνεται εμπορεύσιμο προϊόν ή και πολυτέλεια ακόμα.
Το «ψηφιακό» σχολείο δεν είναι έτσι ακριβώς! Τα πολυδιαφημισμένα DVD που θα μοιραστούν πρέπει να είναι μόνο εργαλείο, (να μην υποκαθιστούν ή να μην καταργούν το βιβλίο) και όχι ο «δούρειος ίππος» για να μην επιτελεί η πολιτεία το χρέος της προς τους μαθητές.
Μια κοινωνία που «εξυγιαίνεται» δημοσιονομικά από μια κυβέρνηση, που δε σέβεται την ουσία της δημοκρατίας στο επίπεδο της ικανοποίησης των βασικών υποχρεώσεών της, χρειάζεται γνώση για να προχωρήσει και σεβασμό προς τους φορολογούμενους πολίτες της.
Στη χώρα μας πια καταργείται το αυτονόητο!
Ας μην αφεθούμε στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα που είναι μόνο διαστρέβλωση νοημάτων και εννοιών στη βάση μιας φτηνής, προπαγανδιστικής, και ειδικότερα, αντιπαιδαγωγικής πολιτικής.
Λέμε όχι στην υποβάθμιση! Λέμε όχι σε όσους μάς κλέβουν τη ζωή και τα όνειρα των νέων μας. Διεκδικούμε σταθερά μια δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση με σεβασμό στους διδάσκοντες, με ισόρροπη χρήση της τεχνολογίας και με ανθρωπιστικό προσανατολισμό. Γιατί η γνώση απελευθερώνει, καταλύει το σκοτάδι της παραπλάνησης και διαμορφώνει δημοκρατικούς πολίτες που γνωρίζουν, αγωνίζονται και διεκδικούν.
Μήπως το «νέο» σχολείο, που διακηρύσσει η κυρία υπουργός, είναι λίγο «παλιό»;
